به گزارش مسیر اقتصاد ژاپن سیاست جدیدی برای استفاده بیشتر از انرژی هستهای جهت اطمینان از تامین انرژی پایدار و کاهش انتشار کربن اتخاذ میکند که درست برخلاف برنامه حذف تدریجی راکتورها پس از بحران فوکوشیما است. توکیو اعلام کرد که سیاست جدید باید استفاده از راکتورهای هستهای موجود را با راه اندازی مجدد و افزایش عمر عملیاتی راکتورهای قدیمی به بیش از ۶۰ سال را به حداکثر برساند.
جزییات طرح جدید ژاپن برای استفاده از انرژی هستهای
مخالفت با انرژی هستهای و نگرانیهای ایمنی پس از فاجعه فوکوشیما در سال ۲۰۱۱، به شدت در ژاپن افزایش یافته و روند صدور مجوز برای راهاندازی واحد جدید تحت استانداردهای ایمنی سختگیرانه کند شده است. بطوریکه، در دهه گذشته شرکتهای برق برای راه اندازی مجدد ۲۷ راکتور درخواست داده بودند که تنها ۱۷ مورد بررسیهای ایمنی آن را گذراندهاند و ۱۰ مورد نیز فعالیت خود را از سر گرفتهاند. این سیاست در راستای برنامه پیشین ژاپن مبتنی بر حذف تدریجی انرژی هستهای تا سال ۲۰۳۰ است. اما سیاست جدید باور دارد که خروجی انرژی هستهای پایدار و نقش مهمی بهعنوان منبع انرژی در دستیابی به ثبات عرضه و حذف کربن ایفا میکند. همچنین متعهد میشود که استفاده پایدار از انرژی هستهای در آینده نیز تداوم داشته باشد.
وزارت اقتصاد و صنعت ژاپن طرحی را تهیه کرده است که به موجب آن پس از ۳۰ سال فعالیت راکتورها، بازرسی ایمنی هر ۱۰ سال یکبار تمدید میشود و همچنین به شرکتها اجازه میدهد دوره تعطیلی راکتورها فراتر از محدودیت ۶۰ ساله کنونی باشد. این طرح توسط سازمان تنظیم مقررات هستهای (NRA) بعنوان نهاد ناظر هستهای ژاپن تصویب و راه را برای اتخاذ این سیاست هموار کرد. البته قوانین جدید باید در مجلس تصویب شود.
بیشتر راکتورهای هستهای ژاپن بیش از ۳۰ سال عمر دارند. چهار راکتور با بیش از ۴۰ سال کارکرد نیز مجوز فعالیت دریافت کرده که یکی از آنها هم اکنون فعال است. براساس سیاست جدید، ژاپن برای توسعه و ساخت «رآکتورهای نوآورانه نسل بعدی» با ویژگیهای ایمنتر برای جایگزینی با حدود ۲۰ رآکتور از کار افتاده، تلاش میکند.
تصویب این سیاست در اواخر هفته گذشته، کمتر از چهار ماه پس از آن صورت میگیرد که نخستوزیر فومیو کیشیدا «شورای اجرای GX (تحول سبز)» متشکل از کارشناسان و وزرای خارجی را ایجاد کرد تا همه گزینهها برای تدوین یک سیاست جدید در راستای رفع کمبود سوخت جهانی به دلیل مشکلات روسیه را در نظر بگیرند. همچنین این شورا برنامههایی برای تبدیل انرژیهای تجدیدپذیر به منبع اصلی انرژی ژاپن و افزایش سهم هیدروژن و آمونیاک و همچنین نیروی بادی فراساحلی و سایر اشکال انرژی جهت کربنزدایی، انعطافپذیری عرضه و امنیت اقتصادی به تصویب رساند.
شینیچی یاماناکا، مامور سازمان تنظیم مقررات، اظهار داشت که قوانين جديدی که بازرسی نیروگاههایی با عمر بیش از ۳۰ سال را هر ۱۰ سال اجباری میکند، از گزينه کنونی که بازرسی رآکتورهای ۴۰ ساله را هر ۲۰ سال یک بار ضروری میداند امنتر است.
همچنین تاکئو کیکاوا، استاد اقتصاد در دانشگاه بینالمللی ژاپن و کارشناس انرژی، در اینباره گفته است که «تحت سیاست جدید اپراتورهای برق میتوانند به جای سرمایهگذاری در فناوری جدید یا انرژیهای تجدیدپذیر، از تجهیزات قدیمی استفاده کنند. البته افزایش عمر عملیاتی راکتورهای قدیمی ناامن است، ما باید به دنبال فناوری جدیدتر باشیم و با خیال راحت از آن استفاده کنیم. بنابراین، افزایش طول عمر راکتورها یک تصمیم نامطلوب است.»
نقدهایی بر طرح جدید دولت ژاپن
به باور کارشناسان، سیاست جدید به رفع کمبود قریبالوقوع عرضه کمکی نمیکند، چون به دلیل تاخیر در ارتقای ایمنی اپراتورها و سایر موانع از جمله جلب رضایت داخلی، نمیتوان راکتورها را با همان سرعتی مورد انتظار دولت راه اندازی کرد. انرژی هستهای سهم کمتر از ۷ درصدی در سبد انرژی ژاپن دارد و دستیابی به هدف دولت برای ارتقای سهم آن به ۲۰ تا ۲۲ درصد تا سال مالی ۲۰۳۰ نیاز به حدود ۲۷ راکتور دارد که برخی کارشناسان این هدف را غیر قابل دستیابی میدانند. همچنین توسعه راکتورهای نسل بعدی هزینههای هنگفت و چشماندازهای نامشخصی را در بر دارد. کنیچی اوشیما، استاد اقتصاد محیط زیست و سیاست انرژی در دانشگاه ریوکوکو، اظهار داشت که برخی راکتورهای که دولت آن را «نوآورانه» مینامد با فناوری موجود تفاوت چندانی ندارند.
باوجود بسته شدن راکتور پلوتونیومسوز مونجو، ژاپن بر ادامه بازفرآوری سوخت مصرف شده در نیروگاه روکاشو و بازیافت سوخت هستهای اصرار دارد، از همین روی باعث انباشت پلوتونیوم اضافی و نگرانیهای بین المللی در مورد پادمان هستهای شده است. نیروگاه روکاشو از سوخت مصرفی هستهای، پلوتونیوم و اورانیوم استخراج میکند و تعطیلی نیروگاه مونجو گزینههای کمتری را برای مصرف این پلوتونیوم به شدت رادیواکتیو بر جای میگذارد.
مخالفان باور دارند که انرژی هستهای در مقایسه با انرژیهای تجدیدپذیر، انعطافناپذیر و حتی گرانتر است. رویکو موتو، یکی از بازماندگان فاجعه فوکوشیما، سیاست جدید را بسیار ناامید کننده دانست و افزود: فاجعه فوکوشیما هنوز به پایان نرسیده و به نظر میرسد دولت آن را فراموش کرده است.
منبع: دیلی صباح
انتهای پیام/ انرژی