به گزارش مسیر اقتصاد غرب همیشه از نظام تحریمهای خود برای کنترل کشورهایی مانند زیمبابوه استفاده کرده است، اما به گزارش رسانههای محلی، کشاورزان این کشور در حال غلبه بر غرب در این بازی هستند. بخش کشاورزی زیمباوه به سرعت رشد کرده و نمونه آن نیز برداشت ۲.۷ میلیون تن ذرت بعنوان بهترین عملکرد دو دهه اخیر و سه برابر بیشتر از سال ۲۰۲۰ است.
دولت زیمبابوه اعلام کرد که احتمالا امسال حدود ۳۸۰ تا ۴۰۰ هزار تن گندم برداشت میکند. پیشتر این کشور به دلیل کمبود مواد غذایی به سایر کشورها وابسته بود اما اکنون شرایط در حال تغییر است.
موفقیت بخش کشاورزی زیمباوه
تولید محصولات کشاورزی در زیمبابوه با تلاش دولت، موسسات مالی و بخش خصوصی در حال رشد است. سال گذشته، کشاورزان زیمبابوه ۶۶۴۳۶ هکتار گندم کشت کردند که از زمان استقلال این کشور، سومین سطح کشت زمین و ۵۰ درصد بیشتر از سال پیش بود. این تلاشها بخشی از چندین برنامه دولتی مانند طرح نهاد ریاست جمهوری این کشور است. اتحادیه کشاورزان زیمباوه کیفیت گندم برداشتی را مطلوب اعلام کرد. مدیر اجرایی این اتحادیه گفت: بیش از ۶۵۰۰۰ هکتار زیر کشت گندم است. اگر برخی مسائل مالی و لجستیکی نبود، این میزان حتی بیش از هکتار فعلی نیز بود.
این موفقیت به این دلیل است که زیمبابوه گامهای سازندهای در بخش کشاورزی برمیدارد. دولت امرسون منانگاگوا، رییس جمهور، سیاستهایی را با هدف جلب جوانان، تحصیلکردههای حوزه کشاورزی و همچنین کشاورزان سفیدپوست زیمبابوه را اجرا کرد. کشاورزان سفیدپوست پس از مصادره زمینهایشان تحت عنوان اصلاحات ارضی توسط دولت رابرت موگابه، رئیس جمهور سابق، در کشورهای دیگر مانند بریتانیا و آفریقای جنوبی ساکن شدند. اما دولت منانگاگوا اعلام کرد که قصد واگذاری زمین اجارهای ۹۹ ساله به کشاورزان سفیدپوست را دارد و همچنین امنیت آنها را تضمین میکند. پس از این اظهارات، سفیدپوستان دوباره به زیمبابوه بازگشته و فعالیتهای تجاری خود را از سر گرفتند.
بهانه غرب برای تحریمهای اقتصادی زیمباوه
غرب در زمان حکومت رابرت موگابه، تحریمهایی را علیه زیمبابوه اعمال کرد. دلیل این محدودیتها برنامه اصلاحات ارضی دولت و مصادره زمینهای کشاورزان سفیدپوست و بازتوزیع آن بین کشاورزان سیاه پوست بیزمین اعلام شد. اما صاحب نظران معتقدند دلیل اصلی تحریمها، پیروی نکردن زیمبابوه از دستورات آمریکا و اروپا و داشتن روابط خوب با روسیه بوده است. غرب همواره درگیر ایجاد تنشهای سیاسی در کشورهای دیگر است و به صلح، دموکراسی و حاکمیت قانون در کشورهای دیگر اهمیتی نمیدهد. همچنین اقتصاد کشورهایی که از سلطه آن سرباز میزنند را نابود میکنند که زیمبابوه یکی از آنهاست.
به دلیل این تحریمها، اقتصاد زیمبابوه متحمل آسیبهای بسیاری شده است. براساس گزارش سال گذشته، این کشور آفریقایی بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار کمک مالی و تسهیلات از بانک توسعه آفریقا و سایر مؤسسات مالی را از دست داد که این امر به وخامت بیشتر اقتصاد زیمبابوه منجر شده است. همچنین دادههای بانک جهانی نشان میدهد که تولید ناخالص داخلی زیمباوه از ۶.۷۸ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۱ به ۴.۴۲ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۸ کاهش یافت. اما غرب به دروغ ادعا میکند که تحریمها فقط برای ۸۵ نفر از جمله رئیسجمهور این کشور اعمال شده که آن نیز تاثیر قابلتوجهی بر وضعیت اقتصادی زیمباوه ندارد.
تقویت امنیت غذایی با افزایش تولید، راه مقابله زیمباوه با تحریم آمریکا
در این میان، کشاورزان زیمبابوه برای مبارزه با نظام تحریمهای آمریکا و غرب پیشگام شدهاند. باوجود این تحریمها و پیامدهای ویرانگر آن، کشاورزان زیمبابوه موفق شدند تولید مواد غذایی کشور را افزایش دهند. این کشور نمیتوانست با کشورهای بزرگ آفریقایی تجارت کند، از همین روی برای یک دوره طولانی با ناامنی غذایی و سوء تغذیه مواجه و ناگزیر به کشورهای دیگر وابسته شد. زمانی که کشور در بخش غذا وابسته سایر کشورها شد، به معنای واقعی مستقل نیست. کشاورزان زیمبابوه به این موضوع پی برده و برای رهایی از بحران غذا و تبدیل شدن به کشور خودکفا و توانمند تلاش کنند. اکنون زیمبابوه به لطف بهرهوری بالای خود حتی میتواند به دیگر کشورهای نیازمند آفریقایی کمک کند.
مسلما زیمبابوه در مسیر خودکفایی قرار دارد و رونق مالی در پی تلاش کشاورزان آن مشهود است. داستان زیمبابوه به سایر کشورهای آفریقایی که قربانی اقدامات غیرقانونی و غیردموکراتیک ایالات متحده و اروپا هستند انگیزه دهد تا گامهای شجاعانه در بخش کشاورزی بردارند.
منبع: تیافآی گلوبال
انتهای پیام/ کشاورزی