علیرضا باباخان مدیرعامل صندوق پژوهش و فناوری استان البرز در گفتگو با مسیر اقتصاد گفت: امروز با عمومی شدن مفهوم اقتصاد دانش بنیان، شاهد یک نگاه ساده انگارانه به مفهوم «دانش» و «فناوری» هستیم به طوری که علاوه بر اذهان عموم، برخی از سیاستگذاران نیز به شرکت‌های دانش بنیان به عنوان عوامل ایجاد «معجزه» در همه ابعاد اقتصاد کشور مینگرند. به اعتقاد برخی از سیاستگذاران و حتی صنعتگران، فناوران و شرکت‌های دانش بنیان می‌توانند در کوتاه مدت، تمام عقب ماندگی و کم‌کاری‌های چندین ساله صنعتی و اقتصادی را جبران و مزیت رقابتی برای فعالان اقتصادی خلق کنند. این تصور کاملا اشتباه است. اگرچه هیچگاه منکر تاثیرات گسترده شرکت‌های دانش بنیان در اقتصاد ملی نیستیم، ولی نمیتوان انتظار معجزه هم از این شرکتها داشت.
اقتصاد دانش بنیان به دنبال ارتقای بهره وری و مقاوم سازی اقتصاد است
وی در ادامه افزود: برای شناخت بهتر نقش شرکت‌های دانش بنیان در اقتصاد و نیز مسیر تحقق اقتصاد دانش بنیان، باید واکاوی بیشتری در مفهوم اقتصاد دانش بنیان داشته‌باشیم. اقتصاد دانش بنیان به دنبال ارتقای بهره وری با محوریت رونق و مقاوم سازی اقتصاد از طریق تولید، توزیع و بازارسازی برای دانش و فناوری است. به عبارت دیگر، در صورت فراهم شدن دو مقدمه: ۱- جریان مستمر یادگیری و تولید دانش و ۲- بازارسازی برای تولیدات دانشی و فناورانه در سطح ملی، میتوان تحقق «ارتقای بهره وری» را به عنوان نتیجه، انتظار داشت.
مدیرعامل صندوق پژوهش و فناوری استان البرز با بیان این که تولید دانش در اقتصاد دانش بنیان، تنها در دانشگاه‌ها رخ نمی‌دهد، گفت: مجموعه متنوعی از بازیگران علمی، اقتصادی، سیاسی و غیره، در تعامل باهم به شکل گیری دانش کمک می‌کنند. مراکز تحقیق و توسعه، تیم‌های مهندسی معکوس، تیم‌های مدیریت کیفیت، آزمایشگاهها، محققان انفرادی، انتقال دانش و فناوری از سایر شرکت‌های خارجی و غیره، همگی در جذب و تولید دانش فنی نقش ایفا می‌کنند. علاوه بر دانش فنی و فناورانه، یادگیری باید در سایر نهادهای اجتماعی و سیاستی مانند دستگاه‌های تقنینی، دولتی، قضایی و غیره هم رخ دهد.
تقویت جریان یادگیری و بهبود در نهادهای اجتماعی به ارتقای بهره وری منجر می‌شود
وی افزود: به عبارت دیگر، نهادهای اجتماعی باید با ارزیابی مستمر و دوره‌ای نتایج سیاست‌ها و اقدامات خود، از شکست‌ها و عدم توفیق‌ها، درس گرفته و مبادرت به اصلاح تصمیمات و فعالیتهای آینده نمایند. همچنین، برای تکرار و تعمیم موفقیت‌ها، برنامه ریزی مناسب را به عمل آورند. برای مثال، نهاد «بیمه» باید برای پاسخ به این پرسش که «سیاست‌ها و اقدامات بیمه، تا چه میزان به رونق و مقاوم سازی اقتصاد ملی کمک کرده است؟»، ارزیابی و بهبود مستمر را در دستور کار قرار دهد. یادگیری‌های حاصل از این ارزیابی‌های مستمر، بسیار حائز اهمیت بوده و در صورت همراه شدن با بهبود مستمر، نتایج بزرگی را در آینده به دنبال خواهد داشت.
باباخان خاطرنشان کرد: تقویت جریان یادگیری در تمام نهادهای اجتماعی مانند صنعت، دانشگاه، دولت و غیره، ضمن «تولید دانش» در سطح وسیع، به شکل گیری «بازار» برای تولیدات دانشی و فناورانه هم منجر خواهد شد. علاوه بر آن، سیاست‌های مکمل مانند «خرید دولت از محصولات دانش بنیان و فناورانه»، «سیاست های مالی برای تحریک تقاضا مانند لیزینگ محصولات دانش بنیان»، «صادرات محصولات دانش بنیان» و غیره، در ایجاد و تقویت بازار محصولات دانشی و فناورانه موثر خواهد بود.
در صورت نهادینه شدن یادگیری و بهبود مستمر در نهادهای مختلف اجتماعی و اقتصادی و نیز ایجاد بازار برای محصولات دانشی و فناورانه، بهره وری نتیجه خودبخودی خواهد بود. تقویت این جریان و ارتقای مستمر بهره وری، حصول اقتصاد دانش بنیان را به دنبال خواهد داشت.
انتهای پیام/ تولید
