به گزارش مسیر اقتصاد کشور هند یکی از بزرگترین تولیدکنندگان محصولات کشاورزی در جهان است. مقامات دولت هند برای تامین غذای جمعیت بالای یک میلیارد و سیصد میلیون نفری این کشور راه‌های متعدد و متنوعی را در دستورکار قرار داده‌اند که یکی از آن‌ها توسعه کشت محصولات در زمین‌های دیم است.
سهم ۴۰ درصدی کشت دیم از تولید محصولات کشاورزی هند
مجموع مساحت کشور هند به ۳ میلیون ۲۹۰ هزار کیلومتر مربع معادل ۳۲۹ میلیون هکتار می‌رسد که از این میزان ۱۴۰ میلیون هکتار به کشت محصولات کشاورزی اختصاص دارد. از این میزان نیز ۷۰ میلیون هکتار به کشت دیم اختصاص یافته است که نیمی از زمین‌های کشاورزی هند را شامل می‌شود. هر زمین کشاورزی در هند به طور میانگین یک هکتار است.
زمین‌های دیم سهمی ۹۰ درصدی در تولید ارزن، ۸۰ ردصدی در تولید دانه‌های روغنی و حبوبات و سهمی ۶۰ درصدی در تولید پنبه هند دارند. به طور کلی زمین‌های دیم در هند سهمی ۴۰ درصدی در تولید محصولات غذایی مورد نیاز جمعیت این کشور دارند و ۶۰ درصد غذای مورد نیاز دام‌های این کشور نیز از زمین‌های دیم تامین می‌شود.
وابستگی کشت دیم به پایداری شرایط جوی
کشور هند وابستگی زیادی به تولیدات دیم دارد و میزان تولیدات دیم نیز به طور ویژه به شرایط آب و هوایی وابسته است؛ به طوریکه پایداری جوی و بارندگی بالا موجب افزایش تولیدات دیم می‌شود و در مقابل خشکسالی و سرما یا گرمای زیاد، کاهش عملکرد و در نتیجه کاهش تولیدات محصولات کشاورزی دیم را در پی دارد. از این رو پایداری شرایط جوی برای هند و کشورهایی که به کشت دیم در تولید غذا وابسته هستند، بسیار کلیدی است.
سازمان ملل در توصیه‌های خود برای تطبیق پذیری کشورها در قبال تغییرات آب و هوایی در زمینه تولید محصولات کشاورزی، مواردی همچون آموزش کشاورزان و ایجاد زنجیره‌های تولید منطقه‌ای را پیشنهاد کرده است. کشت محصولات متنوع در زمین‌های کشاورزی دیم با فاصله زمانی نیز در بهبود عملکرد آن‌ها اثرگذار است. همچنین استفاده کمتر از کود نیز در بلندمدت بهبود کیفیت زمین‌های دیم را درپی دارد و دولت هند نیز در سال‌های اخیر در این زمینه اقداماتی را در دستورکار قرار داده است.
افزایش تولیدات دیم نیازمند برنامه ریزی دولت است
از آنجا که محصولات دیم فرصت زیادی برای استفاده از منابع آب باران ندارند و باید در زمانی کوتاه فرآیند رشد خود را تکمیل کنند، بهبود عملکرد بذرها در این زمینه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. همچنین لازم است مقاومت بذرها در مقابل آفت‌های احتمالی تقویت شود.
اما در این میان ضرورت حمایت دولت اجتناب ناپذیر است. بخش اصلی کشاورزانی که در مزارع دیم به تولید محصول می‌پردازند، از اقشار کم درآمد کشور هند هستند و کوچکترین تغییرات جوی بخشی از آن‌ها را به ورشکستگی می‌رساند و امکان مشارکت در تولید در دوره آتی را سلب می‌کند. از این رو حمایت‌های دولت از این قشر و کمک به بهبود عملکرد تولیدات آن‌ها ضروری است.
منبع: هیندو بیزینس لاین
انتهای پیام/ اقتصاد بین‌الملل
