به گزارش مسیر اقتصاد برزیل توسعه فناوری هسته‌ای را در سال ۱۹۵۱ تحت شورای تحقیقات ملی تازه تأسیس آغاز کرد، اما این کار را تحت رهبری یک رژیم نظامی از ۱۹۶۴ تا ۱۹۸۵ سرعت بخشید. در سال ۱۹۷۰، دولت برزیل به دنبال مناقصه برای یک نیروگاه هسته‌ای اولیه بود. قرارداد ساخت واحد ۱ نیروگاه Angra به وستینگهاوس واگذار شد و ساخت‌وساز در سال ۱۹۷۱ در یک سایت ساحلی بین ریودوژانیرو و سائوپائولو آغاز شد. اکنون این مجموعه نیروگاه هسته‌ای با نامAlmirante Álvaro Alberto در ایالت ریودوژانیرو، در ۱۳۰ کیلومتری غرب ریو واقع است.
برنامه بومی‌سازی فناوری ساخت نیروگاه هسته‌ای با قرارداد با آلمان غربی
در سال ۱۹۷۵، دولت سیاستی را برای خودکفایی کامل در فناوری هسته‌ای اتخاذ کرد و با آلمان غربی قراردادی برای تأمین ۸ واحد هسته‌ای ۱۳۰۰ مگاواتی در مدت ۱۵ سال امضا کرد. دو مورد اول یعنی واحدهای دوم و سوم Angra قرار بود بلافاصله با تجهیزات Kraftwerk Union (KWU) ساخته شوند. بقیه طبق قرارداد انتقال فناوری ۹۰ درصد بومی درنظر گرفته شده بودند. برای تحقق این امر، یک شرکت دولتی Empresas Nucleares Brasileiras S.A (Nuclebrás) با تعدادی از شرکت‌های تابعه تأسیس شد که بر جنبه‌های خاصی از مهندسی و چرخه سوخت هسته‌ای متمرکز بودند. با این حال، مشکلات اقتصادی برزیل موجب توقف ساخت دو راکتور برزیلی-آلمانی شد و کل برنامه در پایان دهه ۱۹۸۰ دوباره سازماندهی شد.
برنامه‌ریزی برای استفاده از سرمایه بخش خصوصی برای ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای جدید
ساخت واحد ۲ نیروگاه Angra در سال ۱۹۹۵ با ۱.۳ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری جدید توسط بانک‌های آلمانی، Furnas و Eletrobras از سر گرفته شد. پس از بررسی این سیاست از سال ۲۰۱۳، در ماه مه سال ۲۰۱۵، دولت برزیل اعلام کرد که واحد ۳ نیروگاه Angra آخرین نیروگاه هسته‌ای خواهد بود که به عنوان یک پروژه دولتی ساخته شده است و راه برای سرمایه‌گذاری خصوصی در چهار واحد بعدی باز خواهد بود. تولید تجهیزات سنگین همچنان بر عهده شرکت تابعه سابق NUCLEP Equipamentos Pesados S.A (تجهیزات سنگین هسته‌ای، NUCLEP) است.
پیشنهاد ساخت دو نیروگاه هسته‌ای جدید
شرکت Eltronuclear پیشنهاد ساخت دو نیروگاه هسته‌ای جدید در شمال‌شرق برزیل و دو نیروگاه هسته‌ای دیگر در نزدیکی Angra در جنوب شرق این کشور را داد. در پایان سال ۲۰۰۹، مطالعات اولیه مکان‌یابی آغاز شد. در اوایل سال ۲۰۱۳ دو سایت انتخابی تحت ارزیابی نهایی قرار گرفتند: یکی در شمال شرق روی یک سد بزرگ بر روی رودخانه سائو فرانسیسکو بین ایالت‌های پرنامبوکو و باهیا تا ۶۶۰۰ مگاوات و دیگری در شمال ایالت میناس گرایس در جنوب شرق این کشور برگرفته از نیروگاه Angra، با ظرفیت ۴ تا ۶ هزار مگاوات.
هر یک از هشت واحد برنامه‌ریزی‌شده توسط Electronuclear نیاز به تایید کنگره دارند. در ژانویه سال ۲۰۱۶، Eletronuclear نمایندگانی از شرکت ملی هسته‌ای چین (CNNC) را به سرگیپ در ساحل شمال شرقی، شمال خط ساحلی ایالت باهیا برد تا یک سایت انتخابی را مورد ارزیابی قرار دهند. Eltronuclear در حال بررسی راکتور وستینگهاوس آمریکا با نام AP1000 ، راکتور Atmea-1 شرکت Areva-Mitsubishi فرانسه و ژاپن و VVER-1000 شرکت Rosatom روسیه است. با این حال، برنامه‌ریزی مشخص مالی در این زمینه انجام نشده است. در ماه مه سال ۲۰۱۲، دولت برزیل اعلام کرد که ساخت هیچ نیروگاه جدیدی تا پس از سال ۲۰۲۰ آغاز نخواهد شد.
پیشنهاد روسیه برای ساخت نیروگاه با قرارداد BOO
شرکت Rosatom برای حل مشکل مالی دولت برزیل پیشنهاد داده است که پروژه ساخت-تملک-بهره‌برداری (BOO) را مانند ترکیه درنظر بگیرد و در ژوئیه سال ۲۰۱۴ Rusatom Overseas و Camargo Correa (شرکت برزیلی سازنده نیروگاه) توافق‌نامه‌ای را برای ساخت تعدادی تأسیسات در محل نیروگاه هسته‌ای موجود Angra امضا کردند که احتمالاً این همکاری در ساخت واحدهای هسته‌ای در سایت‌های جدید نیز ادامه داشته باشد. در ژوئن سال ۲۰۱۵ وستینگهاوس قراردادی را با شرکت Nuclebras Equipamentos Pesados (NUCLEP) (شرکت تابعه CNEN) برای همکاری در ساخت اجزای راکتور AP1000 در برزیل امضا کرد. شرکت KEPCO کره‌جنوبی نیز APR1400 خود را پیشنهاد داده است. نمودار زیر تولید برق هسته‌ای برزیل در سی سال اخیر را برحسب گیگاوات ساعت نشان می‌دهد.
هم‌اکنون برزیل دارای دو راکتور هسته‌ای فعال است که حدود ۳ درصد از برق آن را تولید می‌کند. جدول زیر خلاصه‌ای از وضعیت نیروگاه‌های هسته‌ای در برزیل را نشان می‌دهد.
برزیل برای ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای خود همواره با مشکلات مالی روبرو بوده است هرچند که این کشور قصد دارد این مشکل را با وام، سرمایه‌گذاری خارجی و بخش خصوصی جبران کند.
منبع: world-nuclear.org
انتهای پیام/ انرژی
