به گزارش مسیر اقتصاد مبارزه با تجارت غیرقانونی با قاچاق راهحل سادهای ندارد و باید از روشهای مختلف برای این مبارزه بهره گرفت. از دیدگاه ذینفعان که شامل مدیران تجاری، سیاستگذاران و مجریان قانون میشوند، ایمنسازی زنجیره تامین یکی از تاثیرگذارترین روشهای مبارزه با تجارت غیرقانونی است. این گزارش به بررسی این روش مبتنی بر گزارش منتشر شده در نشریه آکسفورد اکونومیکس و مصاحبههای صورت گرفته با ذینفعان در اروپا و اتحادیه اروپا خواهد پرداخت.
اولویتهای مبارزه با تجارت غیرقانونی
مدیران تجاری، سیاستگذاران و مجریان قانون عقیده دارند که راهحل سادهای برای مبارزه با تجارت غیرقانونی وجود ندارد و باید این مبارزه با روشهای مختلفی انجام بگیرد. این روشها شامل «ارتقای چارچوب های قانونی، سیاست ها، رویه ها و مقررات»، «بهبود امنیت زنجیره تامین»، «بهبود اجرای قانون»، «تاثیر بر رفتار مصرفکنندگان»، «بهبود همکاری» و «سرمایهگذاری روی آخرین فناوریها» میشوند. در نمودار زیر استراتژی های ذینفعان برای مبارزه با تجارت غیرقانونی قابل مشاهده است.
براساس نمودار فوق «ارتقای چارچوب های قانونی، سیاست ها، رویه ها و مقررات» با ۶۴ درصد در بالاترین اولویت و رده بعدی «بهبود امنیت زنجیره تامین» با ۶۳ درصد قرار دارد. در ادامه چگونگی بهبود امنیت زنجیره تامین بررسی خواهد شد.
روشهای بهبود امنیت زنجیره تامین
روشهای ایمن سازی زنجیره تامین نیاز مبرم به انطباق با تغییرات سریع جهانی در زمینه اقتصاد دیجیتال دارد. از آنجایی این ضرورت پیدا شد که کالاها بیشتر شامل عناصر دیجیتال و با طرحهایی قابل کپی هستند. همچنین با تکه تکه شدن، برون سپاری و گسترش تولید در سراسر قارهها، کنترل و ایمنی زنجیرههای تامین بسیار دشوارتر شده است. به همین دلایل تجارت الکترونیک شبکه های توزیع سنتی را متحول کرده است.
ذینفعان اقداماتی را در سطح طراحی، تولید و توزیع کالا به عنوان کلید کاهش تجارت غیرقانونی شناسایی کردهاند. نمودار زیر رویکردهایی برای امنیت زنجیره تامین شناسایی شده است که شامل «توزیع کالا»، «تولید کالا»، «طراحی کالا»، «بازاریابی و تبلیغات کالا»، «خردهفروشان فیزیکی کالا»، «خردهفروشان آنلاین کالا» و «نهادهای صنعتی و انجمنهای صنفی» میشوند.
براساس نمودار فوق «توزیع کالا» با ۵۹ درصد بیشترین تاثیر و «نهادهای صنعتی و انجمنهای صنفی» با ۱۴ درصد کمترین تاثیر را در امنیت زنجیره تامین به خود اختصاص دادهاند. نمونههای عملی موفقی در رویکردهای فوق وجود دارد. در مرحله طراحی که بخشی از زنجیره است، تامینکنندگان سیگار و دارو نشانگرهای شناسایی[۱] روی بستهها قرار دادهاند.
مورد دیگر مربوط به حملونقل در زنجیره تامین است. شرکتهای حملونقل سریعالسیر از زیرساختهای خود در برابر سوء استفاده مراقبت کردند. مزیت این شرکتها در مراقبت از زیرساختهای خود به در دست داشتن اطلاعات ارسالکنندگان برمیگردد اما مهمتر از آن تمایل آنها به تجزیه و تحلیل، اشتراکگذاری و اقدام براساس این اطلاعات بوده است.
خردهفروشان بخش دیگری از زنجیره تامین هستند که تحقیقات نشان میدهد علیرغم عدم اطمینان فزاینده مصرفکننده به به آنها اقدامات کافی از جانب ذینفعان در این مورد انجام نشده است. از طرفی واقعیت این است که اکثر خریداران آنلاین و آفلاین به خردهفروشیها وابسته هستند. در سطح اروپا تلاشهایی برای بسته شدن دامنه خردهفروشان آنلاین که معاملات غیرقانونی انجام میدهند شده است و از ۱۰۰ دامنه حذف شده در سال ۲۰۱۳ به ۲۱۰۰۰ دامنه حذف شده در سال ۲۰۱۷ رسیده است. اما بسیاری از سایتهای قانونی مانند بازارهای آنلاین و حراج مورد بررسی قرار نمی گیرند.
علاوهبر این موارد اکوسیستم دیجیتال سطح گستردهتری نظیر موتورهای جستوجو، شبکههای اجتماعی و ارائهدهندگان پرداختهای الکترونیکی وجود دارند که سیاستگذاران شروع به بررسی نحوه برخورد با تجارت غیرقانونی در این اکوسیستم کردهاند اما هنوز کارهای زیادی باید انجام شود. همچنین چندین خردهفروشی آنلاین همکاریهای خود را با سیاستگذاران و مجریان قانون جهت مبارزه با تجارت غیرقانونی انجام دادهاند اما این همکاریها اکثرا داوطلبانه بودهاند. ذینفعان تنها ۱۴ درصد از نهادهای صنعتی و انجمنهای صنفی را برای ایفای نقش پیشرو در زمینه مبارزه با تجارت غیرقانونی پیشرو دانستهاند.
منبع: Combatting Illicit Trade consumer motivations and stockholder perspectives
پینوشت:
[۱] Identification Markers
انتهای پیام/ تولید