به گزارش مسیر اقتصاد در شرایطی که به دلیل کاهش محدودیت‌های ناشی از شیوع کرونا، رشد تقاضای انرژی موجب افزایش قیمت جهانی حامل‌های انرژی شده بود، وقوع درگیری نظامی بین روسیه و اوکراین و احتمال وضع تحریم‌های سنگین علیه بخش انرژی روسیه، شرایط بازار انرژی را به شدت تحت تاثیر قرار داده و کشورهای وابسته به واردات انرژی از جمله آمریکا را با بحران مواجه نموده است. در این میان حرکت به سمت توسعه دیگر روش‌های تولید انرژی، از جمله انرژی هسته‌ای در اولویت کشورها قرار گرفته است.
انرژی هسته‌ای برنده بزرگ افزایش قیمت حامل‌های انرژی
یکی از بزرگترین برندگان افزایش قیمت حامل‌های انرژی، انرژی‌های پاک همچون انرژی هسته‌ای هستند؛ چراکه در چنین شرایطی کشورها تمایل بیشتری برای سرمایه‌گذاری در توسعه آن‌ها انجام می‌دهند. در خصوص انرژی هسته‌ای، برخی کشورها علاوه بر ساخت نیروگاه‌های جدید، از رده خارج کردن نیروگاه‌های قدیمی را نیز به تعویق انداخته‌اند.
به طور مثال به تازگی بلژیک برنامه خارج کردن دو نیروگاه هسته‌ای خود با نام‌های دوئل ۴ و تیهانج ۳ را ۱۰ سال به عقب انداخته است. چین از برنامه ۴۴۰ میلیارد دلاری احداث ۱۵۰ نیروگاه هسته‌ای جدید در ۱۵ سال آتی خبر داده و جمهوری چک نیز به روند احداث نیروگاه هسته‌ای خود سرعت بخشیده است. شاید بتوان گفت تنها کشور آلمان است که تاکنون عزمی برای احداث نیروگاه جدید یا تعویق از رده خارج کردن نیروگاه‌های هسته‌ای فعلی خود نشان نداده است.
آمریکا راهی جز رونق مجدد انرژی هسته‌ای ندارد
در مورد کشور آمریکا نیز هرچند تا امروز تمرکز اصلی تحلیلگران و دولتمردان این کشور بر افزایش سریع میزان تولید انرژی‌های فسیلی بوده، اما بازگشت مجدد به انرژی هسته‌ای برای پاسخگویی به نیاز روزافزون انرژی در این کشور اجتناب ناپذیر است. تولید بیشتر نفت و گاز در آمریکا در کوتاه مدت میتواند بخشی از افزایش تقاضا را جبران کند و بر کاهش شدت افزایش قیمت جهانی نیز اثر بگذارد؛ اما در میان مدت توسعه انرژی هسته‌ای برای پاسخگویی به نیازهای بخش انرژی این کشور ضروری است.
یکی از مهمترین موانع سرمایه‌گذاری در احداث نیروگاه هسته‌ای در آمریکا، تامین سرمایه لازم برای آن است؛ چراکه بر اساس برآوردها سرمایه گذاری در احداث نیروگاه گازی یا انرژی‌های تجدیدپذیر سود انتظاری بالاتری در مقایسه با نیروگاه هسته‌ای دارد و این مسئله سرمایه‌گذاران آمریکایی را از انرژی هسته‌ای دور کرده و ضرورت ورود دولت برای تسهیل سرمایه‌گذاری را افزایش داده است. در دیگر کشورها از جمله چین و ترکیه نیز احداث نیروگاه‌های هسته‌ای با ورود مستقیم دولت و فراهم کردن سرمایه لازم از سوی نهادهای دولتی انجام شده است.
نکته مهم در این زمینه اینکه هرچند احداث نیروگاه هسته‌ای به سرمایه اولیه بالایی نیاز دارد، اما نیروگاه‌های هسته‌ای در مقایسه با دیگر روش‌های تولید انرژی، از ثبات و عمر بالاتری برخوردار هستند؛ به طوریکه عمر یک نیروگاه هسته‌ای تا ۶۰ سال برآورد می‌شود و در طول این مدت میتواند آورده اقتصادی بالایی برای سرمایه گذار داشته باشد.
منبع: اویل پرایس
انتهای پیام/ اقتصاد بین الملل
