مسیر اقتصاد/ از آنجایی که هدف اصلی شکل گیری بانکها در اقتصاد کشور، تجهیز منابع و تامین مالی فعالیت‌های تولیدی بوده است، لذا بررسی موارد مصرف منابعی که در اختیار بانکها است بسیار حائز اهمیت است. عملکرد بانکها نشان می‌دهد در حال حاضر اغلب آن‌ها مشغول فعالیت های غیر ضروری و کسب سود از مسیرهای غیرمولد هستند. فعالیت و سرمایه‌گذاری بانکها در بخش های غیر بانکی، دقیقا همان جایی است که از آن به عنوان «بنگاه‌داری بانکها» یاد می‌شود.
عمده سرمایه‌گذاری بانکها در بخش‌های غیر بانکی
عمده رشد دارایی‌های سیستم بانکی علاوه بر سرفصل تسهیلات، در سرفصل سرمایه‌گذاری ها است که عمده این سرمایه‌گذاری‌ها نیز در بخش‌های غیر بانکی صورت گرفته است. شاید بتوان یکی از ابتدایی‌ترین دلایل توجه بانکها به مقوله سرمایه‌گذاری در حوزه‌های مختلف غیر بانکی را کسب سود بهتر و بالاتر از سود تسهیلات با توجه به شرایط تورمی کنونی عنوان نمود. با توجه به اینکه نرخ سود تسهیلات در شرایط کنونی از نرخ تورم بسیار پایینتر می‌باشد و ریسک نکول آن برای بسیاری از بانکها بالاتر است. اما بررسی بر روی صورت مالی چند بانک و همچنین سرفصل سرمایه‌گذاری آن‌ها حاکی از این است که بانکها در سرمایه‌گذاری‌های خود مقاصد مختلف دیگری را هم دنبال می‌کنند.
به عنوان مثال، در یکی از بانک‌های خصوصی کشور که اتفاقا در حوزه بنگاه‌داری هم بسیار سرآمد است، در سرمایه‌گذاری‌های لایه اول (شرکت‌های فرعی و وابسته زیر مجموعه بانک) آن علاوه بر سرمایه‌گذاری‌های بانکی نظیر شرکت‌های لیزینگ، صرافی و یا شرکت‌هایی که خدمات انفورماتیک بانک را انجام می‌دهند، سرمایه‌گذاری‌های غیر بانکی هم دیده می‌شود. در این قبیل بانکها، وظیفه شرکت‌های زیر مجموعه بانک که در بخش غیر بانکی فعالیت می‌کنند، عمدتا اخذ تسهیلات از بانک و توزیع آن به شرکت‌های زیر مجموعه خود و یا لایه‌های پایینتر در قالب سرمایه‌گذاری و یا قرض است. در واقع بسیاری از شرکت‌های زیر مجموعه که در بخش غیر بانکی فعال هستند شبکه خود را از طریق تامین مالی از بانک بعنوان شرکت مادر گسترش می‌دهند. بعضا در پاره‌ای از موارد دیده شده است که بسیاری از شرکت‌ها در لایه دوم (زیر مجموعه شرکت‌های فرعی و وابسته بانک) نقش واسطه وجوه را داشته‌اند.
چرا منابع بانکها صرف ساخت املاک، مستغلات و مال‌های بزرگ می‌شود؟
به طوری که این شرکت‌ها منابع را از واحد‌های بالایی خود اخذ نموده و آن را به واحد یا شرکت‌های زیر مجموعه خود که مشغول فعالیت‌هایی نظیر ساخت و ساز هستند، به صورت قرض اعطا می‌کنند. همچنین ممکن است یکی از شرکت‌ها به منظور خرید دارایی از بانک، نیاز به منابع نقد جهت تسویه داشته باشد، از این رو می‌توانند این منابع را از سایر شرکت‌ها (عمدتا زیر مجموعه بانک هستند) تامین نماید. بنابراین بانکها شبکه‌ای از شرکت‌های تو در تو و لایه‌ای به وجود آورده‌اند تا بتوانند منابع خود را جهت هدف‌های مختلفی نظیر «ساخت املاک و مستغلات و مال‌های بزرگ» و یا همچنین املاک‌سازی در کشورهای خارجی (عمدتا در حاشیه خلیج فارس) اختصاص دهند.
انتهای پیام/ پول و بانک
