به گزارش مسیر اقتصاد رشد قیمت خانه در فرانسه و افزایش تقاضای آن در طی سال‌های گذشته، سیاستگذاران این کشور را به فکر ایجاد شرایط مناسب برای بهبود بازار مسکن انداخته است. به همین منظور تقویت سمت عرضه در دستور کار دولت این کشور قرار گرفت. برای این کار دو انتخاب وجود داشت که عبارتند بود از «ساخت و ساز بیشتر خانه» و «عرضه خانه‌های خالی».
وجود بیش از ۳ میلیون خانه خالی در فرانسه
از آنجایی که تعداد خانه‌های خالی فرانسه به سرعت در حال رشد بود و مالکان به دلایل مختلف خانه‌های خود را به بازار عرضه نمی‌کردند، دولت تصمیم به اولویت قرار دادن عرضه از طریق خانه‌های خالی گرفت. بر اساس گزارش موسسه ملی آمار و مطالعات اقتصادی (INSEE) در سال ۲۰۱۹ اغلب خانه‌های خالی فرانسه در مناطق شهری وجود داشته و بیش از ۳ میلیون خانه خالی شناسایی شده است. این رقم معادل ۸.۵ درصد از کل واحدهای مسکونی این کشور است.
علاوه بر اینکه خانه‌های خالی از عرضه بیشتر مسکن جلوگیری کرده است، میتوان گفت رشد این خانه ها افزایش قیمت املاک و مستغلات را به دنبال داشته که در مناطق شهری با تقریباً ۸۵ درصد از جمعیت متمرکز، محسوس‌تر است.
در این راستا دولت از ابزار مالیاتی برای ترغیب مالکان به فروش یا اجاره خانه استفاده کرده است. مالیات بر خانه‌های خالی در سال ۱۹۹۸ در شهرهای بیش از ۲۰۰ هزار نفر که عمدتاً تعادلی بین عرضه و تقاضای مسکن وجود نداشت، ایجاد شد. نرخ اخذ مالیات در سال اول ۱۰ درصد ارزش اجاره ملک، سال دوم ۱۲.۵ درصد ارزش اجاره ملک و از سال سوم و بعد از آن ۱۵ درصد در نظر گرفته شده بود. این مالیات سپس در سال ۲۰۰۶ به سایر شهرداری ها تعمیم یافت و در سال ۲۰۱۳ مجدداً اصلاح شد.
نرخ جدید مالیات بر خانه‌های خالی چقدر است؟
سیاستگذاران فرانسه دلیل تغییر و اصلاح قانون سال ۱۹۹۸ را عدم بازدارندگی کافی این مالیات عنوان می‌کنند. به طوریکه برای کارایی بیشتر در اصلاحیه اول ژانویه ۲۰۱۳ گسترش مناطق مشمول، مفهوم خانه خالی و افزایش نرخ این مالیات دیده شد.
از سال ۲۰۱۳ به بعد نیز مانند سال ۱۹۸۸ پایه مالیات بر خانه‌های خالی در فرانسه ارزش اجاره‌ای املاک بود؛ اما نرخ آن برای سال اول معادل ۱۲.۵ درصد و برای سال‌های بعد معادل ۲۵ درصد در نظر گرفته شد. این نوع مالیات برای مناطقی با جمعیت بالای ۵۰ هزار نفر اعمال میشود.
تعریف و مفهوم خانه‌های خالی در فرانسه
خانه‌هایی که آب، برق و گاز داشته باشند و به عبارتی قابل سکونت باشند؛ اما کمتر یکسال کاربر یا ساکن نداشته باشند، مشمول مالیات خواهند شد. مدت زمان خالی بودن برای همان مالک (یا شخص مسئول) ارزیابی میشود و طبیعتاً با تغییر و انتقال ملک به شخص جدید این مدت لحاظ می‌گردد. اثبات پر بودن به روشهایی از جمله اظهار درآمد اجاره، مصرف آب، برق، رسید تلفن و غیره انجام می‌پذیرد. نکته‌ای قابل ذکر اینست که اگر یک ملک مشاع باشد، مالیات بر اساس سهم هر فرد باید پرداخت شود.
با توجه به مورد بالا خانه‌های تعطیلاتی که عمدتاً در طی سال حداقل ۹۰ روز ساکن دارند، املاک غیر قابل سکونت (فرسوده و نا ایمن)، اماکنی که در برنامه احیای بافت فرسوده و تخریب قرار دارند، املاکی که دعوای قضایی دارند و نیازمند دستور قاضی است و املاکی که به زمان کوتاهی برای نقل و انتقال احتیاج دارند، از پرداخت این نوع مالیات معاف هستند.
لازم به ذکر است مالکانی که خانه خود را برای فروش و اجاره عرضه کرده‌اند، اما به دلیل نبود مشتری، خانه آن‌ها خالی مانده است، به شرط اثبات، معاف از مالیات هستند. در واقع ماهیت عمدی یا سهوی بودن خانه خالی با توجه به شرایط واقعی ارزیابی می شود. به عنوان مثال مالک باید ثابت کند که تمام اقدامات لازم را برای فروش یا اجاره خانه خالی خود (مانند قرار دادن در آگهی‌ها با قیمت مناسب و سازگار با شرایط بازار) انجام داده است.
شیوه اعلام و پرداخت مالیات خانه های خالی در فرانسه
مالک ملزم به ارائه اظهارنامه مالیاتی نیست و همانند مالیات بر دارایی، مالک در ابتدای ماه نوامبر اخطار مالیاتی دریافت می‌کند و افراد مشمول می توانند بصورت آنلاین در سایت impots.gouv.fr مشاهده کنند. مالکان باید قبل از ۱۵ دسامبر هر سال، مالیات خود را پرداخت کنند. در صورتی که خانه خالی در بازه زمانی خاص اجاره داده شده باشد، امکان کسر مالیات روزهای اجاره داده شده، وجود دارد.
در صورتی‌که مالک اعتراضی داشته باشد، میتواند شکایت را به همراه مدارک و مستندات به اداره مالیات منطقه خود ارسال کند. اگر در مورد مالیات اختلاف نظر وجود داشته باشد، مالک باید آن را در مهلت مقرر پرداخت کند. با وجود این مالک می تواند در شکایت درخواست تعلیق پرداخت بدهد. در این شرایط اگر مالیات بیش از ۴۵۰۰ یورو باشد، دولت میتواند ضمانت بانکی در عوض دریافت کند.
منابع:
انتهای پیام/ راه و ساختمان
