دکتر یحیی آل اسحاق رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق در گفتگو با مسیر اقتصاد با بیان این که در همه جهان روابط دوجانبه در تئوریهای تجاری و اقتصادی دارد به تدریج جایگاهی جدی تر نسبت به گذشته پیدا میکند گفت: در مورد جمهوری اسلامی ایران با توجه به موقعیت خاص ژئوپولتیکی و همسایگی با ۱۵ کشور مختلف و هاب منطقه بودن و ظرفیتهایی که در حوزه تجارت منطقه ای و ارتباطات اقتصادی دارد و همچنین سوابق فرهنگی و دوستیهایی که با کشورهای منطقه دارد، این موضوع پررنگتر است.
ظرفیت ۱۰۰۰ میلیارد دلاری تجارت منطقه ای با ۱۵ کشور همسایه
وی ادامه داد: یعنی در حقیقت ما یک ظرفیت ۱۰۰۰ میلیارد دلاری تعاملات منطقهای داریم با این ۱۵ کشور که فرصت بزرگی برای جمهوری اسلامی ایران است. براساس برخی تحقیقات انجام شده کشور ما با همین استانداردهایی که الآن دارد حدود ۳۰۰ میلیارد دلار از ۱۰۰۰ میلیارد دلار را میتواند به عنوان تعامل تجاری با این کشورها به خود اختصاص دهد. اما متاسفانه این در حد حداقلی چند ده میلیارد هم نمیرسد. مثلا ۱۰ تا ۱۵ میلیارد بیشتر نیست. لذا این یک فرصت مهمی است که میتوان از آن استفاده کرد. از منظر ظرفیتها، روابط سیاسی لازم، موقعیتهای اقتصادی و نزدیکی جغرافیایی و زیرساختهای مناسب امکانات و ظرفیتهای زیادی وجود دارد که در حوزههای مختلف تجارت میتوان از این ظرفیتها استفاده نمود.
همایش تجارت منطقه ای به نیاز امروز اقتصاد ایران میپردازد
وی افزود: فقط یک نکته دارد و آن این که اصل موضوع تجارت و روابط اقتصادی بین الملل از حاشیه ذهن تصمیم گیران و تصمیم سازان به حوزه واقعی و عملیاتی وارد شود و واقعا به آن بها دهند. این متاسفانه هنوز جایگاه خودش را پیدا نکردهاست. این نه فقط بار اقتصادی دارد، بلکه رابطه نزدیکی است بین توسعه تجاری اقتصادی، امنیت و توسعه داخلی ما. یعنی نقش استراتژی تجاری ما در تجارت منطقهای تاثیر مستقیمی بر نقش توسعه ای و امنیتی ما هم دارد.
آل اسحاق گفت: انتخاب موضوع همایش خیلی به روز است و انتخاب کاملا درستی است چرا که ما اگر مقاومت را دوجانبه حساب کنیم، دو وجه مختلف آن مقاومت برای جلوگیری از تهدیدهای ممکن و مقاومت برای زمینهسازی برای توسعه ماست. در هردوی این موضوعات چه در حوزه تهدید، چه توسعه و چه فرصت، مقوله تجارت و روابط اقتصادی میتواند با توجه به تهدیدهایی که ما الآن داریم برای ما فرصت بزرگی محسوب شود.
جنگ اقتصادی واقعیت انکار ناپذیر دنیای امروز
وی ادامه داد: دنیا الآن نه فقط با ما، بلکه آن طور که مهندسی جهانی تنظیم امور میکند، به طور کلی براساس جنگ اقتصادی اداره میشود. یعنی وضعیت امروز اوضاع جنگی است. یعنی مفهومش برخورد تعارضات جهانی با محوریت حوزه اقتصاد و تجارت است. جنگ بین آمریکا و چین، جنگ همه جریانات قدرتی که هست، به ویژه با ما، در حوزه اقتصاد و به ویژه تجارت دارد خودنمایی میکند. به دلایل مختلفی در حوزههای مختلف اعم از تجارت، با ما درگیر هستند. تمام این تحریمها، همه برخوردها و … به این دلیل است.
وی تصریح کرد: تجارت را نباید صرفا به معنای خدمات بازرگانی بدانیم. تجارت به یک معنای عام اعم از خرید و فروش، سرمایه گذاری و … است. بنابراین شناخت و درک این جایگاه که وزن این جایگاه، وزن تجارت و روابط اقتصادی در حوزه قسمتهای امنیتی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و توسعه چقدر است، نیاز به کار مطالعاتی دارد چون واقعیت این است که باورهای عمومی دست اندرکاران هنوز به عمق مطلبی که باید باشد نیست.
همایش سالانه، به شرط پرهیز از سیاستزدگی به عملیاتی شدن اقتصاد مقاومتی کمک میکند
رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق گفت: اقتصاد مقاومتی که یکی از رویکردها و استراتژیهای اصلی کشور است و باید باشد، هنوز آن طور که باید باشد عملیاتی نشده و به صورت روزمره در نیامدهاست. لذا این همایش میتواند به شرط این که کمی عمیقتر و به دور از سیاستزدگی انجام شود کمک شایانی بکند. یکی از مشکلات اساسی در اقتصاد ما سیاستزدگی است. سیاست به معنای باند و گروه و دسته و رای و این مسائل. ما واقعا باید بدانیم که موضوع روابط اقتصادی عمیق تر از جریانات حزبی و گروهی است. یک امر ملی بلکه یک امر تاریخی است. درست است که در برخی جاها هم پوشانیها و ارتباطاتی دارند ولی جنس کار جنس اختصاصی خودش است. تجارت و روابط اقتصادی قدرت است. ما اگر به این قدرت مسلط شویم، چه با دشمنان و چه با دوستان میتوانیم بهتر تعامل کنیم.
وی در پایان گفت: این یک مرض است که ما ۴۰ سال است گرفتار آن هستیم. در همه تصمیم گیریها و تصمیم سازیها متاسفانه سیاستزدگی در اقتصاد وجود دارد. دست اندرکاران و برنامه ریزان ما مسائل اقتصادی را ندارند. بلکه آنچه که هست این است که خیمه مسائل سیاسی به معنای باند و گروه و حزب و رای و به مجلس راه پیدا کردن و رئیس جمهور شدن و …، همه مسائل را ذیل خود قرار دادهاست. یعنی همه اینها ذیل این مسائل تعریف میشوند و زیر این خیمه قرار گرفتهاند. این خطری است که نمیگذارد ما از امکانات و تواناییها و قدرتمان استفاده کنیم. اگر بتوانیم اگرچه برای مدتی محدود از سیاستپیشگان خودمان بخواهیم که اجازه بدهند اقتصاد با شاخصهای خودش تحلیل شود، با شاخصهای خودش برنامهریزی کند خیلی خوب است.
انتهای پیام/ هفتمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی