به گزارش مسیر اقتصاد هند یکی از بزرگترین مصرف کنندگان انرژی در جهان به‌شمار می‌رود. این کشور از طرفی با تقاضای شدید سوخت در داخل مواجه است و از طرفی دیگر وابستگی معناداری به واردات نفت و گاز و حامل‌های سوختی از دیگر کشورها دارد. همین امر سبب شده است دولت این کشور سیاست جدید توسعه صنعت پالایشگاهی را در راستای تأمین تقاضای سوخت داخل اتخاذ کند.
از سوی دیگر پیش‌بینی افزایش ۲ برابری تقاضای سوخت تا سال ۲۰۴۰ موجب روآوردن این کشور به صنعت پالایشگاهی و برنامه ریزی گسترده جهت افزایش ۲ برابری ظرفیت پالایشگاه‌ها به‌منظور تأمین تقاضای داخل و همچنین صادارت فرآورده‌های نفتی و گازی، شده است.
برنامه ریزی دولت هند به‌منظور افزایش ۲ برابری ظرفیت پالایشگاهی
ظرفیت پالایشگاهی هند در حال حاضر در حدود ۲۵۰ میلیون تن است و از طرفی تقاضای سوخت در این کشور در سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ معادل ۲۱۳.۷ میلیون تن می‌باشد. طبق پیش‌بینی آژانس بین‌المللی انرژی، میزان تقاضای سوخت این کشور تا سال ۲۰۳۰ به ۳۳۵ میلیون تن و تا سال ۲۰۴۰ به میزان ۴۷۲ میلیون تن خواهد رسید. همین امر سبب شده است دولت هند استراتژی جدیدی در صنعت پالایشگاهی اتخاذ کند و قصد افزایش ۲ برابری ظرفیت پالایشگاهی خود و رساندن آن به حدود ۵۰۰ میلیون تن طی ۱۰ سال آینده را دارد.
به گفته آقای پرادان وزیر نفت و گاز و فولاد هند، چنین افزایش ظرفیتی از ۲ منظر برای این کشور حائز اهمیت بالایی است. پاسخگویی به افزایش شدید تقاضای سوخت در بخش حمل و نقل طی سالهای آینده و از سوی دیگر صادرات سوخت و فرآورده‌های نفتی و گازی با هدف افزایش درآمدهای کشور و تأمین بودجه، از اهداف اصلی دولت هند از سرمایه گذاری عظیم در صنعت پالایشگاهی به‌منظور افزایش ۲ برابری ظرفیت پالایشگاهی به‌شمار می‌روند.
وی در ادامه گفت: در راستای تحقق هدف ذکر شده، فرآیند ساخت یک پالایشگاه جدید با ظرفیت ۶۰ میلیون تن در ساحل غربی این کشور به زودی آغاز خواهد شد و همچنین در راجستان بزرگترین ایالت هند، یک پالایشگاه جدید از نوع (Grassroot) با ظرفیت ۹ میلیون تن در حال ساخت است.
هند در رتبه بندی جهانی میزان مصرف نفت در دنیا حائز رتبه سوم است و از طرف دیگر این کشور حدود ۸۵ درصد از انرژی مورد نیاز بخش‌های مختلفی همچون بخش خانگی، صنعتی و… خود را وارد می‌کند و ضمنا روند افزایش تقاضای انرژی در این کشور رو به افزایش است.
تأمین تقاضای داخلی با توسعه خطوط لوله نفت و گاز
از دیگر اقداماتی که به گفته آقای پرادان در راستای رسیدن به اهداف هند در صنعت پالایشگاهی در دستور کار قرار دارد، توسعه گسترده خطوط لوله نفت و گاز به‌منظور گسترش شبکه توزیع گاز شهری بویژه جهت تأمین تقاضای بخش خانگی است. لازم به ذکر است در هند بسیاری از نقاط این کشور از شبکه گازرسانی سراسری برخوردار نیستند. از جمله در بسیاری از مناطق پایتخت این کشور، دهلی نو، نیز شبکه گازرسانی سراسری وجود ندارد و گاز مورد نیاز بخش خانگی با استفاده از توزیع گسترده هفتگی یا ماهانه کپسول‌های گاز تأمین میگردد.
در حال حاضر، میزان واردات LNG هند حدود ۴۲.۵ میلیون تن است. از طرفی طبق پیش‌بینی ها میزان واردات LNG این کشور تا سال ۲۰۳۰ به میزان ۴۰ میلیون تن افزایش پیدا خواهد کرد.
آقای پرادان در ادامه در خصوص تأثیرات شیوع کرونا در این کشور و تبعاتی که بر میزان تقاضای سوخت و انرژی با خود به‌همراه داشته است، افزود: در چند ماه اخیر بدلیل شیوع گسترده کرونا در هند و در نتیجه کندی رشد اقتصادی، میزان تقاضای سوخت تا حد زیادی کاهش پیدا کرده است. اما انتظار می‌رود ظرف ۲ سال آینده مجددا به مسیر تقاضای پیش‌بینی شده خود برسیم. ادامه برنامه‌های گسترده دولت هند در راستای توسعه ظرفیت پالایشگاهی کشور نیز از همین حیث در حال انجام است.
توسعه جایگاه‌های سوخت در راستای تحقق استراتژی جدید صنعت پالایشگاهی
علاوه بر این، افزایش تعداد جایگاه‌های بنزین در از دیگر اهداف هند در راستای تحقق استراتژی افزایش ۲ برابری ظرفیت پالایشگاهی و تأمین تقاضای داخلی و همچنین بخش صادارت، قلمداد می‌شود.
در حال حاضر در سراسر این کشور حدود ۶۹ هزار جایگاه بنزین وجود دارد و طبق برنامه‌ریزی‌ها تعداد ۷۸ هزار جایگاه بنزین دیگر به تعداد فعلی طی سالهای آینده افزوده خواهد شد. تعداد جایگاه‌های CNG نیز از حدود ۲ هزار جایگاه به ۱۰ هزار جایگاه افزایش پیدا خواهد کرد.
منبع: فایننشال اکسپرس
انتهای پیام/ نفت و انرژی
