مسیر اقتصاد/ «دشمنی با ایران» در بین مقامات آمریکایی مختص یک حزب و یا یک جریان خاص نیست. تمامی گرایشات در دو حزب اصلی دموکرات و جمهوری خواه آمریکا، به رغم دشمنی‌هایی که باهم دارند و با وجود اختلاف نظرهای عمیق سیاسی، اقتصادی و بین المللی، در دشمنی با ایران اشتراک نظر دارند. در عین حال نحوه مواجهه جمهوری خواهانی همچون ترامپ با ایران، به مراتب جوانمردانه تر از دودوزه بازانی همچون اوباما و جان کری است که در ظاهر دست دوستی دراز می‌کنند اما در عمل ضرباتی کاری تر از جمهوری خواهان به ایران وارد کرده اند.
با وجود این، دانستن جزئیات همیشه مفید است و میتواند در اتخاذ تصمیمات راهبردی به کمک مسئولین کشور بیاید. به همین دلیل در این گزارش به یکی از مختصات دولت جمهوری خواه ترامپ پرداخته شده است که ارتباط زیادی با دلیل دشمنی ویژه این قشر از سیاستمداران آمریکایی با ایران دارد.
دولت ترامپ عمیقا به ارزشهای دینی باور دارد
یکی از مهمترین نقاط تمایز بین دو حزب جمهوری خواه و دموکرات در آمریکا در نحوه مواجهه آن‌ها با تعالیم دینی است. برخلاف دموکرات ها که اساسا به «دین» اعتقادی ندارند و بیشتر از «آزادی» سخن می‌گویند، دولت‌های جمهوری خواه در آمریکا اغلب دین دار هستند و در مراسم‌های مذهبی شرکت می‌کنند. این تفاوت نظر به طور مثال در حمایت/عدم حمایت از گروه های همجنس گرا و تصویب/عدم تصویب قوانین حمایت از خانواده نمایان است.
به طور خاص دونالد ترامپ رئیس جمهور فعلی این کشور، با وجود رفتارهای بعضا متضاد، بارها بر اهمیت ارزش های دینی و ضرورت عمل به دستورات الهی تأکید کرده است. ترامپ خود را یک مسیحی معتقد میداند، در مراسمات مذهبی روزانه و هفتگی شرکت می‌کند و چندین بار صراحتا اعلام کرده است که تصمیمات خود را با انجیل مطابقت می‌دهد.
به همین دلیل است که بخشی از مسیحیان معتقد در جامعه آمریکا، که عموما در شهرهای کوچک زندگی می‌کنند و سطح تحصیلات پایین تری دارند، طرفدار حزب جمهوری خواه هستند و در انتخابات اخیر به ترامپ رأی داده اند.
اما مسئله فراتر از این است. برخی از افراد نزدیک ترامپ در دولت، و به طور خاص «مایک پومپئو» وزیر خارجه و «مایک پنس» معاون اول دولت وی، اعتقادات خاص تری دارند که به اذعان بسیاری از کارشناسان، سیاست خارجی و داخلی دولت ترامپ را شکل می‌دهد.[۱]
دونالد ترامپ به برخورد صریح با کارکنان خود مشهور است و در طول کمتر از ۴ سال ریاست جمهوری خود بسیاری از آن‌ها را از سمت خود اخراج کرده است؛ در این شرایط اینکه پنس از ابتدا تا به حال مورد غضب ترامپ واقع نشده و در ۴ سال احتمالی دوم هم معاون وی خواهد بود و همچنین عدم تغییر پومپئو بعد از اخراج تیلرسون در عرض کمتر از ۱۶ ماه از انتصاب وی به عنوان وزیر خارجه، نشان می‌دهد این دو جزء حلقه اصلی یاران ترامپ در کابینه وی هستند.
مسیحیان اوانجلیست چه اعتقاداتی دارند؟
پومپئو و پنس جزء مسیحیان «اوانجلیست» محسوب می‌شوند. اوانجلیست‌ها فرقه‌ای از مسیحیان هستند که تعهدی ویژه به انجیل دارند. این فرقه در زمینه‌های مختلف باورهای خاص خود را دارند، اما آنچه در این مقال قابل طرح است، اعتقادات خاص این فرقه روبه گسترش از مسیحیان در زمینه «آخرالزمان» است.
این دست از مسیحیان معتقدند یکی از پیش شرط های بازگشت مسیح و وقوع آخرالزمان، این است که سرزمین‌های مقدس در فلسطین به طور کامل به دست یهودیان بیفتد؛ و همین عقیده است که اقدامات دولت ترامپ در تعامل با کشورهای غرب آسیا(به قول غربی ها خاورمیانه) را خاص تر می‌کند. از پومپئو نقل شده است که «آنچه در خاورمیانه در حال رخ دادن است با خواست خدا مرتبط است» و همچنین «ترامپ فرستاده خداست تا اسرائیل را از شر ایران در امان نگهدارد»[۲]
افزایش شمار جمعیت مسیحیان اوانجلیست در آمریکا و اروپا
ریشه اوانجلیست های مسیحی به قرن هجدهم باز میگردد؛ اما از اواخر قرن نوزدهم اقبال مسیحیان جهان به این فرقه افزایش یافت و به طور خاص در دهه‌های اخیر شمار آن‌ها در آمریکا و اروپا به طور نجومی افزایش یافته است.
بر اساس آخرین آمار در سال ۲۰۱۶، بیش از یک چهارم کل مسیحیان جهان از فرقه اوانجلیست هستند و به طور خاص در آمریکا یک چهارم از کل جمعیت این کشور را معتقدین به این فرقه تشکیل داده اند.
درحالیکه در عصر کنونی اقبال مردم دنیا به دین درحال کمرنگ شدن است، بر اساس گزارش فرانس ۲۴ که حدود یک سال پیش منتشر شده، هر ۱۰ روز یک کلیسای اوانجلی در اروپا افتتاح می‌شود و شمار معتقدین به این فرقه با سرعتی بالا در حال افزایش است.[۳]
حمایت مسیحیان اوانجلیست آمریکا از اسرائیل در قالب لابی CUFI
برخی معتقدند مهمترین لابی سیاسی در آمریکا که دولت این کشور را به حمایت از اسرائیل و به تبع آن دشمنی با ایران تحریک می‌کند، «کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل» موسوم به آی‌پک AIPAC است. این سازمان حتما نقشی اساسی در این زمینه دارد و دولتمردان کنونی آمریکا هم رابطه خوبی با آن دارند. اما همه داستان لابی گری برای افزایش دشمنی‌ها با ایران در آمریکا به اینجا ختم نمیشود.
سازمان دیگری در آمریکا وجود دارد که در سال ۲۰۰۶ و توسط مسیحیان اوانجلی تأسیس شده است. برخی معتقدند نقش این سازمان با نام «اتحاد مسیحیان برای حمایت از اسرائیل» CUFI، در دولت فعلی آمریکا(به دلیل وجود افرادی همچون پومپئو و پنس) از نقش AIPAC هم پررنگ تر است.
تفاوت رویکرد دولت اوباما و ترامپ در برخورد با اسرائیل و ایران
شکی در آن نیست که دولت اوباما طرفدار سرسخت اسرائیل در منطقه بود و رابطه خوبی با ایران نداشت. اما سیاست‌های دولت وی و اظهارات خود اوباما و مقامات دولتش تفاوت‌های آشکاری با دولت ترامپ داشت.
اوباما به طور صریح به مقامات اسرائیل گفته بود که پذیرش یک «دولت فلسطینی» در مناطق اشغالی به سود آنهاست و در بلندمدت چاره‌ای جز این وجود ندارد.[۴] دولت اوباما با جمهوری اسلامی مخالف بود اما سیاست «مهار» را درپیش گرفت و تا جای ممکن تلاش می‌کرد از مواجهه سخت با ایران پرهیز کند. چیزی که در سیاست‌های اعلامی از سوی جو بایدن، رقیب دموکرات ترامپ در انتخابات پیش روی ریاست جمهوری آمریکا هم قابل رویت است.
در طرف مقابل دولت ترامپ به سرعت سفارتخانه خود را برخلاف تعهدات پیشین، به قدس اشغالی منتقل کرد، اجازه الحاق بخش‌های بیشتری از سرزمین اشغالی به اسرائیل را صادر کرد و از همان ابتدا پروژه بلندپروازانه «صلح جدید خاورمیانه» را به منظور تثبیت حاکمیت اسرائیل بر کل مناطق فلسطین اشغالی کلید زد.
در زمینه تقابل با ایران هم به وضوح دولت ترامپ ایران را یک تهدید همه جانبه برای اسرائیل میداند و به جای سیاست مهار اوباما، سیاست مقابله سخت و تضعیف همه جانبه ایران را درپیش گرفته است.
حمایت از اسرائیل یک مسئله «اعتقادی» برای دولت ترامپ است
بر اساس توضیحات ارائه شده، در تعامل جمهوری اسلامی با دولت ترامپ باید این نکته مدنظر مسئولین قرار بگیرد که حمایت از اسرائیل برای این دولت یک مسئله «اعتقادی» است و از این جهت دولت کنونی آمریکا، رفتاری تقریبا مشابه جمهوری اسلامی دارد. درحالیکه دولت دموکرات قبلی و شاید بعدی آمریکا، رویکردی چندان اعتقادی به این مسئله ندارد. توجه به این نکته شاید از شروع برخی مسیرها و آزمون برخی فرضیه ها جلوگیری کند و در مقابل راهکارهایی بیش از گذشته منطبق بر واقعیت ها را پیش روی مسئولین دستگاه دیپلماسی کشور قرار دهد.
دولت کنونی آمریکا بیش از اسلاف خود به دین و مذهب معتقد است؛ اما از قضا این اعتقاد به مذهب، به جای نزدیکتر کردن آن به جمهوری اسلامی، آن را دورتر برده است.(شاید شبیه همین مسئله در خصوص ترکیه هم قابل بحث و بررسی باشد)
چرا رسانه‌های داخلی تصویر درستی از واقعیت‌های آمریکا نشان نمی‌دهند؟
اکنون نزدیک به ۴ سال از آغاز دوران ترامپ در آمریکا می‌گذرد؛ اما در این مدت آنچه از ترامپ و دولتش از سوی رسانه‌های داخلی به مردم نشان داده شده، اغلب محدود به اظهارات مزحک وی بوده است.
به راستی چرا رسانه‌های داخلی و به طور خاص صداوسیما تلاشی برای شناساندن آمریکا، همانطور که هست و با همه خصوصیاتش، به مردم ایران نمیکنند و در این زمینه بیشترین ابتکارشان ترجمه یک مطلب تمسخر آمیز از یک رسانه دموکرات است؟
آیا شناخت بهتر و دقیقتر مردم ایران از آمریکا و دلیل دشمنی دولت‌های دموکرات و جمهوری خواه با جمهوری اسلامی، عمق نگاه راهبردی مردم را ارتقاء نمیدهد و به همراهی بیشتر مردم با نظام در مواجهه با استکبار جهانی منجر نمیشود؟
مردم ایران نباید بدانند جمهوری اسلامی تنها نظامی نیست که سیاست داخلی و خارجی خود را بر اساس «اعتقادات» بنا کرده و این رویه در بسیاری از کشورها از جمله پرقدرت ترین کشور جهان در دوره کنونی هم اتخاذ شده است؟
پینوشت:
[۱]گزارش واشنگتن پست از عقاید خاص پومپئو و پنس و نقش آن در سیاست خارجی دولت آمریکا
[۳] گزارش فرانس۲۴ از اقبال مردم اروپا و به طور خاص فرانسه به مسیحیت اوانجلی
[۴] اظهارات بی سابقه اوباما درخصوص ضرورت بازگشت اسرائیل به مرزهای تعیین شده در سال ۱۹۶۷ و لزوم تشکیل دو دولت در کنار هم در سرزمین‌های اشغالی در سال ۲۰۱۱:
نیویورک تایمز
انتهای پیام/ دولت و حاکمیت
