به گزارش مسیر اقتصاد یکی از مهم‌ترین مسائل عرصه بین‌الملل تلاش برای جلوگیری از روند تغییرات اقلیمی است. از زمان خروج آمریکا از توافقنامه اقلیمی پاریس، کشورهای اروپایی به عنوان مهم‌ترین مدافع تلاش برای جلوگیری از تغییرات اقلیمی و اجرای این توافقنامه مطرح هستند.
اروپایی‌ها در طول سال‌های اخیر برنامه‌های متعددی را باهدف تلاش برای تحقق اهداف توافقنامه پاریس در دستورکار قرار داده‌اند؛ اما بررسی‌ها نشان می‌دهد این کشورها نیز در اجرایی نمودن برنامه‌های خود موفق نیستند و شعارهای آن‌ها فاصله زیادی تا تحقق دارد.
کنار گذاشتن سوخت‌های فسیلی مهم‌ترین برنامه توافقنامه پاریس
به طور خاص یکی از مهم‌ترین برنامه‌های کشورهای اروپایی که در طول سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته، کنار گذاشتن سوخت‌های فسیلی از بخش‌هایی همچون تولید برق، حمل و نقل و صنایع انرژی بر بوده است.
این کشورها در تلاشند با کاهش استفاده از زغال سنگ، نفت و گاز طبیعی در بخش‌های فوق، انرژی‌های تجدیدپذیر شامل خورشیدی و بادی را جایگزین سوخت‌های فسیلی نمایند و به این ترتیب گامی در راستای کاهش مخاطرات اقلیمی ناشی از گرمایش زمین بردارند.
سهم بالای زغال سنگ از تولید برق اروپا برخلاف توافقنامه پاریس
اما آمار تولید برق کشورهای اروپایی نشان می‌دهد این کشورها همچنان وابستگی زیادی به زغال سنگ دارند. استفاده از زغال سنگ در تولید برق، آلودگی و تولید کربنی به مراتب بیشتر از دیگر سوخت‌های فسیلی همچون گاز طبیعی دارد و این مسئله به یکی از چالش‌های جدی اروپا در تأمین انرژی تبدیل شده‌است.
وابستگی تولید برق اروپا به زغال سنگ به قدری بالاست که بسیاری از کشورهای اروپایی تاکنون برنامه‌ای برای کنار گذاشتن این سوخت از روند تولید برق خود اعلام نکرده‌اند و برخی نیز کنار گذاشتن زغال سنگ را برای بیش از دو دهه آینده در برنامه خود گنجانده‌اند.
در شکل زیر میزان وابستگی تولید برق کشورهای اروپایی به زغال سنگ در سال ۲۰۱۷ و زمان اعلام شده برای کنار گذاشتن این سوخت نشان داده شده است.
چنانچه در شکل فوق مشخص است، کشور لهستان با وابستگی ۸۱ درصدی به زغال سنگ در تولید برق، وخیم‌ترین وضعیت را در این زمینه دارد و پس از آن نیز کشورهای چک با ۵۴ درصد، یونان با ۴۶ درصد و بلغارستان با ۴۵ درصد قرار دارند؛ همچنین هیچکدام از این ۴ کشور تا به حال برنامه‌ای برای کنار گذاشتن زغال سنگ در سال‌های آتی، اعلام نکرده‌اند و عملکرد آن‌ها نشانی از حرکت به سمت کاهش وابستگی به این سوخت ندارد.
همچنین کشور آلمان به عنوان قطب صنعتی و بزرگ‌ترین اقتصاد اروپا، بیش از ۴۰ درصد برق مورد نیاز خود را با استفاده از زغال سنگ تولید می‌کند. این کشور همچنین اعلام کرده‌است که تا سال ۲۰۳۸ میلادی امکان کنار گذاشتن این سوخت از فرآیند تولید برق را ندارد.
کاهش اشتغال مانع اروپا از کنار گذاشتن زغال سنگ
علاوه بر سرمایه‌گذاری گسترده و نیروی کار متخصص مورد نیاز برای حرکت به سمت تولید بیشتر انرژی‌های تجدیدپذیر، مسئله مهم دیگری که مانع بسیاری از کشورهای اروپایی در این زمینه شده، سهم قابل توجه نیروگاه‌های تولید برق از زغال سنگ، در اشتغال این کشورهاست.
در واقع تصمیم به کاهش تولید برق از زغال سنگ به منزله از دست رفتن اشتغال مردمی می‌شود که در کوتاه مدت امکان پیدا کردن شغل دیگری ندارند و این مسئله یک مخاطره جدی در مسیر حذف این سوخت از فرآیند تولید برق است.
افزایش تولید و مصرف زغال سنگ در سال ۲۰۱۸
بر اساس آمارهای منتشر شده، میزان تولید و مصرف زغال سنگ در سراسر جهان در سال ۲۰۱۸ میلادی با افزایش نسبی به حدود ۸ میلیارد تن رسیده است. کشورهای چین، روسیه و آمریکا بیشترین سهم را در افزایش مصرف زغال سنگ در سال ۲۰۱۸ به خود اختصاص داده‌اند.
سهم بالای زغال سنگ، به عنوان آلاینده‌ترین سوخت فسیلی، از تولید برق اروپا و روند افزایشی استفاده از این سوخت در سطح جهان در سال گذشته میلادی، به خوبی نشان می‌دهد کنار گذاشتن سوخت‌های فسیلی باهدف تحقق اهداف توافقنامه اقلیمی پاریس، تنها در حد یک شعار است و امکان عملیاتی شدن آن در دهه‌های آتی نیز فراهم نیست.
منبع: استاتیستا yon.ir/G3pzm
انتهای پیام/ اقتصاد بین الملل
