مسیر اقتصاد/ گسترش بازار فروش و توسعه صادرات همواره مورد توجه و علاقه شرکت های تولیدی و صنعتی بوده است. این آرزویی است که حتی شرکت های نوپا و کوچک نیز در بدو تشکیل به آن می اندیشند و برای رسیدن به آن تلاش می کنند.
در حال حاضر به دلیل عدم شکل گیری مدل های همکاری بهینه بین شرکت ها، تمام تلاش شرکت ها در این زمینه معطوف به خود است و سعی در یکه تازی و کسب موفقیت های انفرادی در آنها وجود دارد. این در حالی است که بسیاری از این شرکت ها به دلایل متعدد در این مسیر انفرادی دچار چالش می شوند و از ادامه راه باز می مانند و به ناچار به اندک بازار داخلی خودشان قناعت می کنند.
۹۰ درصد شرکت های ایرانی، کوچک یا متوسط هستند
دستیابی به صادرات بلند مدت در شرکت های کوچک و متوسط از طریق تعاون با یکدیگر و تجمیع توانمندی ها، همواره به عنوان یکی از راه حل های اصلی مطرح است.
در ایران بیش از ۹۰ درصد شرکت ها بر اساس آمار وزارت صمت، در زمره شرکت های کوچک و متوسط طبقه بندی می شوند و این موضوع اهمیت این نوع از همکاری ها را افزایش می دهد.
مزیت‌های تشکیل خوشه‌های صادرات
در سال های اخیر بر گسترش کسب و کار شرکت های کوچک و متوسط، از طریق تشکیل خوشه ها به عنوان یکی از مدل های تعاون، تاکید شده است. از جمله مزایای مهم تشکیل این خوشه ها می توان به کاهش هزینه ها، افزایش قابلیت رقابت واحدهای کوچک و متوسط در برابر واحدهای بزرگ تر، تعمیق روابط شبکه ای، نیاز به حمایت های غیر مستقیم به جای پرداخت یارانه از طرف دولت و ترکیب رقابت و همکاری به منظور تقویت یادگیری و نوآوری اشاره کرد.
به عنوان نمونه شرکت سامان خوشه مینودر که توسط ده شرکت فعال در زمینه تولید فرآورده های انگور در استان قزوین شکل گرفت، توانسته است خود را به عنوان شرکتی پیشرو در زمینه صادرات به عراق مطرح نماید و قابلیت شکل گرفتن این مدل از همکاری و فروش را تحت یک برند به اثبات برساند.
با توجه به نیاز به حضور مستقیم شرکت های ایرانی در بازار عراق به منظور بقای بلند مدت، کسب منافع بیشتر در این بازار و مراقبت از نشان تجاری خود و از طرفی بالا بودن هزینه های اولیه برای این نوع حضور در شرکت های کوچک و متوسط، شکل گرفتن این چنین همکاری هایی قطعا منجر به افزایش سهم شرکت های ایرانی از بازار عراق خواهد شد.
نقش سازمان توسعه تجارت و اتاق بازرگانی
بی شک سازمان توسعه تجارت و اتاق بازرگانی ایران به عنوان دو نهاد اصلی متولی تجارت خارجی کشور، می‌توانند نقش تعیین کننده‌ای در تشکیل و تقویت اتحادیه‌ها و کنسرسیوم‌های صادراتی داشته باشند.
سازمان توسعه تجارت بوسیله قدرت قانون‌گذاری و همچنین ارائه تسهیلات و مشوق‌ها می‌تواند صادرکنندگان از اصناف گوناگون را به سمت اتحاد و تشکیل کنسرسیوم سوق دهد. اتاق بازرگانی نیز بواسطه ارتباط تنگاتنگی که با تجار دارد و همچنین ابزارهای قانونی که در اختیار دارد، می‌تواند به تحقق این مدل از صادرات کمک شایانی نماید.
انتهای پیام/ تجارت و ارز
