به گزارش مسیر اقتصاد نتایج یک پژوهش تازه توسط جان لی، استاد دانشگاه تگزاس نشان می‌دهد که از هر پنج واحد مسکونی در چین یک خانه خالی است و علت اصلی خالی ماندن خانه‌ها گرانی سرسام‌آوری است که دلال‌بازان و سوداگران به آن دامن می‌زنند.
بعضی مناطق شهری در این کشور به قدری خانه خالی دارند که به «شهر ارواح» معروف هستند و این شهرها گاه آنچنان معروف شده‌اند که گردشگرها نیز به آن جا سر می‌زنند؛ اما برای مقام‌های مسئول چینی، اینکه بیش از بیست درصد واحدهای مسکونی شهری خالی بماند، هیچ جذابیتی ندارد.
عدم دستیابی میلیون ها نفر به مسکن نتیجه احتکار سوداگران
تحقیقی که به سرپرستی جان لی، استاد اقتصاد در دانشگاه تگزاس و با کمک هزاران دستیار تحقیق در گوشه و کنار چین انجام شده، نشان می‌دهد بیشتر خانه‌های خالی در این کشور در اختیار کسانی است که یک خانه دیگر نیز دارند.
این تحقیق همچنین نشان می‌دهد که دلال‌بازی و احتکار باعث شده میلیون‌ها نفر نتوانند خانه بخرند.
افزایش قیمت مسکن به دلیل تقاضای سوداگری
بنا به آمار صندوق جهانی پول، اگر قیمت خانه را به نسبت درآمد در نظر بگیریم، هفت شهر از ده شهر گران دنیا در چین قرار دارند.
پروفسور لی در شرح نتایج تحقیق خود می‌گوید: «از روی شواهد می‌شود گفت افراد و خانواده‌ها نه تمایل کافی برای پا گذاشتن به بازار مسکن دارند، نه از استطاعت مالی کافی برای این اقدام برخوردارند؛ بنابراین روشن است که قیمت خانه‌ها به خاطر تقاضای کسانی که می‌خواهند از خانه پول دربیاورند (سوداگران) بالا می‌رود و بیشتر خریداران بیش از یک خانه دارند.»
رئیس جمهور چین: خانه برای زندگی کردن است نه احتکار
نسخه اخیر گزارش پروفسور لی نشان می‌دهد در عرض یک سال از سه‌ماهه سوم ۲۰۱۳ تا سه‌ماهه سوم ۲۰۱۴، نسبت خانه اولی‌ها به کل خریداران از ۴۸ درصد به ۲۰ درصد کاهش یافته است.
به نظر می‌رسد دستکم بخشی از سرمایه‌داران چینی ترجیح داده‌اند پول‌شان را به جای بازار‌های متلاطم مانند بورس در بخش مسکن که مطمئن‌تر است، بخوابانند.
از این گذشته، بسیاری خانواده‌ها فکر می‌کنند برای کمک به فرزندان‌شان بهتر است خانه بخرند. به عنوان نمونه، در اغلب گفتگوهای پیش از ازدواج موضوع خانه مطرح می‌شود.
برنامه‌ریزان اقتصادی چین چندین سال است تلاش می‌کنند این روند را تغییر دهند؛ حتی شی جینپینگ، رئیس‌جمهور چین، به تازگی به مردم کشور یادآوری کرده است که «خانه برای زندگی کردن است، نه احتکار».
مالیات بر عایدی سرمایه تنها راهکار چین جهت کاهش قیمت مسکن
بهار سال گذشته، قانون‌گذاران چینی یکی از اولویت‌های پنج سال بعدی را مالیات بر مسکن اعلام کردند. تبعا این طرح به مذاق مالکان، به ویژه مالکان ثروتمند، خوش نخواهد آمد؛ اما دولت چین همان پارسال یک بانک اطلاعات مربوط به مالکیت زمین راه انداخت که مسیر مالیات ملک را هموار کند.
دولت چین می‌داند که در بخش مسکن باید محتاط عمل کند. بنا به تخمین‌ها، حدود یک پنجم درآمد ناخالص داخلی چین به بازار مسکن مربوط است و نگرانی سرمایه‌گذاران می‌تواند به سرعت به بحران بدل شود.
در یک نظرسنجی موسسه اف-تی کانفیدنشیال، بیش از بیست درصد پاسخ‌دهندگان چینی که دستکم یک خانه خالی در مناطق شهری این کشور دارند، گفته‌اند اگر قانون جدید مالیات مسکن اجرایی شود، خانه خالی‌شان را می‌فروشند.
با اینحال اگر مالکان ناگهان تصمیم به فروش بگیرند، ممکن است قیمت‌ها به سرعت افت کند و بحران‌ساز شود.
پروفسور لی در این باره می‌گوید: «سال‌هاست که اقتصاددانان آگاه در دولت بر ضرورت اعمال مالیات بر مسکن اجماع دارند و مشکل سیاسی است. هیچ‌کس نمی‌خواهد مسئولیت ترکیدن حباب بازار مسکن به گردنش بیفتد.»
انتهای پیام/ اقتصاد بین الملل
