به گزارش مسیر اقتصاد سومین نشست از یازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی با موضوع «چالشها و ظرفیتهای زیستبوم دانشبنیان غذا و کشاورزی»، سهشنبه ۱۳ آذرماه ۱۴۰۳ از ساعت ۹ الی ۱۲ با همکاری اندیشکده اقتصاد مقاومتی و با میزبانی «معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری» برگزار شد. » این نشست، سومین نشست تخصصی از یازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی بود که در بازه آبان تا اسفندماه سال جاری با موضوع «امنیت غذایی؛ کشاورزی بهرهور و تجارت تحریمناپذیر» در حال برگزاری است. یازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی فرآیندی چندماهه است که با افتتاحیه شروع شده، سپس با چندین نشست تخصصی ادامه مییابد و در نهایت با برگزاری اختتامیه در تاریخ ۲۹ بهمن ماه و همزمان با سالروز ابلاغ سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی به کار خود پایان میدهد. همچنین در جریان این همایش، به جای مقاله «طرح سیاستی» دریافت، بررسی و داوری میشود تا مورد استفاده تصمیمگیران و دستگاهها قرار گیرد.
در این نشست به چگونگی استفاده از فناوری های نوین برای رفع چالشهای فعلی امنیت غذایی پرداخته شد و کارشناسان نقش آفرینی مطلوب دولت و بخش خصوصی را در توسعه دانش بنیان کشاورزی تبیین کردند.
افزایش ۷۰ درصدی تقاضای مواد غذایی در مقابل کاهش ۵۰ درصدی تولید
ابوالفضل رئوفی مدیرکل محیط زیست، توسعه پایدار و امور فناوری وزارت جهاد کشاورزی در این نشست گفت: در اجلاس کدکس درباره مواد غذایی در ژنو حضور داشتم که ریاست فائو، WHO و دیگر سازمانهای بینالمللی و همچنین ۸۰۰ شرکت دانشبنیان در جهان با موضوع امنیت غذایی در آن حضور داشتند.
وی افزود: نماینده بانک جهانی گزارش میداد که تا سال ۲۰۵۰، ۷۰ درصد تقاضا افزایش پیدا خواهد کرد و با شرایط تغییر اقلیم میزان تولید ۵۰ درصد کاهش خواهد یافت. اگر تغییرات اقلیم متوقف شود و وضعیت طبیعی باشد به طور متوسط ۱۱ درصد میزان نیاز به آب افزایش خواهد یافت و برای کشورهای در حال توسعه این میزان ۲ برابر خواهد بود.
اتکا به نوآوری و فناوری تنها راه تضمین امنیت غذایی
وی تاکید کرد: بنابراین امنیت غذایی چالش بسیار مهمی است. اگر تکانههای سیاسی و منطقهای هم وجود داشته باشد به میزان اهمیت آن افزوده میشود. راهحل این وضعیت فقط و فقط اتکا به نوآوری و فناوری با هدف تضمین و بهبود امنیت غذایی است. تضمین چهار رکن شامل فراهمآوری، دسترسیپذیری، سلامت و بهبود دارد.
رئوفی ادامه داد: اتکا به فناوری نیازمند به سیاستها و استراتژیهای ملی و فراملی است. نباید صرفاً به خرید تضمینی محصولات شرکتهای دانشبنیان در سیاستگذاری اکتفا نمود. چرا بخش کشاورزی شکل نمیگیرد؟ به این دلیل که کشاورزی به دلیل سروکار داشتن با موجودات زنده ۵۰ درصد ریسک دارد و سرمایهگذاری کمی در این بخش انجام میشود. در حالی که در بخش خدمات و صنعت اینطور نیست.
شرکتهای دانشبنیان تسهیلگرند و موانع توسعه را دور میزنند
مدیرکل محیط زیست، توسعه پایدار و امور فناوری وزارت جهاد کشاورزی با اشاره به اینکه بخش کشاورزی سنتی است و از نفوذپذیری پایین فناوری رنج میبرد، گفت: ورود علم به کشاورزی ما بدلیل سنتی و خرده مالک بودن سخت اما ممکن است. شرکتهای دانشبنیان در کشورهای خارجی تسهیلگر هستند و موانع توسعه را دور میزنند.
وی افزود: در اجلاس کدکس، کشورها به صورت تیم مانند وزارت بهداشت، کشاورزی، تیمهای علمی و بینرشتهای دانشبنیان حضور پیدا میکردند. اما در کشور ما فقط از تخصص کشاورزی در این بخش استفاده میکنیم. در صورتی که مثلا در وزارت کشاورزی آمریکا تحلیلگر سیاسی کشاورزی وجود دارد.
اهمیت نگاه تیمی به توسعه کشاورزی
رئوفی گفت: در اجلاس کدکس کشور کانادا جرئت کرده بود که برای ریاست گروه زعفران ادعا کند. در کمیته اجرایی کشورهای اروپایی همسو با ایران بودند ولی هند ادعای ریاست میکرد. چین ادعای ریاست میکرد. کمیته اجرایی مخالف انتشار استاندارد زعفران بود که در کشور ما تا مرحله ۸ پیش رفتیم. دلیل آن هم کاملاً سیاسی است و نمیخواهند مبدأ صادرات زعفران مشخص باشد.
وی افزود: همانطور که بیان شد کشورها، به صورت تیمی در اجلاس شرکت کرده بودند. عربستان تیم ۱۴ نفره داشت و از یک هفته قبل در محل اجلاس حضور پیدا کرده بود. بنابراین برای حضور در این اجلاس هزینه کرده بودند. چین هم درخواست مکرر برای حضور در دبیرخانه داشت تا از روندهای جهانی آگاه باشد.
وی همچنین افزود: حدود ۶۱.۵ میلیارد دلار پروژه منطقهای و جهانی در حال اجراست که ایران در این پروژهها حضور ندارد.
انتهای پیام/ کشاورزی