به گزارش مسیر اقتصاد نشست «رویکرد قانون اساسی در تامین مسکن خانوار» روز سهشنبه ۲ آذر ماه، با حضور جمعی از اساتید و صاحبنظران و فعالان این حوزه در مجلس شورای اسلامی برگزار شد. این نشست، اولین پیش نشست تخصصی از هشتمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی بود که در تاریخ ۱ اسفند سال جاری با موضوع «مسکن؛ پیشران تولید» برگزار خواهد شد. در این نشست ابعاد، الزامات و مهمترین مسائل مربوط به تأمین مسکن خانواده مبتنی بر اصل ۳۱ قانون اساسی مورد بررسی قرار گرفت.
نقش دولت در تأمین مسکن رعایت مصالح عمومی است
دکتر رضا خیرالدین عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت در این نشست گفت: موضوع مورد مناقشه نقش دولت در بازار مسکن است. در دولت تدبیر و امید هم این بحث سابقه داشته است. در سال ۱۳۸۶ لایحه ساماندهی و حمایت از تولید و عرضه مسکن ارائه شد و دولت وقت آن را دنبال کرد. همان ایده ها تا سال ۹۲ ادامه پیدا کرد و به طرح دو فوریتی جهش تولید و تامین مسکن منجر شد. این طرح علیرغم نیت خوب برای حل مشکل که میتواند تولید را تکان بدهد، اما مشکلاتی دارد. در واقع دولت به بهانه مشکلات مسکن نباید تصدیگری کند.
وی ادامه داد: در گذشته نیز از قیمت بالای آموزش و کمبود سرانه فضای آموزشی گفته میشد و دولت شروع به افزایش سرانه کرد و مدام این درخواست تا سال ۸۴ وجود داشت. سرانه افزایش یافت، اما چون مهاجرت نیز رشد پیدا میکرد، مدام سرانه پایین می ماند و کار روی معلول ها انجام می شد. در مسکن نیز همین رویکرد اشتباه در دستور قرار گرفته است. رویکرد صحیح این است که دولت در تامین مسکن مصالح عمومی را رعایت کند و این مساوی با تصدی گری در ساخت و فروش مسکن نیست.
ساخت مسکن باید متناسب با نیاز واقعی باشد
این عضو هیئت علمی دانشگاه تصریح کرد: در خصوص این موضوع که مسکن پیشران تولید است، تردید وجود دارد. در واقع اگر مسکن در مکانهای خاص و برای مخاطبان خاص تولید نگردد، نمیتوان اطلاق پیشران تولید را به آن داد. پول و بضاعت دولت محدود است و در صورتی که با این شرایط به تصدیگری ورود کند، چالش آفرین خواهد بود.
وی افزود: واگذاری زمین و توسعه افقی نیز در صورت عدم بررسی جوانب آن میتواند برای دولت و مردم دردسر آفرین شود. به عنوان نمونه در تبریز به منظور ساخت مسکن یک طبقه، زمین واگذار شد؛ اما پس از چند سال با تحت فشار قراردادن دولت مجوز به ۵ طبقه افزایش یافت و همین مسئله قیمت زمینهای آن منطقه را از طلا بالاتربرد. تبریز در طول ۱۲ سال از نظر توسعه فضای مسکونی ۲.۵ برابر شده، درحالیکه جمعیت آن کمتر از ۱.۵ برابر رشد داشته است، اما مجدداً مشکل مسکن دارد. بنابراین توزیع مناسب نسبت به ساخت مسکن از اهمیت بالاتری برخوردار است.
انتهای پیام/ مسکن