به گزارش مسیر اقتصاد مردم در مکاتب اقتصادی غربی جایگاهی جز مصرف کننده کالا و یا درخواست کننده خدمات رفاهی ندارند. در رویکرد متعارف اقتصاد یا جریان موسوم به اقتصاد ارتدوکس، رشد و پیشرفت اقتصادی صرفا با اراده دو عامل دولت و بنگاه رخ می دهد. در رویکرد اقتصاد پسامتعارف یا هترودکس، یک عامل سوم به نام نهاد نیز اضافه می شود؛ اما مردم همچنان مصرف کننده و تماشاچی پیشرفت هستند نه عامل آن.
اما در رویکردی که برمبنای اقتصاد اسلامی و در قالب گفتمان انقلاب اسلامی عینیت یافت، مردم به عنوان یک عامل اصلی پیش‌برنده فعالیتهای اقتصادی ایفای نقش کردند. نمونه بارز این امر در تجربه جهادسازندگی شکل گرفت. در این مقاله صرف نظر از مباحث تئوریک و مجادلات فلسفی، می خواهیم براساس تجارب نظری و عملی سه دهه انقلاب اسلامی، به آسیب‌شناسی نقش آفرینی مردم در اقتصاد بپردازیم.
در این راستا برمبنای تقسیم فعالیتهای اقتصادی به چهار حوزه تولید، زیربنایی، خدمات و فناوری، موانع ایفای نقش مردم در پیشرفت اقتصادی را در چهار حوزه فوق بررسی کرده و به ارائه شواهد مثبت و منفی آن می پردازیم.
این مقاله توسط روح الله ایزدخواه در اولین همایش ملی اقتصاد مقاومتی در اردیبهشت ماه ۱۳۹۱ ارائه شده است.
دانلود از لینک زیر:
