مسیر اقتصاد/ آمریکا یکی از بالاترین نابرابری های درآمدی و ثروتی را در بین کشورهای توسعه یافته دارد. در این پژوهش راه‌هایی برای افزایش مالیات ثروتمندان برای حل مشکل نابرابری بیان شده است. همانگونه که در نمودار زیر مشاهده می‌شود آمریکا در بین کشورهای OECD در نابرابری درآمد بعد از اخذ مالیات جایگاه دوم را دارد. همچنین آمریکا دارای بیشترین نابرابری ثروت در بین ۳۳ کشور OECD است. درآمد یک درصد ثروتمند آمریکایی از درآمد ۴۰ درصد پایینی جامعه بیشتر است و ثروت این یک درصد از ۹۵ درصد پایینی بیشتر است.
مقایسه جزئیات درآمد دهک ثروتمند با سایر افراد
منشا درآمد افراد ثروتمند با درآمد سایر افراد متفاوت است. همانگونه که در جدول زیر نشان داده شده است بیشتر درآمد دهک‌های پایینی از طریق حقوق و دستمزد کار کردن است که مخفی کردن این درآمدها برای فرار مالیاتی کار آسانی نیست.
در مقابل بیشتر درآمد دهک ثروتمند از سرمایه و سود سهام است. برای مثال در سال ۲۰۱۶ حقوق و دستمزد تنها ۱۰ درصد از کل درآمدهای ۰.۰۰۱ درصد ثروتمندان را تشکیل می دهد. درحالی که ۷۱ درصد درآمد این افراد از عایدی سرمایه و سود سهام بوده است. به طور کلی این درآمدها کمتر قابل گزارش هستند. عایدی سرمایه تنها زمانی گزارش می‌شود که تحقق یافته باشد، یعنی تنها در زمان خرید و فروش. این بدین معناست که عایدی سرمایه و ثروت برای افراد ثروتمند می‌تواند بسیار بیشتر از اعداد بیان شده در جدول زیر باشد.
اجتناب از مالیات در ثروتمندان بیشتر است
در سال ۲۰۱۶ بالاترین نرخ مالیات ۳۹.۶ درصد بوده است اما همانگونه که در جدول بالا مشاهده می‌شود میانگین نرخ مالیات موثر ۰.۰۰۱ درصد ثروتمند تنها ۲۳ درصد بوده است. زیرا افراد ثروتمند از روش‌هایی مانند انتقال ثروت به سایر افراد برای کاهش مالیات خود استفاده می‌کنند.
چگونه می توان مالیات ثروتمندان را افزایش داد؟
یکی از راه هایی که به وسیله آن می توان به کاهش نابرابری کمک کرد استفاده از سیاست های مالی است. در این مقاله برای افزایش مالیات ثروتمندان ۴ روش پیشنهاد و به بررسی آن ها پرداخته شده است. افزایش نرخ نهایی مالیات بر درآمد، افزایش نرخ مالیات بر عایدی سرمایه و همسان سازی نرخ آن با نرخ مالیات بر درآمد، مالیات ثروت و مالیات بر معاملات مالی.
افزایش نرخ مالیات بر درآمد
بیش از دو سوم درآمد یک درصد ثروتمند در آمریکا با نرخ‌های عادی مشمول مالیات می‌شوند به همین دلیل افزایش قابل توجه نرخ نهایی مالیات ثروتمندان می‌تواند درآمد چشمگیری به همراه داشته باشد. افزایش نرخ مالیات بر درآمد به ۷۰ درصد برای درآمدهای بیشتر از ۱۰ میلیون دلار (۰.۱ درصد ثروتمندان) در طول ده سال ۲۶۰ تا ۳۲۰ میلیارد دلار درآمد به همراه خواهد داشت.
مزیت مالیات بر درآمد این است که بر خلاف مالیات بر تولیدکنندگان که می‌تواند بار مالیاتی را به مصرف کنندگان منتقل کند بار مالیاتی در مالیات بر درآمد به طور مستقیم به افراد با درآمدهای بالا برخورد می‌کند.
یکی از مشکلاتی که با افزایش نرخ مالیات بر درآمد به وجود می‌آید افزایش اجتناب از پرداخت مالیات است. با افزایش تفاوت نرخ مالیات بر درآمد و مالیات بر عایدی سرمایه ثروتمندان برای کاهش مالیات درآمد خود را جز عایدی‌های سرمایه گزارش می‌کنند که این مشکل نیز با اصلاح نرخ مالیات بر عایدی سرمایه تا حدودی بر طرف خواهد شد.
افزایش نرخ مالیات بر عایدی سرمایه
یکی دیگر از راه های افزایش مالیات ثروتمندان افزایش نرخ مالیات بر عایدی سرمایه است. همسان سازی نرخ مالیات بر عایدی سرمایه با نرخ مالیات بر درآمد می‌تواند درآمد هنگفتی برای دولت به همراه داشته باشد.
اما باید در نظر داشت که افزایش نرخ مالیات بر عایدی سرمایه می‌تواند باعث به وجود آمدن اثر قفل شدن سرمایه شود. به همین دلیل باید از تجربه کشورهایی که نرخ مالیات بر عایدی بیشتر از ۳۰ درصد دارند برای حل این موضوع استفاده کرد. یکی از روش‌هایی که می‌تواند از این اتفاق جلوگیری کند استفاده از روش ( Mark to Market) برای اخذ مالیات است. در این روش به جای اخذ مالیات در زمان خرید و فروش دارایی ها، دارایی افراد به صورت سالانه ارزش گذاری می‌شود و به صورت سالانه متناسب با تغییر ارزش آن مشمول مالیات می‌شود.
وضع مالیات بر ثروت
روش دیگر برای افزایش مالیات ثروتمندان اجرای مالیات جدیدی به نام مالیات بر ثروت است. مالیات با ثروت با مالیات بر درآمد و مالیات بر نقل انتقال دارایی متفاوت است. مالیات بر ثروت به همه دارایی‌های شهروندان آمریکایی، چه در داخل و چه در خارج به صورت سالانه وضع می‌شود. نتایج برخی از تحقیقات نشان می‌دهد که مالیات بر ثروت درآمدها را در یک دوره ۱۰ ساله ۲.۷۵ تریلیون دلار افزایش می‌دهد.
بدون شک اخذ مالیات بر ثروت گامی مهم در تحقق عدالت مالیاتی در نظام مالیاتی است. مالیات بر درآمد و مالیات بر مصرف علی رغم کارایی مناسب به تنهایی کافی نیستند. زیرا ثروت شاخص مناسب‌تری است و اطلاعات کامل تری در مورد رفاه افراد نشان می‌دهد.
مالیات بر معاملات مالی
مالیات بر معاملات مالی مالیاتی است که بر فروش دارایی‌های مالی وضع می‌شود. مالیات بر معاملات مالی به نوعی مالیات بر فروش اوراق بهادار است. از طرفی دیگر این مالیات را می توان ترکیبی از مالیات بر درآمد و مالیات بر ثروت در نظر گرفت. تفاوت این مالیات با مالیات بر درآمد این است که مانند مالیات بر ثروت از ارزش کل دارایی مالیات گرفته می‌شود. این مالیات تنها به دارایی‌های مالی تعلق می‌گیرد. مالیات بر معاملات مالی مانند سهام مالیات جدیدی نیست.
در حال حاضر نیز این مالیات در آمریکا وجود دارد اما نرخ این مالیات بسیار پایین است. تنها در کشورهایی مانند بریتانیا و هنگ کنگ نرخ این مالیات بیشتر است که می‌توان از تجربه این کشورها استفاده کرد. عرضه‌های اولیه سهام و اوراق قرضه کوتاه مدت نیز از این مالیات معاف هستند. برآورد می‌شود که این مالیات در طول یک دهه ۸۱۰ میلیارد دلار درآمد به همراه خواهد داشت.
منبع: Taxing the Rich: Issues and Options, Lily Batchelder, 2019
انتهای پیام/ اقتصاد بین الملل
