به گزارش مسیر اقتصاد کره جنوبی دچار یکی از کمترین نرخ های باروری در جهان است. نرخ باروری این کشور از دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ با شیب تند دچار کاهش شده است. در کره جنوبی به عنوان کشوری عمدتا روستانشین اما در حال توسعه سریع، دولت با راه اندازی پویشی ملی زنان را به داشتن تنها دو فرزند یا کمتر از آن تشویق می نموده‌است. در دهه ۱۹۶۰، نرخ باروری کره بیش از ۶ بود، این عدد در دهه ۱۹۷۰ به ۴.۵ رسید و هم اکنون براساس برخی آمارها، نرخ باروری این کشور به ۱.۰۵ تنزل یافته است.
کره جنوبی برای ایجاد پایداری جمعیتی باید روند جمعیتی خود را معکوس نماید و نرخ باروری کنونی خود را به دو برابر افزایش دهد. با کاهش جمعیت جوان کشور که به مرور وارد بازار کار شوند، هزینه های اجتماعی حمایت از سالمندان می تواند خیلی زود موجب فروپاشی اقتصادی کره جنوبی شود.
کاهش نرخ باروری، چالش پیش روی آسیای شرقی
سایر جوامع شهری جهان نیز با بحران جمعیتی مواجهند. میانگین نرخ باروری جهان در اواسط دهه ۱۹۶۰، تقریبا ۵ بوده و در حدود سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ به ۲.۵ رسیده است. پیش بینی می شود این عدد در دهه های آینده کاهش بیشتری را نیز تجربه نماید و تا سال ۲۱۰۰ میلادی به حدود ۲ برسد. این مسئله شاید برای کل کره زمین مثبت تلقی شود، چرا که کمبود منابع در سطح کره زمین خطری انکارناپذیر است. اما این کاهش رشد جمعیتی برای ملت های زیادی چالشی قابل توجه تلقی می شود؛ ملت هایی که باید راهی برای مقابله با بحران کاهش جمعیت و عواقب اقتصادی سیاسی آن بیابند.
یکی از مهم ترین مناطق درگیر نتایج پیری جمعیت و کاهش نرخ باروری، آسیای شرقی است. کشورهایی چون کره جنوبی، چین و ژاپن با مشکل کاهش نیروی کار مواجه شده اند و ژاپن هم اکنون دچار کاهش جمعیت نیز شده است. با وجود سال ها تشویق های اقتصادی این دولت ها برای ترغیب مردم به فرزندآوری، نرخ باروری هنوز در حال کاهش است.
سیاست های تشویقی افزایش جمعیت در کره جنوبی
سیاست های تشویقی افزایش جمعیت در کره در یک دهه گذشته ۷۰ میلیارد دلار هزینه داشته است.
به ازای اولین فرزند هر خانواده دولت کره پاداشی معادل ۵۰۰ هزار وون (حدود ۵۰۰ دلار) به پدرومادر اعطا می نماید. هم چنین کمک هزینه ماهانه ۲۰۰ هزار وونی (حدود ۲۰۰ دلار) تا یک سال به کودک تعلق می گیرد؛ کمک هزینه ای که برای فرزندان بعدی بیشتر می‌شود.
براساس قوانین مصوب سال ۲۰۱۳، امکانات مراقبت از کودکان برای همه مردم کره به طور رایگان در دسترس است. به منظور کاهش مشکلات کودکانی که پدرومادر آن ها هردو شاغل هستند، این کودکان برای استفاده از خدمات مراقبت از کودکان در اولویت قرار دارند.
خدمات رایگان درمانی مربوط به باروری، پارک ها و فضاهای سرگرمی رایگان و کمک هزینه های خرید منزل از دیگر امتیازات دولت کره برای فرزندآوری است. با توجه به تغییر سبک زندگی خانواده ها و عدم توانایی و تمایل آن ها برای نگهداری از کودکان، این وظیفه به طور قابل توجهی بر عهده دولت گذاشته شده است.
«کودکان» قربانی سبک زندگی کارمندی در کره جنوبی
سونگ هی لی، استاد دانشگاه دربی کره معتقد است گسترش مراکز جدید مراقبت از کودکان توسط دولت در جامعه کره اثرات جانبی خطرناکی دارد؛ که تقدم کار بر خانواده یکی از مهم ترین آن هاست. چرا باید مراکز مراقبت از کودکان ۱۲ ساعت در روز به صورت رایگان در اختیار مردم قرار داشته باشد؟
وی با انتقاد از این روش دولت معتقد است پدرومادرها باید برای مراقبت از کودکان خود زمان صرف کنند.
در فرهنگ کار خسته کننده و ناعادلانه کره، زمان صرف شده در محل کار معمولا بر زمان بودن هر فرد درکنار خانواده غلبه می نماید. مادران کره ای فرزندان خود را مانع از رشد و ارتقای شغلی می بینند و لذا به جای مراقبت از آن ها ترجیح می دهند فرزندان خود را به مراکز دولتی مراقبت از کودکان بسپارند.
هم اکنون ۵۳.۱ درصد از زنان کره ای شاغل هستند. این میزان در چین، بریتانیا و آمریکا نیز به ترتیب ۶۱، ۵۷ و ۵۶ درصد است. با این حال زنان کره ای تنها ۶۳ درصد از درآمد مردان هم رده خود را کسب می نمایند. استفاده از زنان به عنوان نیروی کار ارزان می تواند از دلایل عمده رغبت کارفرمایان برای استخدام کارمندان زن باشد.
ترس از اخراج مانع استفاده زنان کره‌ای از مرخصی زایمان
براساس قوانین فعلی، زنان از سه ماه مرخصی زایمان باحقوق، با حداکثر درآمد ۱ میلیون وون، معادل ۱۰۰۰ دلار، بهره مند می شوند و می توانند تا یک سال مرخصی بدون حقوق دریافت نمایند؛ با این حال بسیاری از زنان کره ای از این مرخصی استفاده نمی کنند، چرا که نسبت به اخراج شدن و یا از دست دادن موقعیت شغلی خود واهمه دارند.
براساس آخرین آمار وزارت رفاه و سلامت کره در حالی که در سال ۲۰۱۶، ۳۹۳ هزار تولد ثبت شده است، تنها ۹۰ هزار زن در این سال از مرخصی زایمان استفاده نموده اند.
منبع: سایت سیتی لب yon.ir/Af8VU
انتهای پیام/ اقتصاد بین‌الملل
