مسیر اقتصاد/ اصلاح معافیت‌های مالیاتی، یکی از مهمترین مسائل در بهبود نظام مالیاتی به منظور ایجاد عدالت در جامعه است. معافیت مالیاتی، سیاستی است که دولت ها با هدف حمایت از گروهی خاص به دلایل مختلف مانند مناطق کمتر توسعه یافته، شرکت های دانش بنیان نوپا و … از آن استفاده می کنند.
این معافیت ها باید به صورت هوشمند و کاملا هدفمند وضع شود؛ در کشورهای مختلف نیز با توجه به سیاست های مدنظر، به صورت کارآمدی از این ابزار استفاده می شود. البته دقیق و هدفمند نبودن رورش استفاده از چنین ابزاری می تواند پیامدهای منفی بیشتری مانند گسترش نارضایتی بین سایر گروه های جامعه و زمینه سازی فرار مالیاتی به وجود آورد.
یکی از گروه هایی که طبق بند ل ماده ۱۳۹ اصلاحی قانون مالیات‌های مستقیم از پرداخت مالیات معافند، هنرمندان، بازیگران و سینماگران هستند. هیچ دلیل منطقی برای اعمال چنین سیاستی وجود ندارد؛ کما این که در بسیاری از کشورها، بازیگران مالیات های زیاد و متناسب با درآمدشان پرداخت می کنند. باید در نظر داشت که معافیت و تخفیف های مالیاتی باید به گونه ای باشد که سرمایه‌گذاران بیشتری رغبت به سرمایه گذاری پیدا کنند، نه این که تنها بازیگران و عوامل تولید، با درآمدهای بعضا هنگفت از پرداخت مالیات معاف شوند.
تخفیف مالیاتی در ازای فیلم های ارزشی در بریتانیا
یکی از مشکلات وارد بر معافیت های مالیاتی در ایران، کلی بودن و مشخص نبودن جزئیات در آن است. در بریتانیا با توجه به اهداف مدنظر، معافیت های مالیاتی به صورت کاملا هدفمند وضع شده اند. برای مثال یکی از این قوانین، تخفیف های مالیاتی برای فیلم هایی با محتوای مناسب و ارزشی است. Film Tax Relief قانونی است که طبق آن فیلم هایی که در ارزشیابی فرهنگی (Cultural Test) نمره قبولی را دریافت کنند، ۲۵ درصد از تخفیف مالیاتی برخوردار می شوند.
این ارزشیابی شامل چهار بخش است. برای مثال در این ارزیابی محتوا، محل ساخت فیلم (داخل بریتانیا و یا خارج بودن)، دیالوگ ها، فرهنگ، خلاقیت، ملیت افراد و … مورد برررسی قرار می گیرد. هر فیلمی که حداقل نیمی از امتیاز را کسب نماید، می تواند از این تخفیف مالیاتی استفاده کند.[۱]
بازیگران کودک هم باید مالیات پرداخت کنند
در همه کشورها افراد هر چقدر که درآمد داشته باشند متناسب با آن مالیات پرداخت می کنند و بازیگران نیز از این موضوع مستثنی نیستند.
به عنوان نمونه در بریتانیا بازیگران کودک هم مالیات پرداخت می کنند و معافیتی در کار نیست. کودکان بازیگر نیز مانند بزرگسالان تا سقف ۱۲۵۰۰ یورو در سال از پرداخت مالیات بر درآمد معاف هستند؛ اما هرچقدر که بیش از این مقدار درآمد کسب کنند، باید مالیات متناسب با آن را پرداخت می کنند.[۲]
معافیت مالیاتی بازیگران در ایران
در کشوری که کارمندان پیش از دریافت حقوقشان، با کسر مالیات مواجه می‌شوند، مشخص نیست چرا باید یک بازیگر یا کارگردان، برای دستمزدهای خود مالیات پرداخت نکند؟ آیا بازیگران نیاز به حمایت مالی از طریق معافیت مالیاتی دارند و یا چنین معافیت هایی برای حمایت از هنر وضع شده است؟ در صورتی که پاسخ به سوال دوم مثبت است، لازم است این معافیت ها جهت دهی شود.
همچنین اگر معافیت مالیاتی منحصر به سرمایه گذاران سینمای ایران، به دلیل سوددهی پایین سینما در کشور باشد، اقدام قابل دفاعی است و می‌توان این حرکت را در راستای حمایت از تولید در سینمای ایران قلمداد کرد؛ هرچند چنین معافیتی نیز باید هدفمند باشد. اما وقتی معافیت از مالیات شامل گروهی از بازیگران و کارگردان‌ها می‌شود که سالیانه صد‌ها میلیون تومان درآمد دارند، این اقدام چندان پذیرفته نیست و به نوعی برخورد تبعیض آمیز میان شهروندان تلقی می‌شود.
پینوشت:
[۲] وب سایت theshowbizaccountant
انتهای پیام/ دولت و حاکمیت
