به گزارش مسیر اقتصاد سیاست‌های دوستدار خانواده به همه افراد جامعه ارتباط پیدا می کند. این سیاست ها نه تنها به نفع فرزندان، پدرومادرها و خانواده هاست، بلکه یکی از بهترین حوزه هایی است که هر حکومتی می تواند در آن سرمایه‌گذاری کند.
شواهد علمی ثابت نموده است که هزار روز اول عمر هر کودک، مهم ترین برهه ای است که در آن ذهن و فکر او شکل می گیرد و این کودک در صورت برنامه ریزی درست می تواند شخصی مفید و اثرگذار در جامعه باشد و موجب رشد اقتصادی کشور گردد. با توجه به این که این بازه تنها یک بار در طول عمر هر فرد است، به نظر می رسد ارزش سرمایه گذاری را داشته باشد.
فشارهای اقتصادی، مانع شکوفایی آینده کودکان
والدین و سرپرستان، نقشی انکارناپذیر در حمایت از کودکان در سال های ابتدای زندگی دارند. عملکرد درست این افراد می تواند ذهن و بدن کودکان را به بهترین نحو شکل دهد. با این حال بسیاری از والدین در دورانی که باید بیشترین وقت را برای کودکان خود بگذارند و به تربیت ذهن و بدن آن ها مشغول باشند، به علت فشارهای اقتصادی مجبورند بیشتر روز را در بیرون از خانه کار کنند و شاید حتی به اندازه کافی فرزند خود را نبینند.
سیاست‌های دوستدار خانواده به کاهش و حذف این فشارهای اقتصادی کمک می کند. این سیاست ها به پدرومادرها و یا سرپرستان کودکان کمک می کند تا بتوانند میان کار و زندگی خانوادگی نوعی تعادل برقرار نمایند. سیاست‌های دوستدار خانواده کمک می کند که خانواده ها بتوانند در عین تامین منابع مالی لازم برای خانواده خود، از فرزندان خود نیز به بهترین نحو مراقبت کنند.
حمایت از خانواده و فرزندآوری لازمه توسعه پایدار
سیاست هایی همچون مرخصی ساعتی شیردهی و کمک هزینه های مربوط به آن، ایجاد شرایط مقرون به صرفه برای نگهداری از کودکان، کمک هزینه های فرزندآوری و مرخصی باحقوق برای پدر و مادرها، می تواند به خانواده ها کمک کند تا بدون از دست دادن شغل و روبروشدن با مشکلات مالی، وقت کافی برای نگهداری از کودکان نیز داشته باشند.
سرمایه گذاری دولت ها برای سیاست های حمایت از خانواده در نهایت به تولید نسل جوان سالم و تحصیل کرده منجر می‌شود و نیروی کار کارآمد و توانا و در نهایت توسعه پایدار کشور را به ارمغان می‌آورد.
نفع خانواده ها و حکومت ها در این است که با کمک همه جانبه دولت، خانواده ها بتوانند بهترین دوران کودکی را برای فرزندان خود رقم بزنند. به این ترتیب علاوه بر رقم خوردن آینده و سرنوشت روشن برای کودکان، حکومت و بنگاه‌های اقتصادی سرمایه انسانی و در نتیجه ظرفیت رشد اقتصادی خود را تضمین می نمایند.
تاثیر مستقیم مرخصی فرزندآوری بر سلامت افراد جامعه
مرخصی پدرومادرها به عنوان بخشی از سیاست‌های دوستدار خانواده تاثیرات مثبتی بر شرایط خانواده ها و جامعه دارد. به عنوان مثال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- یک ماه مرخصی زایمان می تواند نرخ مرگ و میر نوزادان را تا ۳ درصد در کشورهای پردرآمد و ۱۳ درصد در کشورهای با درآمد متوسط کاهش دهد. در واقع این مرخصی ها جان کودکان را نجات می دهد.
- یک ماه مرخصی والدین بازه شیردهی را تا دو ماه افزایش می دهد. این سیاست می تواند مستقیما به ارتقای سلامت کودکان منجر شود.
- تمدید مرخصی زایمان به مدت یک ماه می تواند ۳۵ درصد احتمال ابتلای نوزادان به اسهال را کاهش دهد. این سیاست ها به کاهش هزینه های درمانی کشور و پیشگیری از آسیب های جسمی به نیروی کار آینده منجر می شود.
سیاست‌های دوستدار خانواده، به نفع بنگاه‌های اقتصادی
عدم فعالیت کارآمد شاغلان و بهره وری پایین نیروی انسانی می تواند هزینه های قابل توجهی را برای بنگاه های اقتصادی و شرکت های تولیدی در پی داشته باشد. جایگزین نمودن کارمندانی که به دلیل پیری، بیماری یا هر دلیل دیگری مجبور به ترک محل کار خود باشند، به اندازه ۲۰ درصد حقوق یک کارمند هزینه اضافه برای شرکت در پی دارد. در کشورهای مختلف، اجرای سیاست های خانواده کارایی نیروی کار کشور را ارتقا داده و موجب کاهش هزینه بنگاه‌های اقتصادی شده است.
باوجود همه فواید این سیاست ها، تنها ۳۰ درصد کشورهای جهان براساس استاندارد سازمان بین المللی کار(ILO) به شهروندان خود مرخصی زایمان اعطا می کنند. و دو سوم نوزادان زیر ۱ سال در کشورهایی زندگی می کنند که پدرانشان حتی ۱ روز مرخصی باحقوق برای نگهداری از فرزند خود ندارند. این مساله آینده جمعیتی کشورهای پیشرفته و در حال توسعه را تهدید می کند.
براساس گزارش یونیسف که کیفیت اجرای سیاست های دوستدار خانواده در بین اعضای اتحادیه اروپا و سازمان همکاری و توسعه اقتصادی(OECD) را بررسی می کند، کشورهای سوئیس، یونان، قبرس، بریتانیا، آمریکا و ایرلند در رتبه های آخر قرار گرفته اند.
منبع: مجمع جهانی اقتصاد، yon.ir/kEikX
انتهای پیام/ اقتصاد بین‌الملل
