به گزارش مسیر اقتصاد کشور سوئد به عنوان ۹۰ امین کشور پرجمعیت جهان، هم اکنون جمعیتی بالغ بر ۱۰ میلیون نفر دارد. نرخ باروری این کشور از سال ۱۹۵۵ تا کنون مانند اکثر کشورهای اتحادیه اروپا کاهش یافته و از ۲.۲۴ به ۱.۹ رسیده و از سال ۲۰۱۵ تا کنون در همین میزان توقف کرده است. میانگین سنی سوئدی ها در این بازه از ۳۵.۱ به حدود ۴۱ سال رسیده است. لذا این کشور بیش از آن که دچار مشکل کمبود جمعیت باشد، از پیری جمعیت رنج می برد. worldometers پیش بینی کرده است که نرخ باروری این کشور تا سال ۲۰۵۰ تقریبا ثابت باقی مانده اما میانگین سنی آن به بیش از ۴۳ سال برسد.
توسعه خدمات مراقبت ازکودکان
در سال ۱۹۴۳، اولین مراکز دولتی مراقبت از کودکان تاسیس شد که به عنوان مکملی برای یتیم خانه ها و کودکستان هایی بود که توسط مراکز خیریه تاسیس شده بودند. تا پیش از دهه ۱۹۷۰ خدمات مراقبت از کودکان گسترش چندانی نیافتند. پوشش این خدمات از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۸۰، از میزان ۱۲ درصد به ۳۶درصد افزایش یافت.
به علاوه طی سال های متمادی موسسات مراقبت از کودکان تلاش کردند تا بسیاری از مهارت های اجتماعی مورد نیاز کودکان را تامین نموده تا فرزندان مادران کارمند در این زمینه ها دچار مشکل نشوند. در سال ۱۹۹۰ بیش از نصف کودکان ۱-۶ سال در مراکز دولتی مراقبت از کودکان نگهداری می شدند. این میزان در سال ۲۰۱۲ به ۸۴ درصد رسیده و تا امروز نیز با شیب کمی افزایش داشته است.
کمک مالی برای نگهداری از فرزندان در خانه
در سال ۲۰۰۸ دولت سوئد کمک هزینه هایی را برای کودکان بین ۱ تا ۳ سال در نظر گرفت تا خانواده ها راحت تر بتوانند از مرخصی های فرزند آوری استفاده نموده و در عین حال از کودکان خود نیز مراقبت نمایند.
این کمک هزینه ها برای پدر و مادرهایی در نظر گرفته شده است که از فرزندان خود در مراکز مراقبت از کودکان نگهداری نکرده و با استفاده از مرخصی های فرزندآوری به مراقبت از کودک خود در خانه می پردازند.
پیش دبستانی رایگان در سوئد
برای کودکانی که به ۶ سالگی رسیده اند، ارائه خدمات پیش دبستانی رایگان می باشد. پیش دبستانی کمک می کند تا کودکان ضمن آشنایی با فضای مدرسه و آمادگی برای ورود به دبستان، در فضایی شاد و بدون تکالیف سنگین بسیاری مهارت های مورد نیاز برای ورود به مدرسه را کسب نمایند.
ممنوعیت اخراج مادران پس از ازدواج یا فرزندآوری
اولین اقدام برای بهبود وضعیت مادران ممنوعیت کار کردن مادران در مشاغل صنعتی به مدت دو هفته پس از تولد فرزندان بود که در سال ۱۹۰۰ به تصویب رسید. این قانون بر این اساس به اجرا در آمد که مادران پس از وضع حمل دچار ضعف شده و نیاز به مراقبت دارند و در صورت رفتن به سرکار، از وظایف مادری و همسری خود باز خواهند ماند. مشکل دیگر مادران اخراج به دلیل ازدواج کردن و یا بارداری بود. در سال ۱۹۳۹ قانون، اخراج دختران را پس از نامزدی یا ازدواج ممنوع کرده و در سال ۱۹۴۶ نیز این قوانین گسترش یافته و عدم اخراج پس از بارداری را نیز شامل شد.
در سوئد مرخصی فرزندآوری کاملا از نظر قانونی حمایت شده است به طوری که کارفرمایان هرگز کارمندان خود را به دلیل استفاده از مرخصی فرزندآوری از مزایایی چون استخدام رسمی، ترفیع، آموزش یا تخصیص مسئولیت های جدید محروم نکرده و اقدام به اخراج آن ها نیز نمی نمایند.
جبران کاهش درآمد پس از زایمان با پوشش بیمه
با وجود افزایش مرخصی ها تحقیقات نشان داد که حمایت ها از مادران کافی نبوده است. مشکل اساسی در این بود که قانونی برای جبران فقر ناشی از کم شدن درآمد پس از زایمان وجود نداشت. پس از تلاش های قانونی بسیار ، در سال ۱۹۶۳ پوشش بیمه عمومی بنا نهاده شد که شامل بیمه زایمان نیز می شد و کاهش درآمد ناشی از زایمان را جبران نمود.
سوئد، اولین مجری مرخصی فرزندآوری برای پدران
سوئد اولین کشوری بوده که سیاست مرخصی فرزندآوری را برای پدران به اجرا در آورده است. همچنین در سال ۱۹۷۴ مزایای نقدی افزایش یافت تا جایی که برای بسیاری از خانواده ها به ۹۰ درصد درآمدشان رسید. میزان مرخصی فرزندآوری همچنان افزایش یافت تا در سال ۱۹۸۰ به ۱۲ ماه رسید که ۳ ماه پایانی با میزان حقوق کمتری اعطا می شد. به علاوه آزادی بیشتری به خانواده ها داده شد تا جایی که تا سن ۸ سالگی کودکان، پدر و مادر حق داشتند ساعات کاری خود را به ۷۵ درصد حالت عادی کاهش دهند.
۴۸۰ روز مرخصی فرزندآوری با حقوق در سوئد
در کنار مرخصی فرزندآوری نیاز بود تا دولت کمک های مالی به خانواده ها انجام دهد تا بتوانند مخارج دوران مرخصی خود را تامین نمایند. کمک های دولت تا به امروز همواره افزایش یافته و به نفع خانواده ها تغییر کرده و هم اکنون ۴۸۰ روز مرخصی به پدر و مادر تعلق می گیرد که هرکدام از پدر و مادر باید ۶۰ روز ابتدایی را استفاده نموده و بقیه روزها می تواند به دلخواه پدر و مادر میان آن ها تقسیم شود. در این مدت،۱۹۵ روز ابتدایی با ۸۰ درصد میانگین حقوق افراد و بقیه روز ها با حقوق حداقلی ۲۰ یورو در روز اعطا می شود.
منابع:
پایگاه اطلاعاتی yon.ir/Wqtbq، worldometers
سایت یابنده و آرشیو منابع جمعیت اروپا، yon.ir/JeVuI
انتهای پیام/ اقتصاد بین‌الملل
