به گزارش مسیر اقتصاد کشور نروژ در شمال اروپا واقع شده و هم اکنون جمعیتی بالغ بر ۵.۴ میلیون نفر دارد. نرخ باروری این کشور از سال ۱۹۵۵ تا کنون همواره در حال کاهش بوده و از ۲.۶ به ۱.۸۲ رسیده است. میانگین سنی نروژی ها نیز از ۳۳.۶ به ۳۹.۳ سال رسیده است.
گرچه میانگین سنی این کشور از بسیاری کشورهای اروپایی دیگر کمتر است، اما با این حال بحران جمعیتی پیش روی نروژ غیر قابل انکار است. پایگاه اطلاعاتی worldometers پیش بینی کرده است که نرخ باروری این کشور تا سال ۲۰۵۰ تقریبا ثابت باقی مانده و میانگین سنی آن به بیش از ۴۳ سال برسد.
ارتباط میان جمعیت و نرخ باروری همواره مستقیم تلقی شده است، هرچه امکانات مراقبت از کودکان بیشتر، به صرفه تر و با کیفیت تر باشد، تاثیرات ضد جمعیتی تحصیل و کار کردن زنان کاهش می یابد.
نرخ باروری نیمی از جهان کمتر از حد جانشینی است
بیش از نصف جمعیت جهان هم اکنون با نرخ باروری کمتر از حد جانشینی زندگی می کنند. لذا جمعیت جهان نمی تواند به طور پایدار جایگزین شده و دارای ثبات نسبی باشد. هم اکنون نرخ باروری کمتر از حد جانشینی در بیش از ۶۰ کشور جهان، نگرانی هایی را به وجود آورده است.
نرخ باروری بسیاری از کشورها چنان کاهش یافته که بدون مهاجرت گسترده به آن ها، این کشور ها دچار پیری جمعیت و کاهش شدید جمعیت خواهند شد. این اتفاق به نگرانی هایی در حوزه اقتصاد و سیاست های اجتماعی نیز دامن زده است.
نروژ بنیان گذار مرخصی فرزندآوری با حقوق
کشور نروژ با اتخاذ سیاست های اجتماعی اقتصادی سعی در حمایت از فرزند آوری و بهبود وضعیت جمعیت خود دارد. این کشور در مقایسه با همسایه های اسکاندیناویایی اش پیشتاز بنیان گذاری مرخصی فرزندآوری با حقوق بوده است. این کشور اولین بار در سال ۱۹۵۶ این سیاست را به اجرا در آورد. در آن زمان طول دوره مرخصی زایمان ۱۲ هفته و مزایای آن نسبت به میانگین درآمد مردم کم بود اما برای این مزایا مالیات در نظر گرفته نمی شد.
در سال ۱۹۷۷ طول مدت این مرخصی به ۱۸ هفته افزایش یافته و اجازه استفاده از مرخصی بدون حقوق به مدت یک سال به خانواده ها اعطا شد. پدران می توانستند به غیر از شش هفته اول، بقیه مرخصی خود را به مادران اهدا نمایند. در سال ۱۹۷۸ مزایا برای بیشتر مادران به صد درصد حقوق قبل از تولد فرزند افزایش یافته و در عوض مشمول مالیات و بازنشستگی شد. در سال ۱۹۸۷ طول مرخصی به ۲۰ هفته و در ۱۹۸۸ به ۲۲ هفته رسید. در سال ۱۹۹۳ مزایا به ۴۲ هفته با حقوق کامل یا ۵۲ هفته با ۸۰ درصد حقوق افزایش یافت. هم چنین در سال ۱۹۹۳ چهار هفته از مرخصی پدر و مادر ها به پدران اختصاص یافته و همچنان، میزان استفاده پدران از مرخصی افزایش پیدا کرد.
از مرخصی فرزندآوری تا اختصاص زمان شیردهی روزانه به مادران در نروژ
علاوه بر مرخصی فرزند آوری، نروژ سیاست های دیگری نیز به نفع خانواده ها دارد؛ به عنوان مثال مادران صاحب نوزاد روزانه ۲ ساعت زمان استراحت مخصوص شیردهی به فرزندانشان دارند. در صورت بیمار شدن کودکان پدر و مادر ها در سال ۲۰ الی ۳۰ روز می توانند در کنار فرزندان بیمارشان بوده و از آن ها مراقبت کنند.
گسترش امکانات مراقبت از کودکان
امکانات مراقبت از کودکان در نروژ بسیار گسترش یافته است با این که نحوه توزیع این امکانات در شهرهای مختلف متفاوت است. در سال ۱۹۷۳، حدود صفر درصد کودکان بین ۰ تا ۶ سال در مراکز مراقبت از کودکان نگهداری می شدند. این میزان در دهه ۱۹۹۰ به ۴۰ درصد افزایش یافته و همچنان در حال افزایش است. مراکز دولتی برای مراقبت از کودکان وجود دارند که توسط شهرداری ها اداره شده و کیفیتی معادل مراکز خصوصی دارند. قوانین ناظر به آموزش ارائه دهندگان خدمات مراقبت از کودکان، نسبت تعداد مربیان به کودکان و مواردی از این دست توسط دولت تعیین می شود. این اقدامات برای همه مراکز مراقبت از کودک اعم از دولتی و خصوصی انجام شده و هم اکنون از نظر اکثریت مردم کیفیت این خدمات بسیار بالاست.
یارانه های مختلف دولت برای مراقبت از کودکان
علاوه بر مراکز دولتی، بخش های خصوصی فعال در زمینه مراقبت از کودکان نیز یارانه های قابل توجهی دریافت می نمایند. در سال ۱۹۹۸، مراکز دولتی و خصوصی به ازای هر کودک ثبت نام شده یارانه ای معادل بیش از نصف هزینه های نگهداری از این کودکان دریافت نموده اند. مراکز دولتی در بسیاری موارد علاوه بر دولت مرکزی از شهرداری ها نیز یارانه می گیرند. به علاوه به برخی والدین کم درآمد نیز یارانه هایی علاوه بر موارد مذکور اختصاص می یابد. به دلیل یارانه های دولتی، هزینه نگهداری کودکان برای خانواده ها بسیار مقرون به صرفه است. برای خانواده ای با درآمد ۶۵ هزار دلار(پس از کسر مالیات) و حداقل یک کودک زیر ۵ سال، در سال ۲۰۰۷ هزینه نگهداری یک سال یک کودک کمتر از ۴ هزار دلار بوده است.
در نروژ مراکز مراقبت از کودکان صبح ها به قدری زود باز می شوند که والدین بتوانند فرزندان خود را پیش از رفتن به محل کار به این مراکز بسپارند. از طرف دیگر زمان تعطیلی این مراکز در پایان روز نیز به طوری است که اکثریت مردم از کار فراغت یافته و می توانند فرزند خود را به خانه ببرند. این تمهیدات موجب شده است تا مادران بتوانند میان کار و نگهداری از کودکان تعادل ایجاد نمایند.
منابع:
موسسه ملی بهداشت آمریکا، yon.ir/A44r8
سایت ytre.ir/jAX ،worldometers
انتهای پیام/ فرهنگ و گفتمان
