به گزارش مسیر اقتصاد گروه آسه آن و شرکایشان در آسیای شرقی در حال بررسی افزودن ین ژاپن و یوآن چین به شبکه پیمان های پولی خود هستند. شبکه امن پیمان های پولی میان اعضای آسه آن، ۲۴۰ میلیارد دلار ارزش دارد. این اقدام کشورهای گروه آسه آن موجب کاهش وابستگی آن ها به دلار آمریکا و در عین حال افزایش نفوذ اقصادی چین خواهد شد.
اضافه شدن یوآن چین و ین ژاپن به ذخایر ارزی کشورهای گروه آسه آن
آسه آن که انجمنی از کشورهای جنوب شرقی آسیا به علاوه چین، ژاپن و کره جنوبی است جهت استفاده از ارزهای ملی به جای دلار در قالب طرح چیانگ مای اقدام به انعقاد پیمان پولی میان خود نموده اند. این کشورها اکنون با افزودن ین و یوآن به شبکه پیمان های پولی میان خود در نظر دارند طرح چیانگ مای را بهبود دهند.
چین و تایلند میزبان برگزاری جلسات میان اعضای آسه آن هستند و برای اصلاحات مورد نظر طرحی را آماده کرده اند که از طریق آن و با استفاده از ارزهای ملی، استخر ارزی میان اعضای چیانگ مای را ارتقا دهند.
این اقدام می تواند برای شرکای طرح چیانگ مای امکان دسترسی به ارزهای آسیایی در مواقع اضطراری را فراهم کند تا در زمینه هایی از قبیل ذخایر ارزی خارجی مورد استفاده قرار گیرد. پیش بینی می شود ایده مطرح شده، در بلندمدت افزایش تقاضا برای این ارزها در سرمایه گذاری و تجارت منطقه ای را به همراه داشته باشد.
کاربرد وسیع یوآن در منطقه آسیا نفوذ اقتصادی چین را افزایش می‌دهد
کشور چین نیز این اقدام را به طور خاص گامی دیگر در مسیر بین المللی کردن یوآن و گسترش نفوذ اقتصادی خود در منطقه می بیند. پیش بینی می شود این طرح در چشم انداز چین برای توسعه نقش ارز خود به عنوان جایگزین دلار، با هشدارهای آمریکا مواجه شود.
دلار آمریکا در حال حاضر با اختلاف بالا، پراستفاده ترین ارز برای پرداخت های بین المللی است و طبق داده های سوئیفت سهمی معادل ۴۵.۶ درصد را به خود اختصاص داده است. داده های سیستم سوئیفت سهم یوآن را ۱.۲ درصد و سهم ین را ۴.۳ درصد اعلام کرده است.
با قبول شدن ین به عنوان ارز مورد استفاده در پیمان پولی میان کشورهای آسه آن، ژاپن نیز مزایای تجاری متعددی کسب خواهد کرد. در حال حاضر حدود ۴۵ درصد از پرداخت ها در قبال صادرات ژاپن به سایر کشورها آسیایی بوسیله ین انجام می شود. استفاده گسترده تر از ین در تجارت منطقه ای می تواند شرکت های ژاپنی را با ریسک های پایین تری مواجه کند.
ابتکار چیانگ مای راهکاری برای استفاده از ارزهای ملی در تجارت و سرمایه گذاری
ابتکار چیانگ مای در سال ۲۰۰۰ ایجاد شد تا از تکرار آثار سوء ناشی از بحران مالی سال ۱۹۹۷ آسیا جلوگیری کند. در این چارچوب کشورها توافق نموده اند تا در تجارت و سرمایه گذاری های میان خود از ارزهای ملی استفاده کنند.
در صورتی که کشورها یوآن و ین را به استخر ارزی طرح چیانگ مای اضافه کنند، ایمنی شبکه پیمان های پولی میان خود را افزایش خواهند داد. ین و یوآن قبلاً در پیمان های پولی دوجانبه میان چین و ژاپن با سایر کشورها نیز گنجانده شده است. اضافه شدن آن ها به طرح چیانگ مای انعطاف ارزی آن را افزایش خواهد داد.
کشورهای آسه آن با پیمان های پولی به دنبال کاهش وابستگی به دلار هستند
هدف اصلی پیمان های پولی میان کشورهای آسه آن، اصلاح نظام مالی بین المللی و کاهش وابستگی به دلار است. این پیمان های پولی که در ابتدا با هدف تأمین نقدینگی و محافظت از اقتصادها و بازارهای مالی در مقابل بحران ها توسعه یافته اند، در سال های اخیر مأموریت های مهم دیگری از قبیل طراحی یک سازوکار معاملاتی مبتنی بر ارزهای ملی، بدون استفاده از دلار را نیز دنبال می کنند.
در واقع بحران مالی آمریکا و تهدیدات و تحریم های این کشور علیه سایرین، از طریق نظام دلاری بر دیگر کشورهای جهان اثرگذار است و برای کشورهای آسیای شرقی نیز زیان های متعددی را به دنبال داشته است. این کشورها نیز به منظور کاهش وابستگی به دلار به انعقاد پیمان های پولی دوجانبه و چندجانبه روی آورده اند.
منبع: آسیا نیکی yon.ir/OJfOL
انتهای پیام/ اقتصاد بین الملل
