به گزارش مسیر اقتصاد امروزه بهبود محیط کسب و کار یکی از مهمترین راهبردهای توسعه اقتصادی هر کشور به شمار می رود و علاوه بر آن، هر چه محیط کسب و کار یک کشور شرایط بهتری داشته باشد، بهره برداری از فرصت های کارآفرینی بیشتر می‌گردد و هر چه بهره برداری از فرصت های کارآفرینی در جامعه ای بیشتر باشد، عملکرد اقتصادی آن کشور و خلق ارزش و ثروت در آن جامعه نیز بیشتر می شود.
لزوم پایش دائمی محیط کسب و کار
بهبود محیط کسب و کار نیازمند برنامه ریزی و سیاستگذاری مطلوب است؛ دستیابی به این مهم نیازمند فرآیندی مستمر برای پایش و سنجش وضعیت محیط کسب و کار هر کشور است. در همین راستا مطابق با ماده ۴ قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار، اتاق ها موظف شدند تا به منظور اطلاع سیاست گذاران از وضعیت محیط کسب و کار در کشور، شاخص های ملی محیط کسب و کار در ایران را تدوین و به طور فصلی اعلام نمایند.
آخرین بررسی محیط کسب و کار مربوط به پاییز سال ۹۷ است که توسط اتاق بازرگانی ایران تهیه شده است. در این گزارش ها، به شیوه ادراک سنجی و پرسشنامه ای، مهمترین موانع کسب و کار کشور از فعالین اقتصادی مورد پرسش قرار می گیرد و نتایج به صورت عوامل مختلف از بیشترین تا کمترین تاثیر دسته بندی می شود. اتاق بازرگانی برای تهیه آخرین گزارش خود از ۳۰۴۷ فعال اقتصادی کمک گرفته است.
استفاده از ۷۰ مؤلفه برای پایش محیط کسب و کار ایران
شاخص ملی محیط کسب و کار از طریق انجام محاسبات بر روی ۷۰ نماگر که شامل ۲۸ مؤلفه پیمایشی و ۴۲ مؤلفه آماری که از عوامل مختلف و قابل احصای مؤثر بر اداره واحدهای تولیدی در ایران معرفی شده است، حاصل می شود.
به عنوان نمونه بی ثباتی سیاست ها، قوانین و مقررات و رویه های اجرایی ناظر بر کسب و کار، غیر قابل پیش بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات، رویه های ناعادلانه ممیزی و دریافت مالیات و دشواری تأمین مالی بانک ها تعدادی از ۲۸ مؤلفه پیمایشی است.
همچنین تعداد سازمان های مردم نهاد (سمن)، دانش آموخته های مراکز فنی حرفه ای، تعداد عناوین کتاب های منتشر شده در استان به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر جعیت و پرداخت های تملک دارایی های سرمایه ای، بخشی از ۴۲ مؤلفه آماری است.
نامساعدتر شدن محیط کسب و کار نسبت به فصل قبل
بر اساس نتایج حاصل از پایش محیط کسب و کار ایران در پاییز ۹۷، رقم شاخص ملی، ۶.۴۹ (نمره ۱۰ بدترین ارزیابی است) محاسبه شده است که از ارزیابی فصل تابستان ۱۳۹۷ با نمره ۶.۴۰ بدتر است.
این ارزیابی بیانگر آن است که از نظر فعالان اقتصادی مشارکت کننده در این پایش، وضعیت بیشتر مؤلفه های موثر بر محیط کسب و کار ایران در پاییز ۹۷ نامساعدتر شده است. همچنین عدد شاخص در پاییز ۱۳۹۷ نسبت به فصل مشابه سال قبل (۱۰.۹۴%) تغییر محسوسی را نشان می دهد.
بخش کشاورزی دارای مساعدترین محیط کسب و کار در پاییز ۹۷
با توجه به تقسیم رشته فعالیت ها در سه بخش عمده کشاورزی، صنعت و خدمات، فعالان اقتصادی سراسر کشور در پاییز ۹۷، وضعیت محیط کسب و کار بخش کشاورزی و بخش خدمات را به ترتیب، مساعدترین و نامساعدترین محیط کسب و کار ارزیابی نموده اند.
فضای غیر قابل پیش بینی مهمترین مانع کسب و کار
غیر قابل پیش بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات، مهمترین مانع کسب و کار از دید فعالان اقتصادی در هر سه بخش کشاورزی، صنعت و خدمات بوده است.
همچنین بر اساس گزارش پایش محیط کسب و کار پاییز ۹۷، بی ثباتی سیاست ها، قوانین و مقررات و رویه های اجرایی ناظر بر کسب و کار، دشواری تأمین مالی از بانک ها، موانع در فرآیند اداری و اخذ مجوزهای کسب و کار در دستگاه های اجرایی و فساد و سوء استفاده افراد از مقام و موقعیت اداری در دستگاه های اجرایی از دیگر مهمترین موانع کسب و کار به ترتیب اولویت هستند.
بهترین و بدترین وضعیت محیط کسب و کار در کدام شهرهاست؟
از منظر وضعیت مؤلفه ای محیط کسب و کار، استان های گیلان، آذربایجان غربی و زنجان دارای محیط کسب و کار مساعدتر و استان های خراسان شمالی، ایلام و کرمانشاه دارای محیط کسب و کار نامساعدتری نسبت به سایر استان ها بوده اند. لازم به ذکر است که عدد شاخص برای حدود ۲۶ درصد استان های کشور از عدد شاخص ملی فضای کسب و کار بالاتر بوده است.
وضعیت محیط کسب و کار بر اساس رشته های مختلف اقتصادی
بر اساس گزارش مذکور در پاییز ۹۷، رشته فعالیت های اداری و خدمات پشتیبانی، سلامت انسان و مددکار اجتماعی، عمده فروشی و خرده فروشی، تعمیر وسایل به ترتیب دارای نامساعدترین محیط کسب و کار و رشته فعالیت های مالی و بیمه، هنر، سرگرمی و تفریح و آموزش به ترتیب مساعدترین محیط برای کسب و کار نسبت به سایر رشته فعالیت های اقتصادی ارزیابی شده اند.
انتهای پیام/ تولید و اشتغال
