به گزارش مسیر اقتصاد تجارت بین المللی با استفاده از ارزهای ملی در حال پیشروی است و بعد از دوره بحران مالی سال ۲۰۰۸ اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. بعد از این دوره مشکلات در تأمین مالی تجارت بین المللی و نوسانات شدید در نرخ ارز، اقتصادهای نوظهور را به تلاش برای نوآوری در تجارت خارجی سوق داد.
تجارت با ارزهای ملی راهکاری برای در امان ماندن از نااطمینانی های ناشی از دلار
تجارت با ارزهای ملی به عنوان راهکاری جایگزین برای حل مشکلات گفته شده مطرح شده است و بسیاری از کشورها اقدامات مهمی برای تحقق این هدف آغاز کرده اند. در حال حاضر تجارت با استفاده از ارزهای ملی در حال افزایش است و این شیوه از تجارت ظرفیت قابل توجهی داشته و سهم بالایی از کل تجارت بین المللی کشورها را به خود اختصاص داده است.
به این ترتیب در تجارت بین المللی به طور روزافزون کشورهای متعددی از ارزهای خود به جای دلار آمریکا و یورو استفاده می کنند. تجارت با استفاده از ارزهای ملی به عنوان محافظ در برابر ریسک نرخ ارز است که برخی اوقات نااطمینانی هایی را برای شرکت ها ایجاد می کند.
تجارت با ارزهای ملی هدف ترکیه از راه‌اندازی سازوکار معاملات غیردلاری
ترکیه یکی از کشورهایی است که در زمینه کاهش وابستگی به ارزهای ملی و استفاده از ارزهای ملی در تجارت بین المللی خود اقدامات متعددی را انجام داده است و برنامه هایی برای تحقق این هدف در نظر دارد. تجارت بین المللی با استفاده از لیر ترکیه بعد از بحران مالی سال ۲۰۰۸ سرعت گرفته است. در ۹ ماه اول سال ۲۰۱۶ حدود ۵ درصد از صادرات و ۷ درصد از واردات این کشور با استفاده از لیر انجام شده است.
ترکیه تجارت خارجی خود با لیر را بیشتر با کشورهای حاشیه ای و همسایه خود انجام می دهد. با این وجود از ارزهای ملی در تجارت با کشورهای عضو اتحادیه اروپا از قبیل آلمان، ایتالیا، فرانسه و انگلیس به ویژه برای واردات استفاده می کند.
برآورد شده است که این کشورها لیر ترکیه در تجارت را ترجیح می دهند چون شرکت های وابسته یا شاخه ای از آن ها در ترکیه قرار دارد. با توجه به وزن نسبی کشورها، سهم ۱۰ کشور برتر در صادرات با استفاده از لیر ترکیه ۷۰ درصد است و سهم همین تعداد در واردات ۶۷ درصد است.
نقش مهم بانک های مرکزی در ایجاد زیرساخت پیمان های پولی
یک موضوع مهم در تجارت با استفاده از ارزهای ملی ایجاد زیرساخت های فنی است. در این چارچوب بانک های مرکزی نقش مهمی برای از بین بردن موانع تجارت با استفاده از ارزهای ملی در سطح جهانی را دارند.
یک شکل از توافقنامه مبادله با ارزهای ملی پیمان پولی نام دارد. پیمان های پولی دوجانبه میان بانک های مرکزی دو کشور و یا ایجاد سیستم های پرداختی برای استفاده از ارزهای ملی در تجارت به عنوان سازوکار تسهیل تجارت با وجود ارزهای ملی کاربرد دارند.
از طریق پیمان های پولی دوجانبه کشورها اهداف تقویت بازارهای ارز ملی، تشویق شرکت های کوچک و متوسط که به سختی به ابزارهای ملی دسترسی دارند، به شرکت در تجارت خارجی، ایجاد ثبات در تجارت خارجی با تنوع بخشی به ارزهای استفاده شده در تجارت و تسهیل تجارت خارجی با کاهش هزینه های مبادله، را دنبال می کنند.
چین پیمان های پولی متعددی با دیگر کشورها امضا کرده است. همچنین کشورهای اتحادیه اقتصادی مرکوسور، که بازار مشترک کشورهای آمریکا جنوبی را تشکیل می دهند نیز یک سیستم پرداخت های ارز ملی که توسط آرژانتین و برزیل استفاده می شود را راه اندازی کرده اند.
منبع: تحلیل های بانک مرکزی ترکیه yon.ir/zgVPa
انتهای پیام/ اقتصاد بین الملل
