به گزارش مسیر اقتصاد در طول سال های اخیر به دلیل رشد قابل توجه فناوری های اتخراج نفت و گاز، آمریکا توانسته است به طور قابل توجهی قیمت تمام شده تولید نفت و گاز خود را کاهش دهد و به یکی از بزرگترین تولیدکنندگان این منابع انرژی در جهان تبدیل شود.
افزایش تولید نفت آمریکا در طول سال های اخیر یکی از دلایل اصلی کاهش قیمت این محصول در بازارهای جهانی بوده است که به شدت نگرانی هایی را در بین کشورهای عضو اوپک برانگیخته است. با اینحال انقلاب شیل آمریکا در صنعت گاز کمتر از نفت تاثیرگذار نبوده است و البته تاثیر آن بر بازار الانجی و پتروشیمی طی سالهای آینده بیشتر نمایان خواهد شد.
موسسه مکینزی در گزارشی چشمانداز گاز آمریکای شمالی را تا ۲۰۳۰ بررسی کرده است. پنج یافته کلیدی گزارش از این قرارند:
۱- افزایش گسترده صادرات گاز:
حدود ۷۰ درصد رشد تقاضای گاز آمریکا و کانادا تا ۲۰۳۰ به مصرف صادرات میرسد. الانجی و صادرات به مکزیک طی ۲۰۱۷ تا ۲۰۳۰ بیش از ۱۷میلیارد فوت مکعب در روز افزایش خواهند یافت.
۲- رشد سریع تولید گاز مایع:
نرخ به کارگیری تاسیسات مایعسازی الانجی طی ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۴ به طور میانگین ۸۰ درصد خواهد بود. با وجود بازار ضعیف الانجی در سطح جهان، نرخ به کارگیری تاسیسات در آمریکا به دلیل قیمتهای پایین و قراردادهای منعطف، نسبتاً بالا خواهد بود.
۳- رشد سریع تولید گاز به عدم افزایش قیمت منجر می شود:
آمریکای شمالی میتواند گاز کافی را برای تامین تقاضا طی بیش از ۲۵ سال آینده با نرخ ۲.۸ دلار به ازای هر میلیون بیتییو تولید کند. ۹۰۰ تریلیون فوت مکعب گاز [به اندازه ظرفیت گاز درجای میدان گنبد شمالی قطر] ذخیره با نقطه سربهسری ۲.۸ دلار موجود است که قیمت گاز را برای چند دهه آتی در این منطقه پایین نگه میدارد.
۴- گاز جایگزین زغال سنگ در تولید برق:
در آینده نزدیک، گاز در تامین برق جایگزین زغالسنگ میشود؛ اگرچه در بلندمدت با فشار رقابت از سمت انرژیهای تجدیدپذیر روبهرو خواهد بود. طی حدود پنج سال آتی، گاز میتواند ظرفیتی معادل ۲۵ گیگاوات تولید برق به وسیله زغالسنگ را از مدار خارج کند. ولی در ادامه افت هزینه تجدیدپذیرها رشد تقاضای گاز در بخش برق را آهسته میکند.
۵- گاز گزینه ای پایدارتر در تولید برق در مقایسه با انرژی های تجدیدپذیر:
همزمان با رشد سهم تجدیدپذیرها که دچار مساله تناوب هستند، تولید برق به وسیله گاز نیز باید منعطفتر شود. تولید برق تجدیدپذیر طی روز دچار نوسان است و در نتیجه زیرساختهای گاز باید بتوانند روزانه چندین میلیارد فوت مکعب تغییر در تقاضا را پاسخگو باشند؛ به ویژه در ساعات پیک.
در شکل زیر سهم هریک از بخش ها در افزایش تقاضای مصرف گاز در آمریکا تا سال ۲۰۳۰ میلادی، بر اساس گزارش جدید موسسه مکنزی نشان داده شده است.
چنانچه در شکل بالا مشخص است بخش عمده افزایش تولید گاز از طریق ال ان جی صادر می شود و بخشی از آن نیز از طریق خط لوله به کشور مکزیک صادر خواهد شد. بخش های نیروگاهی، صنعت و دیگر موارد نیز سهم های بعدی را در افزایش تقاضای گاز در آمریکا به خود اختصاص داده اند.
منبع: موسسه مکنزی