اسدالله عباسی از اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس و وزیر سابق تعاون، کار و رفاه اجتماعی ایران در سال پایانی دولت محمود احمدی‌نژاد در گفتگو با مسیر اقتصاد ضمن اشاره به برخی مشکلات موجود درلایحه برنامه ششم، عدم باور برخی مدیران به استعداد ها و توانمندی های داخلی را از مهمترین مشکلات ما در مسیر تحقق اقتصاد مقاومتی دانست.
وزیر سابق تعاون، رفاه و تامین اجتماعی مهمترین مسئله در اقتصاد مقاومتی را باور داشتن به توانمندی ها و استعداد های داخلی دانست و خاطرنشان کرد: مدیران و مسئولان بایستی به این باور برسند که کشور ما از نظر منابع انسانی و همچنین از نظر منابع زیرزمینی و سایر زمینه ها دارای توانمدی های بسیاری است. با استفاده از این ظرفیت ها، می توانیم در بخش اقدام و عمل اقتصاد مقاومتی، دارای پیشرفت های راهبردی بالایی باشیم.
وی افزود: مثلا می توانیم در تولیدات کشاورزی خودکفا باشیم، می توانیم مشکلات را در مسائل مربوط به اشتغال کم بکنیم، در رشد اقتصادی می توانیم به درصد بالایی برسیم، رکود را کم کرده و از بین ببریم. آن چیزی که مهم است این است که با همین عزم و اراده، انسجام و همبستگی در بدنه مسئولین فارغ از این که در دولت یا مجلس یا سایر نهاد ها باشد و استفاده از توانمندی ها و ظرفیت ها قادر خواهیم بود که در بخش های مختلف از کشور های دنیا بی نیاز باشیم. در غیر این صورت موجب می شود که دشمنان ما، ضعف های ما را شناسایی کنند و دست به تحرکات سیاسی-امنیتی علیه کشور ما بزنند و کشور ما را آسیب پذیر می کند.
اسدالله عباسی در تبیین اولویت کنونی کشور گفت: در تدوین برنامه ششم، مجلس و دولت باید نسبت به آن چیزی که در ۵ سال آینده می تواند موجب رشد و بالندگی کشور ما بشود، به اتفاق نظر برسند و قانونی را تصویب بکنند که باعث توسعه، پیشرفت و رشد کشورمان بشود. بنابراین آن چه که مهم است، باور مدیران ما به این که خودمان قادر خواهیم بود بسیاری از مشکلات را کم بکنیم و نگاهشان به سمت کشور های بیگانه نباشد که آن ها با سرمایه گذاری، واردات کالا و یا حضورشان مشکلات را کاهش خواهند داد. این مورد اگر حل بشود، ما قادر خواهیم بود که بسیاری از مشکلاتمان را حل بکنیم.
وی وظیفه مجلس را برای تحقق اهداف اقتصاد مقومتی، ریل گذاری و قانون گذاری دانست و افزود: مجلس وارد کار اجرایی نمی شود و بنابراین اگر موانع قانونی وجود داشته باشد، می توانیم در مجلس بر طرف شان کنیم. اما در این بحث بیشترین نقش را دولت ایفا می کند و بایستی تلاش کند، آنچه که ما را می تواند به اهداف نزدیک کند را در این مسیر انجام بدهد. تا افق ۱۴۰۴ کمتر از ۱۰ سال باقی مانده است و باید تلاش کنیم، برای رسیدن به آن افق قدم هایی را بر داریم و تثبیت کنیم آنچه که به آن رسیدیم و یک وقت تنزل پیدا نکنیم.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در مورد مشکلات لایحه برنامه ششم توسعه در حوزه آموزش و پرورش و آموزش عالی گفت: در لایحه برنامه ششم توسعه که دولت داده است، به صورت فراگیر و همه جانبه نگاه نشده است و ضعف هایی وجود دارد. در کمیته های تخصصی که در کمیسیون آموزش و تحقیقات وجود دارد مثل کمیته آموزش و پرورش، آموزش عالی و علوم پژشکی و غیره توانستیم پیشنهاداتی را نسبت به لایحه به صورت موارد الحاقی به مواد اصلی ارائه دهیم. اگر بتوانیم این موارد را در کمیسیون تلفیق برنامه ششم توسعه تصویب کنیم، قادر خواهیم بود بخش هایی از خلا های مربوط به آموزش و پرورش و آموزش عالی را پر کنیم.
عباسی دبیر کمیته مهارتی کمیسیون آموزش و تحقیقات گفت: در مورد اشکالات موجود در برنامه در حوزه آموزش ضمن اشاره به اهمیت ارتباط صنعت با دانشگاه افزود: در بخش آموزش عالی بایستی پژوهش را پررنگ تر ببینیم و اعتبارات پژوهش را به خصوص در بخش دانش بنیان افزایش دهیم.
وی در بیان مشکلات دیگر لایحه برنامه ششم در این حوزه گفت: مثلا در حوزه علمی کاربردی و فنی حرفه ای بایستی یک وحدت رویه ای برای همه ازجمله سازمان فنی و حرفه ای، آموزش و پرورش، دانشگاه فنی و حرفه ای و دانشگاه علمی و کاربردی اتخاذ بشود و یک نهاد سیاست گذاری برای این ها باشد که سلیقه ای عمل نکنند. توجه به دانش آموزان از دوره پیش دبستانی تا فارغ التحصیلی از نظر ارتباط با جامعه و آموزش های لازم نیز از دیگر مشکلات موجود در لایحه است.
عباسی افزود: با دعوت از مدیران دستگاه های زیربط و جلساتی که در کارگروه ها داشتیم، توانستیم به اتفاق نظر هایی برسیم. منتهی این نتایج و اتفاق نظر هایی که وجود دارد، باید در کمیسیون تلفیق برنامه ششم تصویب بشود. اگر این موارد در خود لایحه بود ما خیلی جلوتر بودیم، منتهی چون در لایحه نشده و الان می خواهیم الحاق بکنیم، ممکن است یک حساسیت ها و یا مخالفت هایی باشد و نتوانیم همه پیشنهادات را تصویب کنیم. اگر بتوانیم این کار را بکنیم می تونیم به نقطه مطلوب برسیم.
