به گزارش مسیر اقتصاد چین قصد دارد صدها میلیون دلار در توسعه مزارع غلات و سویا در آنگولا سرمایه‌گذاری کند. ماه گذشته، دو شرکت بزرگ دولتی چین قراردادهایی به ارزش ۳۵۰ میلیون دلار برای توسعه ده‌ها هزار هکتار زمین در این کشور آفریقایی امضا کردند. کشت فراسرزمینی چین در راستای کاهش وابستگی به واردات محصولات کشاورزی از ایالات متحده و تقویت امنیت غذایی انجام می‌شود.
کشت فراسرزمینی چین در تولید سویا و ذرت
یکی از این شرکت‌ها، «گروه سینوهیدرو» (SinoHydro Group) فعال در حوزه مهندسی عمران و نیروگاه‌های آبی، بیش از ۱۰۰ میلیون دلار سرمایه‌گذاری خواهد کرد و در ازای آن، امتیاز بهره‌برداری بدون مالیات از ۳۰ هزار هکتار زمین به مدت ۲۵ سال در شش استان شرقی آنگولا را دریافت می‌کند. این شرکت قصد دارد یک پایگاه بزرگ تولید غلات ایجاد و همچنین یک مرکز تحقیق و آزمایش بذر برای افزایش بهره‌وری و جذب سایر شرکت‌های چینی به صنعت کشاورزی آنگولا تأسیس کند. حدود ۶۰ درصد از محصولات این طرح مستقیماً به چین صادر خواهد شد.
دومین قرارداد مربوط به شرکت بزرگ «سیتیک» (Citic) است که متعهد شده در پنج سال آینده ۲۵۰ میلیون دلار برای توسعه ۱۰۰ هزار هکتار زمین جهت تولید سویا و ذرت سرمایه‌گذاری کند. طبق گزارش‌ها، پاکسازی زمین در ۳ هزار هکتار از استان کوانزا نورت و ۵ هزار هکتار از استان مالانجه آغاز شده و هدف این شرکت افزایش سطح زیر کشت به ۱۰ تا ۲۰ هزار هکتار در سال آینده است. بر اساس برنامه‌ریزی‌ها، تولید ۸ تن ذرت و ۵ تن سویا در هر هکتار مدنظر قرار گرفته است.
سرمایه‌گذاری کشاورزی چین در آنگولا، بخشی از راهبرد گسترده‌تر این کشور برای چرخش به سوی آفریقا در حوزه امنیت غذایی به‌شمار می‌رود، به‌ویژه در شرایطی که تنش‌های تجاری با آمریکا افزایش یافته است.
«گورو کوچار»، متخصص هندی در زمینه محصولات کشاورزی، اعلام کرد کشت فراسرزمینی چین با هدف افزایش نفوذ ژئوپولیتیکی چین و مقابله با تلاش‌های غرب برای کاهش وابستگی به چین انجام می‌شود. او می‌گوید «چین با تضمین قراردادهای بلندمدت و معاف از مالیات برای بهره‌برداری از زمین، وابستگی خود به آمریکا و برزیل برای محصولات کلیدی مانند سویا را کاهش داده و در عین حال جای پای استراتژیک خود را در آفریقا تثبیت می‌کند.»
گذار آنگولا از مدل «نفت در برابر زیرساخت»
روابط چین و آنگولا برای مدت‌ها تحت سلطه مدل «نفت در برابر زیرساخت» قرار داشت، اما از زمان به قدرت رسیدن رئیس‌جمهور ژوآئو لورنسو در سال ۲۰۱۷، دولت آنگولا تلاش کرده اقتصاد وابسته به نفت خود را متنوع کند و واردات مواد غذایی را که نیمی از نیاز کشور را تأمین می‌کند، کاهش دهد.
وزارت کشاورزی آنگولا اعلام کرد هدف از این قراردادها با شرکت‌های چینی «تنوع‌بخشی به اقتصاد آنگولا» است و افزود: «دولت به‌شدت متعهد به ترویج پروژه‌های تولید گسترده غلات برای تضمین امنیت غذایی، مبارزه با فقر و گرسنگی، افزایش بهره‌وری، ایجاد اشتغال و کاهش واردات است.»
به گفته «لورِن جانستون»، پژوهشگر ارشد مؤسسه AustChina در ملبورن، ممکن است مدل «نفت در برابر زیرساخت» دیگر آینده‌ای نداشته باشد؛ چرا که چین به سمت کنار گذاشتن زیرساخت‌های وابسته به سوخت‌های فسیلی و تولید انبوه حرکت می‌کند. ممکن است دولت آنگولا درآمدهای حاصل از صادرات سوخت را به شکل بهینه هزینه نکند و مردم این کشور از این درآمدها به اندازه کافی بهره‌مند نشوند. جانستون تأکید کرد چین همچنین وعده داده است که به کشورهای آفریقایی در کاهش فقر از طریق توسعه کشاورزی کمک کند.
در حال حاضر، چین بخش‌هایی از ذرت و سویا مورد نیاز خود را از آفریقای جنوبی وارد می‌کند و کشورهایی چون اتیوپی و بنین نیز تأمین‌کنندگان سویا هستند. با این حال، سهم آفریقا در صادرات سویا به چین بسیار اندک است؛ برای نمونه، اتیوپی در سال ۲۰۲۴ تنها ۲۹ هزار تن سویا به چین صادر کرد، در حالی که در همان سال بیش از ۲۲ میلیون تن از آمریکا و نزدیک به ۷۵ میلیون تن از برزیل وارد شد. این دو کشور تقریباً ۹۰ درصد از کل واردات چین را تشکیل می‌دهند.
چین همچنین در حال سرمایه‌گذاری وسیع کشاورزی در تانزانیا برای تولید سویا است. از جمله، گروه «چائولیانگ» چین پروژه‌ای برای توسعه ۳۲ هزار هکتار زمین در این کشور آغاز کرده و شرکت کشاورزی پیشرفته «یوان لونگ‌پینگ» نیز موفق به دریافت امتیاز زمین در تانزانیا شده است.
منبع: روزنامه‌ٔ صبح جنوب چین
انتهای پیام/ کشاورزی
