مسیر اقتصاد/ دکتر بیژن عبدالکریمی (فیلسوف) چندی قبل در برنامه جریان به واقعیتی مهم اشاره کردند و گفتند «بر خلاف آپاراتوس (دستگاه، ابزار) نظام سلطه، که می‌خواهد با سیاسی کردن مسئله، نشان بدهد ما غیرطبیعی هستیم، ما یک ملت طبیعی هستیم. ما دوبی نیستیم. ما شرکت سرمایه‌گذاری چند سرمایه‌دار بزرگ نیستیم. ما یک کشور مینیاتوری نیستیم! ما یک ملت بزرگ تاریخی هستیم و می‌خواهیم مثل آدم زندگی کنیم. ما می‌خواهیم خیلی طبیعی زندگی بکنیم. می‌خواهیم برده نباشیم. همین. و به نظر می‌رسد این ایده برای غرب بسیار خطرناک است و [به واسطه آن] هژمونی آمریکا به خطر افتاده است. آنها از ایران قدرتمند [و فراتر از آن] از غیر غربی قدرتمند هراس دارند».
در چنین فضایی که دائماً از داخل و خارج به تو برچسب «شبیه دیگران نبودن» و «ناهنجار بودن» و «به قاعده بازی نکردن» می‌زنند و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی‌ات را با تگ «گروه تروریستی» تحریم می‌کنند تو نیاز داری به صرف توان و انرژی در داخل، که برخی اسیر جریان غالب آب، غیرطبیعی بودن تو را باور نکنند و بدنه اجتماعی‌ات را در پیچ‌های رودخانه از دست ندهی. همه ما باید باور کنیم که اتفاقاً ما طبیعی هستیم و اکثریت بودن طبق هیچ قاعده‌ای برهان بر حق بودن نیست. «وَإِن تُطِعْ أَكْثَرَ مَن فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ».جنگ تمام نشده و نخواهد شد اما تبیین این موضوع یک رسالت جمعی است که از امروز بیش از پیش بر دوش ما سنگینی خواهد کرد.
نهادهای به ظاهر بین‌المللی علیه آمریکا کاری می‌کنند؟
نظام بین‌المللی که بر بستر حقوق بین‌الملل ایجاد شده، ساختمانی است که زمینش را انگلیس داده و مواد و مصالحش را یهودیان تامین کرده و معمارش را از آمریکا آورده‌اند. در چنین برساخته‌ای خانه اجاره کردن و توقع رفتار عادلانه داشتن، آب در هاون کوبیدن است، اگر می‌خواهیم همچنان برده نباشیم.
نمی‌شود…نمی‌شود…نمی‌شود هم در جهت مخالف آمریکا شنا کرد و هم در جهت موافق. اگر انتخاب، برده نبودن است، هر قدم به سمت به‌هنجار شدن (بخوان طبق میل آمریکا رفتار کردن) معطل کردن حرکت جمهوری اسلامی است و خیانت است. از برجام بگیر تا تصویب پالرمو و سی.اف.تی. به امید واهی عادی شدن رابطه با غرب. سر طناب را بگیرید و جلو بروید به این خواهید رسید که:
– استفاده از «به ظاهر ظرفیت» معافیت‌های تحریمی آمریکا برای ایران، بازی در زمین دشمن و خیانت است.
-توقع داشتن از آمریکا برای لغو تحریم‌ها یا پایبند بودن به تعهداتش خیانت است؛
-توقع داشتن از شورای امنیت برای محکومیت آمریکا و رژیم اسرائیل از نفهمیدن است؛
-توقع داشتن از آژانس انرژی اتمی از نفهمیدن است؛
– توقع داشتن از فیفا…–
توقع داشتن از اف.ای.تی.اف… .
راه چیست؟ ایجاد ابتکارات و بسترهای جدید، خارج از کنترل طرف غربی. سخت است؟ بله چون کپی کاری نیست. مقاله انگلیسی آن هم قبلا نوشته نشده است!
اولین گام اصلاح روند موجود چیست؟
«خوآن زاراته» در «اتاق جنگ در خزانه‌داری آمریکا» بعد از تبیین چرایی ایجاد اف.ای.تی.اف می‌نویسد: «باید هر دو کشور چین و روسیه را به عمد وارد سیستم FATF می‌کردیم تا احساس کنند در حفظ استانداردهای بین المللی نقش رهبری دارند و اعضای بسیار مهم FATF هستند. نهایتاً روسیه در سال ۲۰۰۳، چین در سال ۲۰۰۷ و هند در سال ۲۰۱۰ به عضویت FATF درآمدند.»
در چنین فضایی رئیس مرکز اطلاعات مالی و معاون وزیر اقتصاد ایران در نامه‌ای خطاب به رئیس گروه ویژه اقدام مالی FATF خواستار تعلیق عضویت آمریکا و رژیم اسرائیل در این گروه به دلیل نقض آشکار معاهدات بین‌المللی و تخطی از اهداف و استانداردهای FATF شده است!
قطعاً اولین قدم برای ادامه حرکت، بعد از تبیین موضوع در سطح جامعه، خلاص شدن از شر آدم‌های قدکوتاهِ صاحب امضا و صاحب تریبون است. اثر منفی دستگاه تحلیلی کوتوله‌های فکری به مراتب از هواپیماها و ریزپرنده‌های دشمن بیشتر است. امام خمینی (ره) فرموده بودند: ما از شر رضاخان و محمدرضا خلاص شدیم؛ اما از شرّ تربیت‌یافتگان غرب و شرق به این زودی‌ها نجات نخواهیم یافت.
انتهای پیام/ اقتصاد بین‌الملل
