به گزارش مسیر اقتصاد هفتمین نشست از یازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی با موضوع «تغییر کاربری و خرد شدن اراضی کشاورزی»، شنبه ۸ دیماه ۱۴۰۳ از ساعت ۱۴ الی ۱۷ و با میزبانی «مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی» برگزار شد. این نشست، هفتمین نشست تخصصی از یازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی بود که در بازه آبان تا اسفندماه سال جاری با موضوع «امنیت غذایی؛ کشاورزی بهرهور و تجارت تحریمناپذیر» در حال برگزاری است. یازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی فرآیندی چندماهه است که با افتتاحیه شروع شده، سپس با چندین نشست تخصصی ادامه مییابد و در نهایت با برگزاری اختتامیه در تاریخ ۲۹ بهمن ماه و همزمان با سالروز ابلاغ سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی به کار خود پایان میدهد. همچنین در جریان این همایش، به جای مقاله «طرح سیاستی» دریافت، بررسی و داوری میشود تا مورد استفاده تصمیمگیران و دستگاهها قرار گیرد.
در این نشست کارشناسان و مسئولان ارزیابی خود را از قوانین و مقررات حوزه اراضی کشاورزی و وضعیت اجرای آن ارائه کردند و درباره تاثیر خردی و تغییر کاربری اراضی کشاورزی در امنیت غذایی صحبت کردند. همچنین اقدامات لازم برای استفاده بهینه از اراضی مرغوب کشاورزی در تأمین امنیت غذایی و جلوگیری از تغییر کاربری آنها پیشنهاد و ارائه شد.
اهداف حفاظت از اراضی کشاورزی باید مشخص شود
افشین بیک پور مدیر گروه مسکن و شهرسازی اندیشکده اقتصاد مقاومتی در این نشست گفت: خوراک، پوشاک و مسکن سه نیاز مهم هر انسانی است. اراضی ملی هر کشوری از منابع مهم تامین سه نیاز مهم گفته شده است. درباره خوراک، اراضی کشاورزی از این نظر اهمیت دارد که چگونه از این اراضی به بهترین نحوه برای تحقق امنیت غذایی استفاده کنیم.
بیک پور گفت: درخصوص اراضی کشاورزی، تعارض بین کارشناسان در دو سطح مطرح است. نکته اول تعارض بین اهداف حوزه کشاورزی و حوزه شهرسازی است که در کشور اولویت سنجی روشنی نداریم که بین تأمین غذا، صادرات محصولات کشاورزی و تأمین مسکن اهمیت هر کدام چه میزان است؟ برای پاسخ به این سوالات نیاز به برآورد دقیق داریم و باید نیاز به غذا و مسکن را بر اساس جمعیت سال های پیش رو محاسبه کنیم.
وی افزود: نکته دوم نیز این است که مشخص نیست هدف تولید کشاورزی دستیابی به تأمین غذاست یا افزایش اشتغال و بهره وری نیز مد نظر است؟ بنابراین ضروری است ابتدا هدف از حفاظت از اراضی کشاورزی مشخص شود تا پس از آن الگوی توسعه فضای شهری متناسب با اراضی کشاورزی مشخص شود.
«سوداگری زمین» ریشه مسئله مقیاس در اراضی کشاورزی است
بیک پور در پایان خاطرنشان کرد: به عنوان خروجی این نشست می توان گفت تامین غذا نسبت به تأمین مسکن از اهمیت بالاتری برخوردار است و این باید به عنوان یک اصل در اولویت بندی ها در نظر گرفته شود و خرد شدن اراضی کشاورزی در محدوده اراضی ۱۸.۵ میلیون هکتاری فعلی برای امنیت غذایی مضر و از این جهت یک سیاست اشتباه است؛ اما درصورت توسعه کشاورزی در اراضی جدید غیر زراعی، می توان از روشهای جدید همچون اراضی کوچک مقیاس و مسکن معیشت محور استفاده کرد و تأمین مسکن و غذا را با یکدیگر ترکیب کرد. همچنین ریشه مساله خرده مقیاسی در اراضی کشاورزی، «سوداگری زمین» است که ضروری است بر روی این اراضی از ابزارهای مالیاتی همچون LVT استفاده کرد.
انتهای پیام/ کشاورزی