به گزارش مسیر اقتصاد امارات متحده عربی به بزرگترین حامی پروژه‌های تجاری جدید در آفریقا تبدیل شده است که امید به ورود حجم قابل توجهی از سرمایه مورد نیاز برای انرژی سبز را افزایش داده است. با این حال، این سرمایه‌گذاری‌ها نگرانی‌هایی را نیز در مورد احتمال نقض حقوق کارگران و محیط زیست ایجاد کرده‌اند.
سرمایه‌گذاری ۱۱۰ میلیارد دلاری امارات در پروژه‌های آفریقایی
بر اساس داده‌های فایننشال تایمز، بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳، شرکت‌های اماراتی ۱۱۰ میلیارد دلار (۸۸ میلیارد پوند) پروژه اعلام کردند که ۷۲ میلیارد دلار آن در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر بوده است. تعهدات سرمایه‌گذاری در آفریقا توسط کشورهای عربی بسیار بیشتر از تعهدات کشورهای انگلیس، فرانسه یا چین بود.
این کشورها پس از شکست بسیاری از پروژه‌های بزرگ زیرساختی در آفریقا، از سرمایه‌گذاری‌های کلان در این قاره عقب‌نشینی کردند. رهبران آفریقایی همچنین از تعهدات مالی اقلیمی دولت‌های غربی ناامید شدند. به عنوان مثال، در کنفرانس تغییرات آب و هوایی COP29، کشورهای ثروتمند وعده کمک مالی سالانه ۳۰۰ میلیارد دلار را دادند، در حالی که کشورهای در حال توسعه خواستار ۱.۳ تریلیون دلار بودند.
نگرانی فعالان از سابقه امارات در زمینه حقوق کارگران و محیط زیست
اگرچه رهبران آفریقایی از افزایش علاقه اماراتی‌ها استقبال کرده اند، اما برخی از فعالان و تحلیلگران نگران هستند که سابقه ضعیف امارات متحده عربی در زمینه حقوق کارگران مهاجر، حمایت مستمر از هیدروکربن‌ها و عدم رسیدگی به مسائل زیست محیطی، سرمایه‌گذاری‌های این کشور در آفریقا را مشخص کند.
کشورهای آفریقایی به شدت به این پول برای گذار انرژی خود نیاز دارند. آنها شکاف‌های بزرگی را پر می‌کنند، سرمایه‌گذاران اماراتی، که غرب در پر کردن آنها ناکام ماندند. اما در عین حال، آنها با توجه کمتری به حقوق کارگری و استانداردهای محیط زیستی وارد می‌شوند.
حضور پررنگ شرکت‌های بندری و هواپیمایی دبی در قاره آفریقا
شرکت‌های بندری و هواپیمایی دبی از پیشگامان ورود به بازار آفریقا بودند. خطوط هوایی امارات دبی پروازهایی به ۲۰ کشور آفریقایی دارد. شرکت DP World که تحت کنترل خاندان سلطنتی دبی قرار دارد، از سال ۲۰۰۶ در این منطقه حضور داشته است. این شرکت شش بندر را مدیریت می‌کند و قصد دارد دو بندر دیگر نیز احداث کند. بنادر ابوظبی از سال ۲۰۱۳ مدیریت بندر کامسار در گینه را بر عهده داشته است و اخیراً امتیازات بهره‌برداری از بنادر در مصر، جمهوری کنگو و آنگولا را نیز به دست آورده است.
آنگولا در حال حاضر تنها کشوری است که هم DP World و هم بنادر ابوظبی در آن حضور دارند. این گفته مادالنا پروکوپیو، پژوهشگر ارشد شورای روابط خارجی اروپا است. او گفت که امارات متحده عربی از شرق آفریقا دور نمی‌شود. این موضوع با افزایش علاقه امارات متحده عربی به گسترش ارتباطات با قاره آمریکا، به ویژه آمریکای لاتین، مرتبط است.
حضور پررنگ امارات در صنعت معدن آفریقا با سرمایه‌گذاری ۱.۱ میلیارد دلاری
شرکت‌های امارات متحده عربی همچنین در بخش‌های کشاورزی و مخابرات نیز سرمایه‌گذاری دارند. از سال ۲۰۲۲، شیخ احمد دلموک آل مکتوم، از خاندان سلطنتی دبی، قراردادهایی را برای فروش اعتبارات کربن از جنگل‌هایی که یک پنجم مساحت زیمبابوه، ۱۰ درصد از مساحت لیبریا، ۱۰ درصد از مساحت زامبیا و ۸ درصد از مساحت تانزانیا را پوشش می‌دهند، منعقد کرده است.
سرمایه‌گذاری‌های اماراتی نیز صنعت معدن را به شدت تحت تأثیر قرار داده است. هولدینگ بین‌المللی منابع (International Resource Holdings)، بخشی از یک کنگرلومر تحت کنترل شیخ طحنون بن زاید، مشاور امنیت ملی ابوظبی، مبلغ ۱.۱ میلیارد دلار به شرکت دولتی معادن زامبیا (ZCCM) برای ۵۱ درصد سهام معادن مس موپانی (Mopani Copper Mines) پرداخت کرد.
شرکت اماراتی IRH کنترل معدن مس پر بدهی زامبیا را به دست گرفت
این معامله برای اکثر ناظران غافلگیرکننده بود. ZCCM در سال ۲۰۲۱ کنترل این معدن پر بدهی را از Glencore به دست گرفت و در جستجوی یک سرمایه‌گذار جدید بود. در طول سال ۲۰۲۳، به طور گسترده گزارش شد که لیست کوتاه متقاضیان به دو شرکت محدود شده است: Zijin Mining چین و Sibanye Stillwater آفریقای جنوبی.
این وضعیت تا زمانی ادامه داشت که IRH به عنوان برنده‌ی پیشنهادی معرفی شد. شرکت متعلق به شیخ طحنون – که اغلب به عنوان دومین فرد قدرتمند امارات پس از شیخ محمد بن زاید آل نهیان، حاکم ابوظبی، شناخته می‌شود – سابقه‌ای در این زمینه نداشت. اما مقامات و مشاوران زامبیایی اعلام کردند که IRH از تخصص‌های جهانی در زمینه معدنکاری استفاده کرده است و تعهد این شرکت برای سرمایه‌گذاری در معدن و در عین حال حفظ مشاغل، آن را به بهترین گزینه تبدیل کرده است.
ابهام در تحقق وعده‌های سرمایه‌گذاری امارات
بسیاری از اعلامیه‌های اماراتی ممکن است هرگز به طور کامل محقق نشوند یا در مراحل اولیه باشند. به عنوان مثال، اعلامیه سال ۲۰۲۳ در مورد پروژه هیدروژن سبز ۳۴ میلیارد دلاری در موریتانی، تنها یک یادداشت تفاهم بود و نه یک قرارداد.
برخی از تعهدات با موانعی مواجه شده‌اند. در ژانویه ۲۰۲۳، شرکت انرژی تجدیدپذیر مسدار اعلام کرد که ۲ میلیارد دلار برای ساخت ۲ گیگاوات نیروگاه خورشیدی در زامبیا سرمایه‌گذاری خواهد کرد. با این حال، جی تو کایومبا، دستیار ویژه رئیس جمهور زامبیا، اعلام کرد که مشکلات مالی شرکت دولتی برق زامبیا (ZESCO) باعث تاخیر در این سرمایه‌گذاری‌ها شده است.
افزایش قاچاق طلا از آفریقا به دبی، زیان ۱۱۵ میلیارد دلاری
در همین حال، طبق تحقیقات محققان، میزان طلای قاچاق شده به صورت غیرقانونی از آفریقا به دبی افزایش یافته است. سازمان غیردولتی سوئیس‌ایید (Swissaid) متوجه تفاوت ۲۵۶۹ تنی بین صادرات رسمی کشورهای آفریقایی به این امارت و واردات آن از آفریقا در بازه زمانی ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۲ شده است که ارزش آن به ۱۱۵.۳ میلیارد دلار می‌رسد.
کن اوپالو، استاد دانشگاه جورج تاون، می‌گوید: کشورهای آفریقایی به تمام کمک‌های مالی و تجاری ممکن نیاز دارند. با این حال، این توجه می‌تواند فرصتی برای افزایش جرائم نیز فراهم کند.
منبع: گاردین
انتهای پیام/ تجارت و دیپلماسی
