به گزارش مسیر اقتصاد شاکتیكانتا داس، رئیس بانک مرکزی هند، موفق به انجام یک تعادل‌سازی نادر شده است. مهار نوسانات شدید روپیه در حالی که به آن اجازه داده به آرامی کاهش یابد تا به اهداف صادراتی نخست‌وزیر مو دی کمک کند. هند با افزایش چشمگیر ذخایر ارزی خود به حدود ۷۰۰ میلیارد دلار، گامی مشابه چین در دو دهه پیش برداشته است.
مهار نوسانات و ایجاد ذخایر دارایی‌های ارزی برای محافظت از اقتصاد
مداخلات مکرر تحت رهبری داس، که دوره شش ساله تصدی وی در دسامبر به پایان می‌رسد، روپیه را از ناپایدارترین ارز آسیا به یکی از کم نوسان‌ترین‌ها تبدیل کرده است. با این حال، نرخ ارز به پایین‌ترین سطح خود در نزدیکی ۸۴ در مقابل دلار رسیده است، بدون اینکه خطراتی در مورد افزایش هزینه‌های واردات و تورم ایجاد کند. در آخرین رخداد نیز زمانی که کاهش نرخ بهره بزرگ فدرال رزرو در این هفته بازارهای جهانی را شوکه کرد، حرکت روپیه نسبتا اندک بود.
مهار نوسانات و ایجاد ذخایر دارایی‌های ارزی برای محافظت از اقتصاد در صورت خروج سرمایه توسط سرمایه‌گذاران خارج از کشور، یکی از نکات کلیدی در تصدی رئیس بانک مرکزی هند بوده است. استراتژی مهار نوسانات ارزی به جذب سرمایه‌گذاری خارجی کمک کرده و کسری حساب جاری را بهبود بخشیده است در حالی که این اقدام، اغلب برای روسای پیشین داس دردسر ایجاد می‌کرد و مداخلات نیز خطراتی را به همراه داشت و توسط خزانه‌داری ایالات متحده محکوم شده بود.
داس از برخی عوامل ساختاری مثبت بهره‌مند بود که تقریبا ۲۰ میلیارد دلار جریان ورودی بدهی، عمدتا مرتبط با گنجاندن هند در شاخص اوراق قرضه بازارهای نوظهور برتر (جی‌پی مورگان چیس)، به مقامات اجازه داده است تا ارز سخت[۱] جمع‌آوری کنند. در همین حال، سرمایه‌گذاران خوش‌بین، در سریع‌ترین اقتصاد بزرگ در حال رشد جهان، سرمایه گذاری زیادی انجام داده‌اند و به بازار سهام هند کمک کرده‌اند تا از هنگ کنگ پیشی گرفته و امسال به چهارمین بازار بزرگ جهان تبدیل شود. کاهش اخیر کسری حساب جاری هند به دلیل ارزان‌تر شدن نفت روسیه و ایجاد مراکز خدمات توسط شرکت‌های جهانی برای بهره‌برداری از رشد در این کشور با ۱.۴ میلیارد نفر جمعیت است.
ذخایر ارزی، سپر دفاعی هند در برابر بحران‌های اقتصادی
به دنبال ثبات نرخ ارز، بانک مرکزی هند اکنون در موقعیتی قرار گرفته است که بتواند از فدرال رزرو پیروی کرده و نرخ بهره را با کاهش تورم به سمت هدف ۴ درصدی خود، کاهش دهد.
سونال وارما، اقتصاددان ارشد هند در شرکت نومورا هولدینگز ژاپن گفت: آنها در دستیابی به اهداف خود و در واقع محافظت از هند در برابر برخی از شوک‌های خارجی موفق بوده‌اند. استراتژی افزایش ذخایر ارزی می‌تواند مفید باشد و باید ادامه یابد. دلیل ایجاد صندوق این است که هند بتواند از تکرار بحران Taper Tantrum در سال ۲۰۱۳ جلوگیری کند. در آن زمان، سرمایه‌گذاران با پیش‌بینی کاهش محرک‌های اقتصادی ایالات متحده، بدترین بحران ارز این کشور را در دو دهه گذشته رقم زدند.
به گفته دیهراج نیم، اقتصاددان و کارشناس بازارهای مالی، این سیاست بدون کاستی نیست. سیاست نرخ ثابت ارزی می‌تواند انگیزه پوشش ریسک را کاهش دهد و نرخ ارز را مستعد شوک‌های خارجی غیرمنتظره کند. با این حال، در حال حاضر به نظر می‌رسد مزایا بر هزینه‌ها پیشی می‌گیرد. از جمله مزایای این اقدام، جذاب کردن دارایی‌های مالی هند برای صندوق‌های جهانی و تسهیل تلاش دولت برای افزایش تجارت خارجی به صورت روپیه است. افزایش صادرات، از جمله کالاهایی مانند نیمه‌هادی‌ها که برای داشتن یک بخش الکترونیک ۵۰۰ میلیارد دلاری تا پایان این دهه حیاتی هستند، مزیت دیگری است.
تجربه هند؛ درس‌هایی برای مدیریت بازار ارز در شرایط ناپایدار
یکی از اهداف اصلی سیاست داس، حفظ ثبات نرخ ارز و جلوگیری از خروج سرمایه است که به نوبه خود به پایداری کل سیستم مالی کمک شایانی می‌کند. در اوایل این سال، مقامات برای سرکوب سفته بازان، بخش بزرگی از بازار معاملات آتی ارز را عملاً تعطیل کردند. آنها همچنین با ورود به بازار قراردادهای آتی غیرقابل تحویل در مراکزی مانند سنگاپور، فرصت‌های آربیتراژ را از طریق بازارهای فراساحلی از بین برده‌اند.
آر. گاندی معاون سابق RBI، با استناد به تجربه خود به عنوان معاون بانک مرکزی هند بین سال های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۷، بر اهمیت حیاتی ذخایر ارزی در ایجاد ثبات در بازار ارز تاکید می‌کند. وی معتقد است، نبود ابزارهای کنترل و تنظیم بازار در مقابل نوسانات ناگهانی می‌تواند اقتصاد کشور را با چالش‌های جدی مواجه کند. بنابراین، افزایش ذخایر ارزی نه تنها به عنوان یک ابزار برای مدیریت نوسانات، بلکه به عنوان یک عامل کلیدی در بهبود پوشش واردات و تقویت بنیادهای اقتصادی کشور تلقی می‌شود.
پی‌نوشت:
[۱] منظور از «ارز سخت» ارزهایی است که به طور کلی پایدار و قابل اعتماد هستند و معمولاً در بازارهای بین‌المللی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این ارزها معمولاً شامل دلار آمریکا، یورو و پوند استرلینگ می‌شوند. ارزهای سخت به عنوان ذخیره ارزش در برابر تورم و نوسانات اقتصادی شناخته می‌شوند و به همین دلیل در معاملات بین‌المللی و صادرات و واردات اهمیت دارند.
منبع: بلومبرگ
انتهای پیام/ پول و بانک
