اندیشکده اقتصاد مقاومتی در آستانه برگزاری انتخابات ۱۴۰۳، یک بسته سیاستی را تحت عنوان «مسیر دولت چهاردهم» شامل کلان ایده حکمرانی، ۱۰ مسئله اولویت دار کشور و راهبردهای حل آن منتشر کرد تا از این طریق، به تعیین مسیر دولت آینده کمک نماید. در این راستا حسین درودیان کارشناس اقتصادی در گفتگو با مسیر اقتصاد گفت: یکی از ویژگی‌های مهم بسته سیاستی «مسیر دولت چهاردهم»، عدم تلاش برای فهرست‌بندی تمامی مسائل اقتصادی ایران است.
«مسیر دولت چهاردهم»: واقع‌گرایانه، کاربردی و دارای اولویت‌بندی
وی ادامه داد: اقتصاد ایران با چالش‌های متعددی در زمینه های مختلف روبرو است. برخی از بسته‌های پیشنهادی که مدعی حل همه این مشکلات هستند، در واقع این طرح‌ها صرفا به بیان مشکلات و ارائه راه‌حل‌های کلی می‌پردازند. این بسته‌های ارائه شده، بیشتر جنبه تحقیقاتی و پژوهشی دارد و برای مطالعه و یادگیری مناسب است، اما برای سیاست‌گذاری کارآمد نیست.
درودیان افزود: برای نگارش متنی دارای جنبه سیاستی، تمرکز بر مسائل مهم، اساسی و گلوگاهی ضروری است. بدین منظور، گزینشی از میان انواع و اقسام مسائلی که در حوزه اقتصاد قابل شناسایی هستند، باید صورت گیرد. بسته سیاستی مورد بحث نیز از این ویژگی برخوردار بود، به این معنی که با شناسایی چند مقوله اصلی و گلوگاهی، تدوین شده بود.
این کارشناس اقتصادی بیان داشت: در واقع، این بسته پیشنهادی از قابلیت اجرایی و سودمندی بالایی برای سیاستمداران و فعالان عرصه عمل برخوردار است. به عبارت دیگر، محقق نه تنها مسئله را به سیاستگذار گوشزد می‌کند و راه‌حلی برای آن ارائه می‌دهد، بلکه نظام اولویت‌بندی نیز ارائه می‌دهد که نشان می‌دهد مسائل اصلی و کلیدی کدام‌اند.
ویژگی‌های یک رئیس جمهور موفق: عمق فکر، تجربه و پشتیبانی قوی
وی با اشاره به واقع‌گرایی بسته «مسیر دولت چهاردهم» گفت: این توصیه‌ها نه شعارگونه بودند و نه اهداف و راه‌حل‌های دست‌نیافتنی را ارائه می‌کردند. در واقع، راه‌حل‌های ارائه شده نیازمند ابزار و امکانات دور از دسترس نبودند، بلکه بیشتر به تغییر نگرش نیاز داشتند. البته برای اجرای این راه‌حل‌ها، توانایی سیاست‌گذاری لازم بود. در مجموع، مطالعه این بسته به خواننده این حس را القا نمی‌کند که با یک دستور کار غیرقابل اجرا روبرو است.
درودیان با اشاره به اینکه رئیس جمهور باید فردی باتجربه، توانمند، قاطع و مقتدر باشد، افزود: رئیس جمهور علاوه بر آگاهی و اشراف بر مسائل ایران، باید از بصیرت و عمق تفکر نیز برخوردار باشد. این امر از هوشمندی صرف متمایز است. ممکن است فردی باهوش باشد، اما فاقد عمق و دوراندیشی باشد. همچنین فرد مورد نظر از تشکیلات و حامیان قوی برخوردار باشد. زیرا بدون داشتن یک تیم و تشکیلات منسجم، انجام وظایف به درستی ممکن نخواهد بود.
این کارشناس اقتصادی تاکید داشت: با پیشنهاد پست‌ها و سمت‌های متعدد و معرفی افراد مرتبط و شناخته‌شده به آن، می‌توان شبکه‌ای گسترده از افراد ایجاد کرد که با یکدیگر در ارتباط باشند. با این حال، اگر دقت کافی در این خصوص انجام نشود، ایجاد چنین شبکه‌ای ممکن است با چالش‌ها و حاشیه‌هایی همراه باشد. پیامد این امر آن است که بخش قابل توجهی از این مناصب به افرادی واگذار می‌شود که مشخص نیست از نظر رئیس دولت و افراد مورد اعتماد ایشان، با اصول و ایده‌های کلی دولت همسو و هماهنگ باشند.
انتهای پیام/ دولت و حکمرانی
