به گزارش مسیر اقتصاد اروپا سال‌هاست که با بحران مسکن مواجه شده است. از هلند تا پرتغال، یونان تا آلمان و بریتانیا درگیر بحران شده‌اند. قیمت و اجاره‌بها افزایش یافته است. کاهش دسترسی و گران‌شدن، مسکن را به یک موضوع سیاسی تبدیل کرده است.
طبق گزارش یورواستات در سال ۲۰۲۳، بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۲، قیمت ملک در سراسر اتحادیه ۲۷ عضوی اروپا، ۴۷ درصد افزایش یافته است. افزایش قیمت سه‌برابری در برخی کشورها نیز ثبت شده است. استونی با ۱۹۲ درصد بالاترین رشد قیمت را داشته است. تنها در دو کشور از ۲۷ عضو، یعنی ایتالیا و قبرس، قیمت کمی کاهش یافته است.
فشار بازار مسکن در اروپا روی اجاره‌نشین‌ها
اجاره‌بها در مدت مشابه در هر کشور عضو اتحادیه اروپا جز یونان به طور متوسط ۱۸ درصد افزایش یافته است. اجاره در یونان از سال ۲۰۱۸ تاکنون ۳۷ درصد افزایش یافته است. برخی از شدیدترین افزایش اجاره در ایالت بالتیک لیتوانی با ۱۴۴ درصد و ایرلند با ۸۴ درصد اتفاق افتاد.
نسبت خانوارهایی که هزینه‌های مسکن آن‌ها ۴۰ درصد یا بیشتر از درآمد قابل تصرفشان را اختصاص می‌دهد، به طور پیوسته در حال افزایش است. این مقدار هزینه خانوار برای مسکن در سیاست‌گذاری به عنوان نرخ بار اضافی هزینه مسکن شناخته می‌شود. این نرخ در طول همه‌گیری کاهش یافته بود.
در آلمان بیش از نیمی از جمعیت در خانه‌های اجاره‌ای زندگی می‌کنند. این در اتحادیه اروپا، نرخ بالایی محسوب می‌شود. اداره آمار فدرال سال گذشته اعلام کرد که از هر پنج خانوار، یک خانوار حداقل دو پنجم درآمد خالص خود را برای اجاره هزینه می‌کند. اداره آمار آلمان تخمین زده است که با کمبود بیش از ۸۰۰۰۰۰ آپارتمان مواجه است. این رقم به طور پیوسته در حال رشد است. همچنین بیش از ۹/۵ میلیون نفر، اغلب مادران تنها، در شرایط سختی زندگی می‌کنند.
نسل جدید قربانی عدم ساخت خانه کافی
در بسیاری از شهرهای اتحادیه اروپا، مدت انتظار برای مسکن اجتماعی ۱۰ سال یا بیشتر است. زوج‌ها در کشو‌هایی مانند هلند تشکیل خانواده را به تعویق می‌اندازند یا پس از جدایی مجبور به زندگی مشترک می‌شوند. کشور مذکور با کمبود حدود ۴۰۰۰۰۰ خانه‌ای مواجه است.
طبق گزارش یوروفاند، آژانس سیاست اجتماعی اتحادیه اروپا، در سال گذشته، مالکیت خانه در سراسر اتحادیه اروپا و برخی کشورها سه درصد یا بیشتر کاهش یافته است. در ایرلند، میانگین سنی خریداران در حال حاضر ۳۹ سال است. در حالی که در سال ۲۰۱۰، ۳۵ سال بود. نسل جدید از نسل‌های قبلی خود دیرتر خانواده را ترک می‌کنند. بین سال های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۹، سن میانه جوانانی که تنها زندگی می‌کنند، از ۲۶ به ۲۸ رسید.
جای تعجب نیست که مسکن جزو دغدغه‌های اصلی مردم، به ویژه جوانان، تبدیل شده است. یک نظرسنجی توسط یوروبارومتر در سال ۲۰۲۲ انجام شد. این نظرسنجی نشان داد برای بیش از ۲۰ درصد جوانان ۲۵ تا ۳۴ ساله در بیش از یک سوم کشورهای عضو اتحادیه اروپا، مسکن یکی از دو نگرانی بزرگ مردم است. این نگرانی در ایرلند افزایش ۴۰ درصدی داشته است.
منبع: گاردین
انتهای پیام/ مسکن
