در پی جنایات کم‌سابقه‌ای علیه کودکان و زنان فلسطینی به ویژه در نوار غزه، از سوی رهبر معظم انقلاب ایده راهبردی مبنی بر قطع ارسال ارزاق و نفت به رژیم غاصب صهیونیستی ارائه شد تا صهیونیست‌ها را در سرزمین‌های اشغالی بیش از پیش تحت فشار قرار دهند. در این راستا محمد طاهر رحیمی کارشناس اقتصادی در گفتگو با مسیر اقتصاد گفت: ۴۰ درصد واردات رژیم صهیونیستی در تیررس انصارالله یمن است.
کشورهای آسیایی توان مختل کردن تامین غذا و انرژی اسرائیل را دارند
وی ادامه داد: زمانی که می‌گوییم ۴۰ درصد واردات سرزمین‌های اشغالی از کشورهای آسیایی و عمدتا از جنوب و شرق آسیا تامین می‌شود، یعنی مسیر مواصلاتی شامل اقیانوس هند- خلیج عدن- تنگه باب المندب- دریای سرخ و در نهایت بندر ایلات رژیم صهیونیستی است. این مسیر برای رژیم صهیونیستی بسیار پر اهمیت است و بیش از ۳۰ درصد کالاهای مورد نیاز خود را از این مسیر تامین می‌کند. این راه‌گذر هم اکنون تحت کنترل یمن و انصارالله قرار دارد و آنها می‌توانند نقش اخلالگر را در رسیدن کالا به رژیم صهیونیستی ایفا کنند.
رحیمی ادامه داد: یک مسیر راهبردی دیگر در آسیا وجود دارد و آن هم مسیری است که عمدتا نفت و سوخت رژیم صهیونیستی را تامین می‌کند. جمهوری باکو- تفلیس گرجستان- جیهان ترکیه- دریای مدیترانه و در نهایت بندر حیفا یا بندر اشدود جزئیات این کریدور است. اختلال در این خط لوله و مسیر دریایی آن کل اقتصاد رژیم صهیونیستی را می‌تواند دچار بحران کند. فشار غیرمستقیم اقتصادی نیز راهبرد دومی است که می‌توان انجام داد به طوری که کشورهای اسلامی می‌توانند با افزایش قیمت نفت (از طریق کاهش عرضه یا تحریم کشورهای اروپایی و آمریکایی) آنها را وادار کنند به رژیم صهیونیستی فشار بیاورند. این تجربه در سال ۱۹۷۳ میلادی اتفاق افتاده و جواب هم داده است.
انتهای پیام/ دولت و حکمرانی
