نرگس رزبان معاون دفتر اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی، در گفتگو با مسیر اقتصاد با اشاره به راهکارهای مقابله با فقر مسکن گفت: یکی از اقداماتی که به کاهش فقر مسکن میانجامد، اجرای سیاستهای درست و مبتنی بر واقعیات جامعه و واقعیات اقتصادی است؛ پذیرش توان و ظرفیت در حوزه اقتصادی و جلوگیری از اجرای سیاستهایی که میدانیم به نتیجهای نمیرسد. اولین ضرورت برای رفع فقر مسکن، این است که بتوانیم برای افراد ایجاد اشتغال کنیم؛ بهطوریکه از یک درآمد حداقلی برخوردار باشند و بتوانند بر مبنای آن به رفع نیازهای اساسی خود بپردازند. همچنین دولت باید در تامین این نیازهای اساسی همکاری کند و زمینههای آن را مهیا کند.
وی افزود: اگر شاخصهایی نظیر نرخ بیکاری و تورم با سرعت و روند کنونی افزایش یابند، شکاف طبقاتی و در نتیجه فقر مسکن تشدید خواهد شد؛ چرا که مسکن نه تنها در ایران بلکه در تمام دنیا ذاتا یک دارایی با دوام است و البته در ایران به دلیل فقدان فضای سرمایهگذاری گسترده، مردم به سمت داراییهای با دردسر کمتر جذب میشوند که بتوانند ارزش پول خود را حفظ کنند؛ بنابراین ممکن است در مقاطعی که پول داغ خیلی در جامعه وجود دارد، در نتیجه سرمایهگذاری در بخش مسکن، افزایش قیمت مسکن از نرخ تورم، بیشتر شود که این اتفاق، مجددا فقر مسکن را تشدید خواهد کرد.
سیاستهای تامین مسکن کمدرآمدها، به نام آنها و به کام دهکهای بالاتر
رزبان بیان کرد: ما چند دهه است که در برنامههای مختلف توسعه، سیاستهای تامین مسکن و کمک به مسکن کم درآمدها را در دستورکار داریم اما واقعیت این است که هیچ یک از این برنامهها، از برنامه دوم که عرضه گسترده زمین بود تا برنامههای دیگر نظیر مسکن مشارکتی و مسکن مهر، گروههای کم درآمد را پوشش نداده است و این به دلیل عدم توجه سیاستگذار به تناقضهایی است که در بخش اقتصاد و مسکن وجود دارد.
این کارشناس اقتصاد مسکن گفت: به اعتقاد من ۸ میلیون ایرانی کم درآمد که بحرانیترین شرایط را دارند و واجبترین اقشار برای رسیدگی هستند، هیچگاه در سیاستهای مسکن جایی نداشتهاند و ما منابع را به نام آنها و به کام افراد دهکهای متوسط و بالاتر هدر دادهایم و تقریبا نتیجه مطلوبی هم در این زمینه نگرفتهایم.
وی ادامه داد: تحلیل من این است که اگر نتوانیم بهبودی در شاخصهای اقتصادی نظیر نرخ اشتغال ایجاد کنیم، هم در آینده نزدیک و هم در آینده دور، بحران مسکن تشدید خواهد یافت. قبلا ما در این زمینه مشکل داشتیم الان به بحران تبدیل شده است و با روند کنونی در آینده به سمت ابر چالش، به ویژه در طبقات پایینتر جامعه پیش خواهد رفت.
انتهای پیام/ مسکن
سلام
از نظام اقتصادی سرمایه داری بیش از این انتظار نیست
شاید
مالیات بر دارایی مازاد برنیاز و توسعه فرهنگ انفاق مازاد بر نیاز و واگذاری زمین رایگان به قشر کم درآمد
راهگشا باشد
به نظرتان ایجاد شهرک های کانکسی با پنل های عایق و کاهش هزینه های تولید پنل های عایق در کنار واگذاری زمین رایگان می تواند در کاهش بحران موثر باشد؟
درشهرکوچک ساکنم ومستجرمسکن نوشتم بعد دوسال زمین دادند سه نفری وبعد سال سوم گفتند باید خودتون سه نفری سه طبقه بسازید یه نفر انصراف داد اون گفت پول ندارم ورفتم گفتم بابا ۵۲سالمه وطلای دخترم ووام گرفتم وحقوقم ۶ملیون بود وسه تا بچه گفتند نفر سوم باید ثبت نام بشه تا جایگزین بشه وهرچی صبرکردیم دیدم دیگه توان خونه ساختن ندارم با گرانی وتورم وبعدم اون یکی گفت منم پول ندارم واون زمین را محصری فروخت به ۵۰۰ملیون من بدبخت گفتم مرافعه میشه رفتم ۱۶۰دادم محضر انصراف دادم وحدود۴۰۰هم قبلش هزینه کرده بودم برای ثبت نام وخانمم گفت توهم بفروش گفتم مرافعه میشه والان ۷۰۰خرید وفروش میشه بعد سه سال ۴۰ملیونم گرفتم ودخترم ۴تا النگوش ووام که ۱۵ملیون بعد شد یه النگو مثل ۴تا النگوی قبلی خوب بعد سه تا بچه وعروس ودامادونوه ودختربزرگ هیچی شد.والان هی توسرم میزند بی عرزه ای تو صاحب خونه نمیشی راستم میگنند بازنشسته توخونه مستجری وتوسری خوردخترم کهنه پوش این واون وآرزوی میوه به دلشه والان حقوقم بعد سی سال کارشده ۷۲۰۰ یعنی زمین محضری میفروختم حداقل ۵۰۰ملیون خوب بود گفتم نرافعه میشه الانم دیگه تمام وباید توخونه مستجری بمیرم حتی ازپشت بام خودم انداختم خودکشی کنم کمرم ومهرهاش عزامانده شکست ومادروبرادرام هزینه را دادند. برادرم مدیرمدرسه بود بسیجی رفت الان ۴۱ساله مفقوده این حکومته الان پَهن باربرادرشهید نمیکنند ومن اونموقع توخونه گریه وبدبختی گریه والدین نابود شدم.😢 الانم خونه نمیخوام چون پول پیش ندارم وتوان قسط ندارم کمیته هم چون حقوق میگیرم جزو دهک سه به بالا هستم . الان فقط ازخدا حقم رامیخوام نه چیز دیگه چون خسته شدم وروز به روز بدتر میشه فقط شعارو وعده ودروغ