به گزارش مسیر اقتصاد بسیاری از زیرساخت‌های صادرات گاز موجود روسیه به سمت غرب بوده اما اکثر مشتریان گاز آن اکنون در شرق هستند و بسیاری از زیرساخت‌های مورد نیاز هنوز ساخته نشده است. در واقع جنگ اوکراین، روسیه را از بزرگترین بازار گازی خود محروم کرده است. از همین روی، این پرسش مطرح می‌شود که مسکو، دارنده بزرگترین ذخایر جهان، با گاز مازاد چه کرده است؟ در سال ۲۰۲۱، روسیه حدود ۱۵۰ میلیارد متر مکعب گاز از طریق خط لوله به اروپا صادر کرد که بیش از مصرف سالانه آلمان، فرانسه و اتریش بود. اروپا دو‌سوم صادرات گاز این کشور را به خود اختصاص می‌داد و چون درگیری اوکراین این روند را تضعیف کرد، اکنون مسکو به دنبال بازارهای جدید و گسترش بازارهای موجود است.
افزایش ۴۲ درصدی صادرات گاز مسکو به چین
پیتر ترتساکیان، مدیر عامل ARC Financial، گفته است: «وقتی کشورها در معرض تحریم قرار می‌گیرند، در ابتدا به سختی می‌توانند خود را با شرایط جدید وفق دهند. اما هرچه تحریم‌ها شدیدتر باشد، خلاقیت آنها نیز بیشتر می‌شود». به نظر می‌رسد این اتفاق برای روسیه نیز افتاده، بطوریکه رویکرد خود به سمت پکن را تسریع بخشیده است. در این راستا ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، اعلام کرد که توسعه تأسیسات تولید، پردازش و حمل و نقل گاز در شرق روسیه و نزدیک مرز چین، «اهمیت راهبردی» دارد. البته، سفر شی جین پینگ رئیس جمهور چین به مسکو در ماه مارس نتوانست موجب خرید بیشتر گاز روسیه از سوی پکن شود.
چرخش کرملین به سمت چین مستلزم ایجاد خطوط لوله جدید برای تکمیل خط «قدرت سیبری» است که در دسامبر ۲۰۱۹ عملیاتی شد. صادرت گاز به چین تنها بخشی از میزان خرید اروپا پیش از جنگ اوکراین است، اما حجم آن افزایش یافته است. بطوریکه پیش‌بینی می‌شود میزان آن در سال جاری با رشد ۴۲ درصدی به ۲۲ میلیارد مترمکعب برسد. البته این میزان تا سال ۲۰۲۵ به ۳۸ میلیارد متر مکعب می‌رسد که به اندازه مصرف سالانه فرانسه است. پیش از جنگ اوکراین، گازپروم دومین قرارداد تامین گاز چین را امضا کرد که بر اساس آن، شرکت روسی سالانه ۱۰ میلیارد متر مکعب گاز دیگر را طی ۲۵ سال صادر می‌کند.
بر اساس اعلام مسکو، مذاکره بر سر پروژه موسوم به «قدرت سیبری ۲» که عرضه گاز روسیه به چین را دو برابر و به حدود ۱۰۰ میلیارد متر مکعب می‌رساند، در مراحل نهایی خود است. اما اگر توافقی تا پایان سال ۲۰۲۳ منعقد شود، ساخت خط لوله حداقل پنج سال طول می‌کشد.
از ایجاد هاب گازی ترکیه تا توسعه گازرسانی به خانوارها
برخی از کشورها مانند بریتانیا و کشورهای بالتیک، واردات گاز روسیه از جمله LNG را به طور کامل ممنوع کرده‌اند و سایر کشورهای منطقه از شرکت‌ها خواستند تا اتکا به مسکو را کاهش دهند. از همین روی، تولید گازپروم در سال ۲۰۲۲ با ۲۰ درصد کاهش به ۴۱۲.۶ میلیارد متر مکعب رسید که کمترین میزان در حداقل ۱۵ سال گذشته است. درآمد خالص سهامداران نیز با بیش از ۴۱ درصد کاهش به ۱.۲۳ تریلیون روبل رسید. در این میان، ترکیه به عنوان یکی از سه خریدار بزرگ گاز گازپروم شناخته می‌شود. بر اساس آخرین داده‌های گازپروم، صادرات گاز از طریق خطوط لوله روسیه به این کشور در سال ۲۰۲۱ به ۲۷ میلیارد متر مکعب رسید که این رقم در سال ۲۰۲۰ میلادی ۱۶.۴ میلیارد بود.
اکنون روسیه به دنبال بهره‌برداری از رابطه با ترکیه برای انتقال صادرات خود به اروپا است. رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، که نقش میانجی بین روسیه و اوکراین را ایفا می‌کند، از ایده پوتین برای ایجاد یک هاب تجاری گاز در ترکیه استقبال کرد، هرچند که هنوز جزییات آن مبهم است. البته پیشتر گازپروم برنامه خود درمورد این هاب را با آنکارا در میان گذاشته است.
گازپروم همچنین مذاکرات خود با برخی از جمهوری‌های شوروی سابق را افزایش داده است. برای نمونه، این کشور در ماه ژوئن قراردادی را با ازبکستان امضا کرد و همچنین در حال گفت‌وگو با آذربایجان و ترکمنستان درباره فرصت‌های همکاری است. اما مذاکراه با قزاقستان پس از امضای توافقنامه همکاری در آغاز سال ۲۰۲۳ برای افزایش واردات گاز روسیه و ساخت خطوط لوله جدید جهت انتقال سوخت به چین، پیشرفت بیشتری داشته است. همه این گزینه‌ها از جمله هاب تجاری در ترکیه، بازارهای جدید در آسیای مرکزی و خطوط لوله جدید به چین، نیازمند تلاش‌های سیاسی قابل توجهی است و روسیه را در کوتاه‌مدت با انتخاب‌های محدودی مواجه می‌کند.
همچنین، مسکو به دنبال سه برابر کردن تولید LNG تا پایان دهه جاری است که می‌تواند پس از کاهش عرضه به اروپا، به این هدف برسد. شرکت «نواتک» به دنبال اتصال تاسیسات LNG در مورمانسک به شبکه گاز گازپروم است، که اجازه مایع‌سازی گاز را به این شرکت می‌دهد. شرکت سوئیسی MET International پیشتر از طریق خطوط لوله، گاز روسیه را خریداری می‌کرد. جورجی وارگا، مدیر اجرایی MET، اکنون به همراه سایر شرکت‌ها به دنبال استفاده از ظرفیت معاملات جهانی LNG برای پر کردن شکاف گازی اروپا هستند.
پیش از آغاز جنگ اوکراین، روسیه به دنبال توسعه شبکه گاز داخلی خود بود. دولت در حال تسریع این روند برای افزایش تقاضا و حمایت از تولید در سراسر روسیه است. پوتین سال گذشته اعلام کرد که «گاز، چه بصورت خط لوله یا مایع، باید به دست مصرف‌کننده برسد.» او قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ دسترسی مردم به سوخت را از ۷۳ درصد سال گذشته به ۸۳ درصد برساند.
منبع: بلومبرگ
انتهای پیام/ انرژی
همچین تلاش کنه تا تلاش دونش پاره شه !! :)) مفت بده به چین جنس اشغال تحویل بگیره ، چون آلاسکا به بقیه آسیا قراره صادرات داشته باشه