به گزارش مسیر اقتصاد شیوع ویروس «سارس» در سال ۲۰۰۳ در چین جرقه توجه به گردشگری سلامت در این کشور را ایجاد کرد و از سال ۲۰۰۴ محققان دانشگاهی، توسعه گردشگری سلامت را بهعنوان یک هدف در نظر گرفتند.
تمرکز بر گردشگری سلامت از سال ۲۰۱۱
این موضوع بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ مورد تاکید دولت قرار گرفت و در پژوهشهای علمی و دانشگاهی در کنار توسعه کمی، بر توسعه کیفی خدمات حوزه گردشگری سلامت تمرکز بیشتری شد. در این سالها بود که «صنعت خدمات سلامت» در این کشور مطرح شد.
در ابتدا اقدامات پراکندهای در این کشور انجام شد. بهعنوان مثال: پکن «تور زندگی شاد و سالم» را پیشنهاد داد. نینگبو یک منطقه گردشگری سلامت ایجاد کرد و هانگژو به گردشگری سلامت از منظر انسانگرایی متمرکز شد. تا اینکه در سال ۲۰۱۶، شورای ایالتی چین، شعار «چین سالم ۲۰۳۰» را پیشنهاد داد تا برنامه بهبود سیستم خدمات بهداشتی بر این اساس طراحی و اعلام شود.
در این سال، اداره ملی گردشگری چین پیشنهاد کرد در توسعه گردشگری سلامت و تندرستی باید به هماهنگی با طبیعت بیشتر توجه شود. پس از آن بود که دو موضوع «صنعت گردشگری سلامت و تندرستی» و «سلامت جنگل» کانون توجه تحقیقات دانشگاهی شد.
ایجاد الگوهای جدید توسعه گردشگری سلامت در چین
در سال ۲۰۱۶، اداره ملی گردشگری و اداره دولتی طب سنتی چینی، ضمن تاکید بر ایجاد «مناطق گردشگری سلامت» خواستار ایجاد مدلهای جدید توسعه گردشگری سلامت در حوزه طب سنتی چینی شدند که این دو موضوع به سرعت به تحقیقات دانشگاهی این کشور راه یافت.
حالا چین به مرحله تثبیت علمی و پژوهشی در گردشگری سلامت رسیده و دولت به دنبال ساخت یک مرکز بینالمللی با همین نام است تا ضمن ایجاد بستر مناسب تحقیق و توسعه برای محققان دانشگاهی، شیوههای نو و خلاقانه رونق این حوزه بیشتر شناسایی، طراحی و مورد اجرا قرار گیرد.
منبع: دایره المعارف جامعه علمی
انتهای پیام/ تولید