به گزارش مسیر اقتصاد نیروگاه هسته‌ای روپور بنگلادش توسط شرکت روس‌اتم روسیه و با استفاده از فناوری و وام ۱۱.۳۸ میلیارد دلاری روسیه در حال ساخت است. براساس برآوردها با تولید ۲۴۰۰ مگاوات برق از این نیروگاه، انتظار می‌رود تقاضای ۱۵ میلیون خانوار تامین شود و همچنین بنگلادش به كلوپ بیش از ۳۰ عضوي كشورهاي داراي نيروگاه هسته‌اي بپيوندد. باید توجه داشت که از تابستان سال ۲۰۲۲، بنگلادش به دلیل افزایش قیمت سوخت در سرتاسر جهان با قطعی برق دست و پنجه نرم کرده است و از همین روی برخی کارشناسان، انرژی هسته‌ای را راهکاری بالقوه برای خروج از این شرایط می‌دانند.
مزایای احداث نیروگاه هسته‌ای برای بنگلادش
ایجاز حسین، استاد و رئیس دانشگاه مهندسی و فناوری بنگلادش (BUET) در داکا، گفت که «نیروگاه هسته‌ای می‌تواند به کاهش مشکلات برق کشور و افزایش استفاده از انرژی کم کربن کمک کند.» اما تأخیر در ساخت و ساز، نگرانی‌های مربوط به هزینه‌ها و ترس عمومی در مورد ایمنی انرژی هسته‌ای چشم انداز نیروگاه جدید را با ابهام مواجه کرده است. ظرفیت تولید برق بنگلادش در حال حاضر از تقاضا فراتر رفته و سوخت مورد نیاز برای راه اندازی نیروگاه کنونی- تقریبا یک چهارم- تا حدودی به واردات گاز طبیعی وابسته است که نرخ جهانی آن پس از حمله روسیه به اوکراین افزایش یافت.
این کشور آسیای جنوبی تابستان امسال به دلیل کمبود گاز، قطعی روزانه برق را تجربه کرد که با شروع زمستان و کاهش تقاضا این روند کاهش یافت. با این حال، احتمال افزایش قیمت سوخت و برق وجود دارد چون دولت در حال بررسی حذف یارانه‌ها در راستای کاهش هزینه‌هاست. ایجاز حسین در اینباره نیز گفت «انرژی هسته‌ای نه تنها امنیت انرژی بنگلادش را تقویت می‌کند، بلکه می‌تواند به اجرای تعهدات آن تحت توافق پاریس برای مهار انتشار گازهای گلخانه‌ای و گرمایش اقلیم، از طریق کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی کمک کند.
اهداف داکا از کاربرد انرژی هسته‌ای
بنگلادش قصد دارد در سال‌های آینده کمتر به گاز طبیعی متکی باشد که در حال حاضر حدود نیمی از تولید برق را تشکیل می‌دهد. البته احتمالا در کوتاه‌مدت استفاده از انرژی زغال‌سنگ برای پر کردن این شکاف را افزایش می‌دهد. سال گذشته، وزارت نیرو این کشور هدف بلندپروازانه‌ای را برای تامین ۴۰ درصد برق کشور از انرژی‌های تجدیدپذیر – از جمله خورشیدی، بادی و آبی – تا سال ۲۰۴۱ را اعلام کرد. اما تاکنون، انرژی‌های تجدیدپذیر تنها حدود ۹۵۰ مگاوات از مجموع ظرفیت ۲۵۷۰۰ مگاواتی برق را به خود اختصاص داده‌اند.
در سال ۲۰۲۱ انرژی هسته‌ای کمتر از ۱۰ درصد تولید برق جهانی را به خود اختصاص داد، البته بحران انرژی اخیر ناشی از حمله روسیه به اوکراین باعث تمایل بیشتر کشورها به آن شده است. هدف از راه‌اندازی یک نیروگاه هسته‌ای در بنگلادش به دهه ۱۹۶۰ برمی‌گردد، اما در دولت‌های گذشته به دلیل کمبود بودجه و مهندسان ماهر عملیاتی نشدند. در همین راستا و در سال ۲۰۱۱، قراردادی با روسیه برای ساخت یک نیروگاه هسته‌ای منعقد شد و در سال ۲۰۱۷، سرانجام ساخت دو واحد هسته‌ای با قابلیت تولید ۱۲۰۰ مگاوات در روپور، ۸۷ مایلی (۱۴۰ کیلومتری) غرب داکا آغاز شد. اما اخیرا الکسی دری، معاون مدیر پروژه نیروگاه هسته‌ای روپور گفته که کار ساخت و ساز با سرعت کامل در حال پیشرفت است.
اکتبر سال گذشته، شیخ حسینه، نخست وزیر بنگلادش، نصب کانتینر ساخت روسیه را افتتاح کرد تا راکتور واحد دوم نیروگاه را در خود جای دهد. اما دولت تصریح کرده است که تکمیل نیروگاه – که در ابتدا قرار بود در سال‌های ۲۰۲۲-۲۰۲۳ شروع به کار کند – به تعویق می‌افتد، یعنی احتمالا نتواند در کوتاه مدت به کاهش کمبود برق کمک کند. رسانه‌های محلی انتظار دارند که نیروگاه به جای اواخر سال ۲۰۲۳، تولید برق را از اواسط سال ۲۰۲۴ آغاز کند.
به باور برخی از کارشناسان، هزینه‌های اولیه ساخت یک نیروگاه هسته‌ای بالا است، اما برق تولیدی در طول عمر ۶۰ ساله آن ارزان‌تر و قابل اطمینان‌تر از انرژی‌های تجدیدپذیر خواهد بود، چون ۲۴/۷ برق تولید می‌کند و کمتر از انرژی خورشیدی یا بادی تلف می‌شود. دکتر شفیق‌الاسلام، استاد مدعو علوم هسته‌ای در مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT)، گفت که در نبود برآوردهای رسمی، محاسبات او نشان می‌دهد که انرژی هسته‌ای روپور در مقایسه با استفاده از سوخت‌های فسیلی وارداتی و منابع تجدیدپذیر از نظر تجاری رقابتی خواهد بود. همچنین بسیاری از ساکنان روپور انتظار دارند که کار روی نیروگاه هسته‌ای فراتر از جدول زمانبندی اولیه به طول خواهد انجامید و برای بسیاری از ساکنان شغل اجاد می‌کند.
منبع: کانتکس نیوز
انتهای پیام/ انرژی
