مسیر اقتصاد/ سلامت الکترونیک مسئله‌ای است که از دهه ۹۰ میلادی در برخی کشورها و از اواسط دهه ۸۰ در ایران کلید خورده و از زمان برنامه چهارم توسعه در اسناد بالادستی کشور جای گرفته است. تأکید سلامت الکترونیک بر یکپارچگی اطلاعات در بستر پرونده سلامت الکترونیک است تا تشخیص و درمان دقیق‌تر و هزینه‌های درمان کمتر شوند. یکی از اجزا مهم پرونده سلامت الکترونیک، نسخه الکترونیک است.
الزامی بودن نسخه نویسی الکترونیک از اول دی ۱۴۰۰
نسخه الکترونیک می‌تواند دسترسی برخط در اختیار پزشکان قرار دهد و پزشکان می‌توانند سوابق درمان بیماران را بررسی کنند. این امر موجب می‌شود تصویری کامل از بیمار در ذهن پزشک ایجادشده و مناسب‌ترین روش درمان و دقیق‌ترین تجویز به کار گرفته شود. همچنین با تجمیع اطلاعات سلامت فرد، نسبت به بیماری‌های احتمالی آینده بیمار نیز هشیار بود. از تاریخ ۱۴۰۰/۱۰/۱ پس از کش‌وقوس‌های فراوان و با دستور مستقیم رئیس‌جمهور مبنی بر عدم تأخیر، نسخه‌نویسی الکترونیک اجباری بوده و الزام قانونی دارد.
مخالفت داروسازان با وارد کردن نسخه توسط داروخانه
در چندماهه اخیر بیشتر نسخه‌ها در شهرهای بزرگ به صورت کاغذی نوشته و در داروخانه وارد سیستم می‌شدند که فرآیند زمان‌بری است. از اول دی‌ماه که این فرآیند اجباری می‌شود، همه نسخه‌هایی که پزشکان به‌صورت دستی نوشته‌اند باید توسط داروخانه وارد سامانه شود که با توجه به محدودیت در تعداد نیروهای داروخانه‌ها، منجر به ایجاد صف در داروخانه‌ها خواهد شد. هیچ‌یک از افرادی که در داروخانه‌ها مشغول به کار هستند با این رویه مخالف باشند. مخالفت داروسازان با واردکردن نسخه توسط داروخانه است. اساس طرح نسخه‌نویسی الکترونیکی از مبدأ است.
نسخه‌نویسی الکترونیک از مبدأ در وهله اول برای بیمار مفید خواهد بود. از طرفی اگر نسخه‌ها از مبدأ و از طرف دکتر وارد سامانه شوند، کار برای ما هم راحت‌تر و هم سریع‌تر خواهد بود و هیچ‌گونه صفی در داروخانه به وجود نخواهد آمد. ضمن اینکه خطاهای نسخه‌خوانی به‌شدت کاهش خواهد یافت. همچنین امکان کسورات بیمه از بین می‌رود. اگر در داروخانه بخواهیم سه قلم دارو از پنج قلم را به بیمار بدهیم باید برگه تجویز را جدا کنیم که در این صورت بیمار برای دو داروی دیگر نمی‌تواند از بیمه استفاده کند. اما در نسخه‌نویسی الکترونیک بیمه‌ها به‌راحتی به نسخه‌ها دسترسی دارند و مشکلی ازاین‌جهت نخواهیم داشت. در چند ماه گذشته بیشتر نسخه‌ها از طریق داروخانه‌ها وارد سیستم شده اما همان‌طور که گفته شد نسخه‌نویسی از مبدأ و از طرف پزشک خطای دارویی را کاهش داده، سرعت را افزایش می‌دهد و فرایند خدمت‌رسانی به بیمار را تسریع خواهد کرد.
دسترسی راحت‌تر و سریع‌تر با ایجاد نسخه‌نویسی الکترونیک
در مسائل عمومی هیچ‌یک از گروه‌های ذی‌نفع مسئولیت قبول نکرده و در تلاش‌اند زیر بار نروند اما نسخه‌نویسی از همان ابتدا وظیفه پزشکان است نه داروخانه‌ها. ضمن اینکه با توجه به نکاتی که گفته شد، واردکردن نسخه‌های الکترونیکی در داروخانه‌ها مشکلات عدیده‌ای دارد که اگر از مبدأ انجام شود دیگر به آن‌ها برنمی‌خوریم.
اجمالا می‌توان گفت نسخه الکترونیکی به سود همه طرف‌های ذی‌نفع می‌باشد. حتی پزشکان نیز اگر بلندمدت و عمیق‌تر به موضوع نگاه کنند؛ متوجه خواهند شد که نسخه الکترونیک به خود آن‌ها کمک قابل‌توجهی خواهد کرد. بیماران می‌توانند همیشه به نسخه‌های خود دسترسی داشته باشند، بسیار سریع‌تر و آسان‌تر داروها را تحویل خواهند گرفت و مطمئن خواهند بود که در نسخ خود تداخل دارویی ندارند. داروخانه‌ها نام داروی نوشته‌شده توسط پزشک را صحیح خوانده، شامل کسورات نمی‌شوند و فرآیندهای داروخانه‌ای روان‌تر و سریع‌تر خواهد بود. بیمه‌ها نیز مطمئن خواهند بود که فقط هزینه‌های دارویی را خواهند پرداخت و نه چیزی مضاف بر آن. پزشکان تنها با تغییر رویه خود از واردکردن دستی نسخه به نسخه‌نویسی الکترونیک می‌توانند این تحول را به وجود آورده و خود نیز در تشخیص و درمان دقیق‌تر عمل کنند.
انتهای پیام/ دولت و حکمرانی
