به گزارش مسیر اقتصاد بر اساس قانون اصل ۴۴ باید ۵۰ درصد از درآمد ناشی از واگذاری شرکت های زیرمجموعه شرکت های توسعه ای مانند ایدرو و ایمیدرو به آن ها بازگشت داده می شد تا برای سرمایه گذاری های جدید و توسعه و تکمیل سایر شرکت هایشان از آن منابع استفاده کنند. اما به گفته کارشناس سازمان ایدرو، این منابع طبق قانون به آن عودت داده نشده است.
محمدصادق صادقی کارشناس ایدرو در گفتگو با مسیر اقتصاد در خصوص تاریخچه شکل گیری ایدرو گفت: ایدرو در دهه ۴۰ با هدف توسعه بخش صنعت و خصوصا صنایع بزرگ و با استراتژی جایگزینی واردات ایجاد گردید و شرکت های ماشین سازی اراک، آذر آب، ماشین سازی تبریز، ریخته گری ماشین سازی تبریز، هپکو و تراکتورسازی را ایجاد کرد.
وی با بیان اینکه روند ایجاد شرکت های جدید در ایدرو ادامه داشت و تا شروع برنامه سوم توسعه، ۱۳۶ شرکت توسط ایدور ایجاد گردید؛ بیان داشت: با شروع برنامه سوم توسعه بحث واگذاری ها مطرح شد و تعدادی از شرکت های بزرگ زیر مجموعه ایدرو واگذار گردید.
از بین رفتن توان سرمایه گذاری ایدرو با عدم اعاده منابع حاصل از خصوصی سازی
صادقی ادامه داد: از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۹۳، ۳۲۰۰ میلیارد تومان از شرکت های ایدرو واگذار شد و با این که قرار بود ۵۰ تا ۷۰ درصد از این منابع به خود ایدرو بازگردد تا در سه هدف توسعه در مناطق کم برخوردار، تکمیل طرح های نیمه تمام ایدرو و سرمایه گذاری در صنایع پیشرفته و خطرپذیر هزینه کند اما به دلیل نوع بودجه ریزی کشور، این منابع به خزانه واریز گردید و دولت هم این منابع را به ایدرو نداد تا موجب شود عملا ایدرو از کار بیافتد. چرا که دیگر اصلا منبعی برای امر توسعه و حتی اداره شرکت های موجودش هم نداشت.
کارشناس ایدرو با بیان اینکه عمده واگذاری های ایدرو از سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۸ بوده است و اکثر شرکت های بزرگ ایدرو در این زمان واگذار شده اند، گفت: اصلا شکل گیری بازار سرمایه هم با واگذاری ها و خصوصی سازی در دهه ۷۰ شکل گرفت. بعد از برنامه سوم و قانون خصوصی سازی علاوه بر محدودیت منابع، ایدرو از طریق تهدید قانون هم دچار خلل شد. الان ایجاد شرکت دولتی خیلی محدود شده است و عملا ایدرو نمی تواند دیگر توسعه ای ایجاد کند.
عدم ثبات در مدیریت ایدرو، عاملی برای ناکارآمدی
کارشناس سازمان ایدرو با بیان اینکه در شرکت های دولتی ثبات در مدیریت و نیروی انسانی نیست، گفت: ایدرو از سال ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۰، ۵ مدیر عامل عوض کرده، در دولت نهم و دهم نیز ۴ مدیر عوض کرده است. مدیری که کمتر از دو سال در پستی باشد، نگاهش کوتاه مدتی خواهد بود و عملا این مدیر به فکر بلند مدت سازمان نیست. در کنار اینکه مدیر طول می کشد به محیط مسلط شود و هنگامی که این اتفاق می افتد عوض شده و به نوعی هزینه اضافی بر شرکت تحمیل می شود.
محمد صادقی در انتها به مدل واگذاری شرکت های اشاره کرد و گفت: نکته ای که در خصوص واگذاری ها وجود دارد این است که همه شرکت ها را نمی توان از طریق بازار سرمایه واگذار کرد، چون حداقل باید ۳ سال قبل شرکت سود ده بوده باشد تا قابلیت واگذاری وجود داشته باشد. در کنار اینکه ابعاد شرکت در واگذاری ها مهم است، نباید شرکت های بزرگ را در واگذاری با شرکت های کوچک همسان در نظر گرفته شوند.
انتهای پیام/ حکمرانی
