به گزارش مسیر اقتصاد تنظیم گری در صنعت برق امری رایج در کشورها به شمار می‌رود. بخش انرژی و بویژه صنعت برق به دلیل ماهیت استراتژیکی که از آن برخوردار است، به عنوان یکی از کلیدی ترین صنایع بر شمرده می‌شود و نقش پررنگی در تضمین رشد اقتصادی ایفا می‌کند. از همین رو کشورها با سیاستگذاری‌های متناسب و همچنین اجرای تنظیم گری از طریق ایجاد نهاد تنظیم گر مستقل به بالابردن امنیت و پایداری در صنعت برق خود می‌پردازند. هند نیز به عنوان پنجمین اقتصاد بزرگ دنیا، به منظور تامین امنیت انرژی و صنعت برق خود، تدابیر مختلفی را در ساختار حکمرانی این صنعت اندیشیده است.
جایگاه سیاستگذاری و تنظیم گری صنعت برق در قانون اساسی هند
قانون اساسی هند مشتمل بر چندین برنامه مدون است که هر کدام دارای مواد و موضوعات متعددی است. امر سیاستگذاری و تنظیم گری صنعت برق نیز در برنامه هفتم قانون اساسی این کشور جای دارد. برنامه هفتم موضوعاتی که حق تنظیم قوانین و مقررات مرتبط با آن، به پارلمان و مجلس ایالتی هند واگذار شده است را مشخص می‌کند. موضوعات مذکور در برنامه هفتم قانون اساسی هند در ۳ لیست مجزا تحت عنوان‌های «لیست اتحادیه[۱]»، «لیست ایالتی[۲]» و «لیست همزمان[۳]» دسته بنده شده‌اند. از بین ۳ لیست موضوعات دسته بندی شده، موضوعات ذیل لیست اول، یعنی لیست اتحادیه، دارای جامعیت بیشتری هستند.
پارلمان و مجلس ایالتی هند منحصرا حق تنظیم قوانین و مقررات به ترتیب در موضوعات ذیل لیست اتحادیه و ایالتی را دارند. وضع قوانین در موضوعات ذیل لیست همزمان نیز توسط هر دو مجلس قانونگذار این کشور انجام می‌گردد. صنعت برق هند ذیل لیست همزمان دسته بندی شده است و وضع قوانین و مقررات حول آن توسط پارلمان و مجلس ایالتی این کشور صورت میگیرد.
قانون جامع برق مبنای تنظیم گری صنعت برق در هند
در سال ۲۰۰۳ قانون جامع برق[۴] هند به تصویب و اجرا رسید. این قانون در واقع مبنای اصلی اجرای قوانین و همچنین امر تنظیم گری در صنعت برق این کشور به شمار می‌رود. لازم به ذکر است انرژی هسته ای ذیل این قانون نیست و قانونی مجزا تحت عنوان قانون انرژی اتمی مصوب ۱۹۶۲ به آن اختصاص پیدا کرده است.
برخی از مهمترین مواردی که در قانون برق هند به آنها اشاره شده است عبارتند از:
- تجدید ساختار سیستم‌های برق دولتی بر مبنای تولید، انتقال و توزیع در شبکه؛
- تشکیل کمیسیون‌های تنظیم گری برق در سطح ایالتی؛
- ایجاد کمیسیون مرکزی تنظیم گری برق هند (CERS)؛
- تشکیل یک دادگاه جهت رسیدگی به امور قضایی همچون شکایات مرتبط با صنعت برق در این کشور؛
- به رسمیت شناختن اداره مرکزی صنعت برق (CEA) به عنوان نهاد متولی در بخش فنی جهت مشاوره به دولت هند و کمیسیون‌های تنظیم گر برق؛
- ترویج و توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر.
سیاست ملی برق جهت توسعه صنعت برق هند
علاوه بر این دولت هند به کمک دولت‌های ایالتی و همچنین مشاوره اداره مرکزی صنعت برق این کشور، سیاست ملی برق[۵] در این کشور را در سال ۲۰۰۵ تهیه و به مرحله اجرا درآورده است. سیاست تعرفه گذاری برق نیز در سال ۲۰۱۶ توسط دولت تهیه شده است.
در سال ۲۰۱۷ نیز یک اندیشکده هندی، سیاست ملی انرژی هند را تهیه و منتشر کرد. این سیاست در واقع چارچوبی را جهت افزایش کارایی بخش انرژی این کشور از طریق ایجاد هماهنگی بین وزارتخانه‌های مختلف در زمینه صنعت برق تا سال ۲۰۴۰ ارائه داده است.
دسترسی به برق ارزان قیمت، بهبود امنیت انرژی، تامین استقلال در بخش انرژی و همچنین حفظ پایداری در رشد اقتصادی از مهمترین اهداف سیاست مذکور عنوان شده است. لازم به ذکر است این سیاست هنوز به تصویب پارلمان هند نرسیده است.
پینوشت:
[۱] Union list
[۲] State list
[۳] Concurrent list
[۴] Electricity Act
[۵] National Electricity Policy
منبع: کتاب تنظیم گری برق نوشته جان دوار
انتهای پیام/ نفت و انرژی
