به گزارش مسیر اقتصاد هند دومین کشور پرجمعیت جهان برنامه های مختلفی را برای تولید محصولات کشاورزی جهت تامین امنیت غذایی خود اجرا می کند. حمایت از کشاورزان در جهت رشد تولید محصولات اساسی نظیر غلات، دانه های روغنی و محصولات پروتئینی از اولویت های اصلی دولت هند به شمار می رود.
هند یکی از تولیدکنندگان بزرگ محصولات کشاورزی در جهان است به نحوی که ارزش تولیدات کشاورزی این کشور به بیش از ۳۶۷ میلیارد دلار در سال می رسد. ارزش صادرات کشاورزی هند در سال زراعی ۱۸-۲۰۱۷ به ۳۸ میلیارد دلار نیز رسیده بود.
تخصیص یارانه مستقیم به کشاورزان، خرید تضمینی محصولات کشاورزی، کاهش هزینه های تولید و ارائه یارانه های صادراتی به کشاورزان بخشی از برنامه های حمایت از کشاورزی دولت هند است. طبق اعلام مقامات هندی نتیجه اجرای سیاست های حمایت از کشاورزی، افزایش ۲ برابری سطح درآمد کشاورزان تا سال ۲۰۲۲ است.
وابستگی ۶۰ درصدی هند به واردات روغن
با توجه به عادات غذایی مردم هند، این کشور یکی از بزرگترین تولید و مصرف کنندگان دانه های روغنی در جهان به شمار می رود. مصرف روغن های گیاهی در هند طی سال های اخیر افزایش چشم گیری داشته و این موضوع اهمیت تولید دانه های روغنی در هند را برای دولت این کشور افزایش داده است.
سرانه مصرف روغن نباتی در هند از ۶ کیلوگرم در دهه ۹۰ به بیش از ۱۸ کیلوگرم در سال های جاری رسیده است و عمده نیاز این کشور به روغن نباتی از طریق واردات تامین می شود. در حال حاضر حدود ۶۰ درصد از نیاز مردم هند به روغن نباتی از طریق واردات تامین می شود.
سویا، آفتابگردان، پنبه دانه، کلزا، کنجد و خردل از جمله محصولاتی هستند که ۴۰ درصد از روغن نباتی مورد نیاز در این کشور را تامین می کنند. ۷۳ درصد از مزارع تولید این محصولات در هند به صورت دیم زار است و این موضوع امتیاز مثبتی برای کشاورزان در جهت کاهش هزینه های تولید به شمار می رود.
شناخت محدودیت های اصلی کشاورزان هندی در تولید دانه های روغنی
بررسی آمار تولید و تجارت روغن و دانه های روغنی در هند نشان می دهد، ۱۳ درصد از اراضی کشاورزی در هند مخصوص تولید این محصولات است. از سویی دیگر ارزش تولیدات دانه های روغنی حدود ۱۰ درصد از ارزش کل تولیدات کشاورزی در این کشور را دارد.
در حال حاضر میزان مصرف روغن نباتی در هند به بیش از ۲۵۰ میلیون تن می رسد و دولت هند در نظر دارد به منظور کاهش وابستگی این صنعت به واردات روغن اقدامات مختلفی را در جهت افزایش تولید داخلی انجام دهد. اما وجود برخی از عوامل و محدودیت های تولیدی مانع از رشد تولید دانه های روغنی در هند شده است.
به عنوان مثال در حال حاضر محدودیت اراضی کشاورزی، کمبود دانش مدیریت مزرعه و قیمت ارزان روغن های وارداتی باعث کاهش انگیزه کشاورزان و سرمایه گذاران برای تولید دانه های روغنی و روغن نباتی در هند شده است.
افزایش تعرفه واردات روغن پالم در هند به منظور حمایت از تولید دانه های روغنی
یکی از اقدامات دولت هند برای حمایت از تولید دانه‌های روغنی در این کشور افزایش تعرفه واردات روغن پالم از کشورهای مالزی و اندونزی است. حدود ۶۶ درصد از روغن وارداتی هند از دو کشور اندونزی و مالزی تامین می شود و افزایش تعرفه واردات روغن پالم می تواند انگیزه کشاورزان را برای تولید محصولاتی نظیر سویا، کلزا، کنجد، خردل و… در این کشور افزایش دهد.
بر اساس اعلام دولت تعرفه واردات روغن پالم در سال جاری به ۴۴ درصد خواهد رسید تا کشاورزان هندی بتوانند در قیمت های مناسب محصولات تولیدی خود را به کارخانجات روغن کشی بفروشند. از سویی دیگر دولت در برنامه دیگری قصد دارد تا با اصلاح و تکثیر بذور محصولاتی نظیر سویا، کلزا، خردل و… است تا کیفیت و میزان تولید این محصولات را افزایش دهد.
منابع:
انتهای پیام/ اقتصاد بین الملل
