مسیر اقتصاد/ پس از اقدام تروریستی آمریکا در به شهادت رساندن سردار قاسم سلیمانی، یکی از مهم‌ترین مسائلی که از سوی جمهوری اسلامی و دیگر کشورهای محور مقاومت در منطقه دنبال می‌شود، خروج نیروهای نظامی آمریکا از منطقه و به طور خاص کشور عراق است. در واقع علاوه بر ضرورت پاسخ سخت نظامی ایران به اقدام ناجوانمردانه آمریکا، لازم است در تمامی کشورهای محور مقاومت، روند خروج نیروهای نظامی آمریکا و کاهش مداخلات این کشور در تحولات منطقه در دستورکار قرار بگیرد.
خروج نیروهای نظامی آمریکا از عراق آغاز شده است
در طول هفته اخیر نیز ضرورت خروج نیروهای آمریکایی از منطقه بارها مورد تأکید رهبران کشورهای منطقه، از جمله ایران و عراق قرار گرفته است. در همین راستا در روز یکشنبه این هفته نمایندگان مجلس عراق پس از استماع سخنان عادل عبدالمهدی، نخست وزیر مستعفی این کشور در زمینه مداخلات متعدد دولت آمریکا در عراق، با تصویب طرحی ۵ بندی، دولت این کشور را ملزم ساختند تا به حضور نیروهای خارجی و به طور خاص نیروهای آمریکایی در این کشور پایان دهد.
«الزام دولت عراق به لغو درخواست کمک از ائتلاف بین‌المللی ضد داعش»، «تلاش برای پایان دادن به هر گونه حضور نیروهای خارجی و آمریکایی در عراق»، «منع استفاده از حریم هوایی، دریایی و زمینی عراق از سوی نیروهای خارجی»، «ارائه شکایت رسمی به شورای امنیت سازمان ملل متحد از آمریکا به دلیل حملات این کشور در خاک عراق» و «انحصار کاربرد سلاح در دست دولت»، ۵ بند طرح تصویب شده از سوی مجلس نمایندگان عراق است.
حضور آمریکا در عراق به نیروهای نظامی محدود نیست
نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا از زمان اشغال عراق به دست داعش، به بهانه کمک به دولت و ارتش این کشور در مبارزه با داعش، در این کشور حضور گسترده و فعال دارند. درحال حاضر نیز شمار نیروهای آمریکایی حاضر در عراق در حدود ۵ هزار و ۲۰۰ نفر تخمین زده می‌شود.
اما نکته مهم و قابل تأمل اینکه حضور آمریکا در عراق تنها به نیروهای نظامی محدود نمی‌شود؛ درحال حاضر آمریکا در نهادهای کلیدی دولت عراق، از جمله بانک مرکزی و بسیاری از وزارتخانه‌های کلیدی این کشور نماینده دارد و تصمیمات مهم این دستگاه‌های دولتی عراق با هماهنگی مقامات آمریکایی اتخاذ می‌شود.
به بیان دیگر درحال حاضر مقامات عراقی در تصمیم گیری های کلیدی از جمله «انعقاد قراردادهای کلان زیرساختی با شرکت‌های غیر آمریکایی» و همچنین «تصمیم گیری درخصوص استفاده از ارزهای ملی در تجارت با کشورهای همسایه از جمله ایران»، از استقلال رأی برخوردار نیستند و همین مسئله در طول سال‌های اخیر مانع اصلی توسعه روابط اقتصادی و تجاری دوجانبه بین ایران و عراق بوده است.
لزوم اخراج آمریکا از «اقتصاد عراق» همزمان با کاهش نیروهای نظامی
در این زمینه می‌توان به قراردادهای منعقد شده بین دولت عراق و شرکت‌های آلمانی و چینی در بخش تولید برق اشاره کرد. در دوران پس از جنگ داخلی و شکست داعش، یکی از مهم‌ترین اولویت‌های دولت عراق بازسازی شبکه برق و فراهم کردن امکان دسترسی به برق برای مردم در استان‌های مختلف این کشور بوده است.
برای تسریع در تحقق این هدف، دولت عراق در چندین مرتبه اقدام به انعقاد قرارداد با شرکت‌های آلمانی و چینی نموده است؛ اما مقامات آمریکایی دولت عراق را ملزم کرده‌اند در بخش‌های کلیدی همچون بازسازی شبکه برق، تنها مجاز به همکاری با شرکت‌های آمریکایی هستند و از مقامات عراقی درخواست کرده‌اند قراردادها با شرکت‌های آلمانی و چینی کنار گذاشته شود.
این درحالیست که شرکت‌های غیر آمریکایی در زمانی به مراتب سریعتر و با قیمتی ارزان تر، نیازهای عراق در زمینه بازسازی زیرساخت‌های حیاتی، از جمله در صنعت برق را برطرف می‌کنند؛ و به همین دلیل مسئولین عراقی تمایلی به انتظار برای ورود پرهزینه شرکت‌های آمریکایی ندارند.
لزوم اخراج آمریکا از «اقتصاد عراق» همزمان با خروج نیروهای نظامی
بنابراین اکنون که روند کاهش نیروهای نظامی آمریکا در منطقه و به طور خاص کشور عراق تسریع شده است، انتظار می‌رود در بخش‌های کلیدی اقتصادی نیز خروج آمریکا در دستورکار قرار بگیرد و بار دیگر دولت عراق استقلال رأی خود در برقراری روابط اقتصادی و تجاری با کشورهای همسایه و به طور خاص ایران را بدست آورد.
خروج نیروهای نظامی آمریکا از منطقه به طور قطع بخشی مهم از انتقام سخت مدنظر ایران از آمریکاست؛ اما این اقدام اگر به توسعه روابط تجاری و اقتصادی ایران و عراق منجر گردد اثراتی به مراتب بیشتر در تحقق انتقام سخت خواهد داشت.
«برقراری روابط بانکی و مالی با ارزهای ملی و بدون نظارت و دخالت آمریکا»، «همکاری شرکت‌های ایرانی در بازسازی زیرساخت‌های حیاتی عراق از جمله صنعت برق و بخش حمل و نقل» و «فروش بخشی از نفت عراق در بورس انرژی ایران» ازجمله سرفصل‌های بی شمار همکاری اقتصادی ایران و عراق است که تنها در صورت خروج آمریکا از اقتصاد عراق قابل تحقق است.
انتهای پیام/ دولت و حاکمیت
