به گزارش مسیر اقتصاد شرکت دولتی آذرانرژی جمهوری آذربایجان طی گزارشی از اقدامات انجام گرفته برای گسترش خطوط انتقال برق ولتاژ بالا در مسیر جمهوری اسلامی ایران و گرجستان خبر داد.
گسترش خطوط انتقال برق میان ایران، آذربایجان و گرجستان
بر اساس این گزارش، برای افزایش امکانات فنی مبادله برق میان جمهوری آذربایجان و جمهوری اسلامی ایران در مسیر انتقال برق ۲۲۰ کیلوولتی «ماسالی (جمهوری آذربایجان) – آستارا (ایران)» خط جدید ۶۸ کیلومتری انتقال برق احداث می‌شود. در قالب کارهای انجام گرفته در این مسیر تا به حال ۱۷۷ از مجموع ۲۶۰ پایه انتقال برق نصب و نیز در مسافت ۸.۷ کیلومتری نیز سیم‌کشی شده است.
همچنین جمهوری آذربایجان برای مبادله برق با گرجستان و نیز ترانزیت بخشی از نیروی برق خود به برخی کشورهای اروپا در خصوص تکمیل خطوط انتقال برق در این مسیر اقدام می‌کند. در این ارتباط خط انتقال برق ۳۳۰ کیلوولتی «آقستافا (جمهوری آذربایجان) – گاردابانی (گرجستان)» بازسازی می‌شود.
این گزارش افزود: در راستای بهبود مبادله برق میان جمهوری آذربایجان و روسیه احداث خط انتقال برق جدید ۳۳۰ کیلوولتی در مسیر «آبشرون-یاشما (جمهوری آذربایجان) – دربند (روسیه)» طراحی شده است. احداث و بازسازی خطوط انتقال برق میان کشورها به فعالیت موثر سیستم‌های انرژی برق کمک خواهد کرد و نیز قابلیت انتقال برق این خطوط را افزایش می‌دهد.
جمهوری آذربایجان پس از کسب استقلال ملی در سال ۱۹۹۱ میلادی، با جمهوری اسلامی ایران در راستای مبادله انرژی برق و ساخت چند خط انتقال برق میان دو کشور همکاری کرده است. در نتیجه کارهای انجام گرفته در این حوزه، در حال حاضر ۷۰۰ مگاوات ظرفیت انتقال انرژی برق بین دو کشور همسایه ایران و جمهوری آذربایجان وجود دارد. همچنین در قالب تعاملات اقتصادی منطقه‌ای، همکاری ایران، جمهوری آذربایجان و روسیه در زمینه همگام‌سازی شبکه‌های انرژی برق تا کنون ادامه داشته است.[۱]
تقویت زیرساخت‌ها لازمه ایجاد شبکه بهم پیوسته برق منطقه‌ای
برای ایجاد شبکه بهم پیوسته برق منطقه‌ای، لازم است زیرساخت‌های فنی در مرزهای کشور تقویت شود. گسترش و بازسازی خطوط انتقال برق، ایجاد و تقویت پست‌های برق و احداث نیروگاه در داخل کشور یا در خاک کشور همجوار، همگی فعالیت‌هایی است که زمینه اتصال یکپارچه شبکه برق کشورهای همجوار را فراهم می‌کند.
در نتیجه همه کشورها از مزایای تبادل برق در زمان‌های موردنیاز، کاهش هزینه‌های سرمایه‌گذاری در بلندمدت، فروش برق تولیدی مازاد، ارتقای پایداری شبکه و وابستگی استراتژیک اعضا به هم، بهره‌مند خواهند شد.
از سوی دیگر بسترسازی دیپلماتیک و تشکیل نهادهای منطقه‌ای یا بین‌المللی برای رایزنی در زمینه سیاست‌های مشترک حوزه انرژی کشورهای منطقه و همچنین ایجاد یک مرجع واحد برای تصمیم‌گیری و قانون‌گذاری به طوری که احکام آن مورد پذیرش همه کشورهای عضو شبکه بهم پیوسته باشد نیز یکی از الزامات اساسی این موضوع است.
پینوشت:
[۱] ایرنا، کد خبر: ۸۳۵۱۱۶۶۶
انتهای پیام/ نفت و انرژی
