مسیر اقتصاد/ درک مبادی واردات کالاهای اساسی و استراتژیک رژیم صهیونیستی از اهمیت ویژهای برخوردار است. این امر به دلیل مشخص شدن کشورهای صادرکننده این کالاها و میزان صادرات آنها به سرزمینهای اشغالی است. در پی جنایات عجیب رژیم صهیونیستی، از سوی رهبر معظم انقلاب ایده راهبردی مبنی بر قطع ارسال ارزاق و نفت به رژیم غاصب صهیونیستی ارائه شد تا صهیونیستها را در سرزمینهای اشغالی بیش از پیش تحت فشار قرار دهند. در ادامه، کریدورها و مسیرهای ارسال کالا به رژیم صهیونیستی به تفکیک کشورهای شرق و جنوب آسیا، اروپا، آمریکای جنوبی و آمریکای شمالی بررسی شدهاند.
صادرات کالا به رژیم صهیونیستی از چند کریدور مهم و محدود صورت میگیرد. کریدور اول اقیانوس هند-دریای مکران-خلیج عدن-تنگه بابالمندب-دریای سرخ-بندر ایلات در جنوب فلسطین اشغالی است که مهمترین شریان اقتصادی اشغالگران است، ۳۰ درصد واردات آنها که معادل حدود ۳۰ میلیارد دلار است از این کریدور توسط «کشورهای شرق و جنوب آسیا» تأمین میشود.
لازم به ذکر است که قاره آسیا بیش از ۴۰ درصد کل واردات رژیم صهیونیستی را به ارزش هنگفت ۳۷ میلیارد دلار تامین میکند که سهم کشورهای شرق، جنوب و جنوب شرق آسیا بسیار چشمگیر و بیش از ۳۰ درصد کل واردات رژیم را تامین میکند، از ۱۰ درصد باقیمانده هم ترکیه به تنهای حدود ۷ درصد سهم دارد و سایر کشورهای آسیایی تنها حدود ۳ درصد در تامین اقتصادی اشغال گران نقش دارند.
کشورهای شرق آسیا (چین، ژاپن، کره، هنگکنگ و غیره) در طی دو دهه اخیر، صادرات خود به سرزمینهای اشغالی را بیش از پنج برابر کردهاند و در حال حاضر، سالانه ۲۱ میلیارد دلار کالا به این مناطق ارسال میکنند. عمده این کالاها شامل ماشینآلات، قطعات الکترونیکی، پوشاک و منسوجات و غیره است [۱].
حدود ۴ میلیارد دلار از سبد وارداتی سرزمین های اشغالی به دست کشورهای جنوب آسیا (هند و غیره) تامین میشود. میزان صادرات این کشورها به سرزمینهای اشغالی طی دو دهه اخیر هشت برابر شده است و در سبد صادراتی آنها به اشغالگران، سنگ، مواد نفتی و مواد شیمیایی سهم قابل توجهی دارند.
صادرات کشورهای جنوب شرق آسیا (تایوان، ویتنام و غیره) به اسرائیل در دو دهه اخیر بیش از سه برابر شده است و به حدود ۳ میلیارد دلار رسیده است. بیشترین سهم صادرات این کشورها به اسرائیل مربوط به قطعات الکترونیکی و محصولات کشاورزی است.
تقریبا تمام کالاهای مورد نیاز اسرائیل از طریق خلیج عدن وارد تنگه بابالمندب شده و از آنجا به دریای سرخ میرسند. در نهایت، این کالاها در بندر ایلات در جنوب سرزمینهای اشغالی به دست اسرائیلیان میرسند. انصارالله یمن بر مسیر خلیج عدن، تنگه بابالمندب و دریای سرخ تسلط ویژهای دارد.
کریدور دوم باکو آذربایجان- تفلیس گرجستان- جیهان (استان آدانا) ترکیه- دریای مدیترانه- بندر حیفا یا اشدود در غرب سرزمینهای اشغالی است. این مسیر شامل انتقال نفت از آذربایجان (۴۳ درصد نفت اشغالگران) با واسطهگری ترکیه و نیز صادرات گسترده ترکیه به رژیم صهیونیستی است.
روزنامه نگار ترکیهای، متین جهان، فهرستی از ۲۶۰ کشتی باری تجاری را منتشر کرد که از تاریخ ۷ اکتبر ۲۰۲۳، یعنی از زمان آغاز بمباران نوار غزه توسط اشغالگران، از ترکیه به سمت سرزمینهای اشغالی حرکت کردهاند. مقصد همه این کشتیها، از دریای مدیترانه، بندر حیفا و اشدود بوده است.
کریدور سوم آمریکای شمالی- اقیانوس آتلانتیک شمالی- دریای مدیترانه- بندر حیفا یا اشدود است که مسیر دریایی تامین کالاهای مورد نیاز اشغالگران توسط دولت آمریکا است، از ۱۲.۷ میلیارد دلار صادرات قاره آمریکای شمالی به رژیم صهیونیستی، ۱۱.۷ میلیارد دلار سهم کشور آمریکاست که کالاهای متنوعی را از مسیر فوق برای اشغالگران تأمین میکند.
کریدور چهارم آمریکای جنوبی- اقیانوس اتلانتیک جنوبی-خلیج عدن-تنگه باب المندب-دریای سرخ- بندر ایلات است که مسیر تامین ارزاق و نفت غاصبان قدس توسط عمدتا کشورهای برزیل و آرژانتین میباشد، مجموع صادرات کشورهای قاره آمریکای جنوبی به سرزمینهای اشغالی حدود ۱.۴ میلیارد دلار است که عمدتا توسط برزیل و آرژانتین صورت میگیرد و شامل محصولات کشاورزی-غذایی، نفت و ذغال سنگ است که نقش برزیل در تامین نفت اشغالگران قابل توجه است.
کریدور پنجم اروپا-دریای مدیترانه- بندر حیفا یا اشدود در سرزمینهای اشغالی است. اروپا هم حدود ۴۰ درصد کالاهای وارداتی رژیم اشغالگر را تأمین میکند که عمدتا شامل محصولات کشاورزی، مواد شیمایی، ماشین آلات و وسایل حمل و نقل است.
تسلط ارتش و انصارالله یمن بر کریدورهای منتهی به تنگه بابالمندب و دریای سرخ، قدرت ایجاد اختلال در حدود ۳۰ میلیارد دلار و بیش از ۳۰ درصد کالاهای وارداتی رژیم صهیونیستی را به این گروهها میدهد. این امر، نقش استراتژیک انصارالله در فلجسازی اقتصاد رژیم صهیونیستی را نشان میدهد.
پینوشت:
[۱] اطلس هاروارد
انتهای پیام/ دولت و حکمرانی