افشین غلامعلی پور کارشناس حوزه انرژی، ضمن تأکید بر توسعه زنجیره ارزش پروپیلن در گفتگو با مسیر اقتصاد گفت: پروپیلن، متنوع ترین و با ارزش ترین زنجیره را در میان ۸ محصول پایه پتروشیمی دارد. محصولات این زنجیره نه تنها ارزش افزوده بالایی ایجاد میکنند، بلکه تأثیر بسیاری بر توسعه صنایعی همچون ساختمانسازی، خودروسازی و لوازم خانگی دارند.
این کارشناس انرژی تاکید کرد: همواره به توسعه زنجیره ارزش پروپیلن در کشور کمتر توجه شده و به دلیل کمبود خوراک پروپیلن از اواسط دهه ۸۰ هیچ طرحی برای توسعه این زنجیره اجرا نشده است. این مسئله برای کشور بسیار مهم است و در سالهای اخیر برنامهریزی گستردهای برای افزایش ظرفیت تولید پروپیلن و توسعه محصولات پاییندست این زنجیره صورت گرفته است. با این حال، اکثر این طرحها به تولید پلیپروپیلن منجر شده و اگر همه این طرحها به بهرهبرداری برسند، در آینده تولید پلیپروپیلن در کشور اشباع خواهد شد.
غلامعلی پور افزود: واردات دیگر محصولات زنجیره ارزش پروپیلن، از جمله پلی اورتانها، پلیمرهای سوپرجاذب و آکریلونیتریل بوتادین استایرن، به بیش از ۱ میلیارد دلار در سال رسیده و برنامهای برای افزایش تولید آنها در کشور وجود ندارد. البته این مقدار واردات کمتر از نیاز داخلی است و در شرایط تحریم با مشکلات جدی همراه بوده است.
وی ادامه داد: به عنوان مثال، بارها دیده شده است که کشور در تأمین برخی کالاهای مورد نیاز خانوار مانند پوشک با مشکل مواجه شده که دلیل آن عدم تولید پلیمرهای سوپرجاذب در کشور و وابستگی به واردات آن است. واردات این محصولات عمدتا از کشورهای همسو با تحریم انجام میشود و در شرایط فعلی، واحدهای تولیدکننده پوشک به دلیل عدم تأمین پودرهای سوپرجاذب با ۲۰ درصد ظرفیت تولید خود فعالیت میکنند.
غلامعلی پور گفت: تولید دیگر محصولات پاییندست پروپیلن مانند آکریلونیتریل و پروپیلن اکسید، علاوه بر جلوگیری از واردات و خروج ارز، ارزش افزوده بسیار بالاتری نسبت به تولید پلیپروپیلن ایجاد میکنند و میتوانند موجب توسعه صنایع راهبردی نظیر نساجی، ساختمانسازی، خودروسازی و لوازم خانگی شوند.
این کارشناس انرژی ادامه داد: برای توسعه و افزایش تولید سایر محصولات زنجیره ارزش پروپیلن، نیازی به برنامهریزی جدید برای افزایش تولید پروپیلن نیست و برنامهریزیهای فعلی کشور برای توسعه این طرحها کافی است. تنها مسئلهای که وجود دارد این است که شرکت ملی پتروشیمی باید مجوزهای اعطا شده را بازنگری کرده و به جای تخصیص خوراک پروپیلن به واحدهای پلیپروپیلن، این میزان خوراک را به توسعه سایر محصولات این زنجیره اختصاص دهد. به این ترتیب، هم خطر اشباع پلیپروپیلن و هم مسئله عدم تولید محصولات دیگر در کشور رفع خواهد شد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: به عنوان مثال، تولید پلاستیک ABS در پتروشیمیهای قائد بصیر و تبریز به دلیل عدم تولید آکریلونیتریل در کشور و واردات آن، همواره با مشکلات مواجه بوده و میزان تولید آن از تقاضای داخلی بسیار کمتر است. این پلیمر در تولید قطعات لوازم خانگی مانند یخچالفریزر و لباسشویی و همچنین در قطعاتی مانند سپر خودرو استفاده میشود. با اختصاص بخشی از خوراک پروپیلن به توسعه آکریلونیتریل، علاوه بر حل مشکل تولید ABS و ایجاد ارزش افزوده بیشتر، صنایع پاییندستی هم توسعه خواهند یافت.
انتهای پیام/ انرژی