به گزارش مسیر اقتصاد تعریف اقتصاد دریا پیشنیاز هرگونه سیاستگذاری و تولید آمار اقتصاد دریا است. تعریف کشورها و سازمانهای جهانی از اقتصاد دریا شامل کلیدواژهها و صنایع متنوعی میشود. در این گزارش به تعریف اقتصاد دریا براساس بر گزارشهای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی[۱]، حوضه مدیترانه[۲]، اتحادیه اروپا[۳] و بانک جهانی[۴] پرداخته خواهد شد.
کلیدواژههای مربوط به اقتصاد اقیانوس[۵] در سراسر جهان به طور متفاوتی مورد استفاده قرار میگیرد. کلیدواژههای رایج شامل این موارد است: صنعت اقیانوس[۶]، اقتصاد دریایی[۷]، صنعت دریایی[۸]، فعالیت دریایی[۹]، اقتصاد دریانوردی[۱۰] و بخش دریانوردی.
کلیدواژه اقیانوس[۱۱] معمولا در ایرلند و آمریکا استفاده میشود؛ در حالی که کلیدواژه دریایی[۱۲] به طور گسترده در استرالیا، کانادا، فرانسه، نیوزیلند و بریتانیا به کار گرفته میشود. کلیدواژه دریانوردی[۱۳] نیز اغلب توسط اتحادیه اروپا، نروژ و اسپانیا استفاده میگردد.
کلیدواژه دریانوردی به عنوان ارتباط با دریا، به ویژه در رابطه با فعالیتهای دریانوردی، تجاری یا نظامی در نظر گرفته میشود. این در حالی است که کلیدواژه دریایی در حیطه گیاهان دریایی (یافت شده در دریا یا تولید شده توسط دریا) و زیست شناسی دریایی درک میشود. هر تعریفی از اقتصاد اقیانوسی ناقص است، مگر اینکه شامل ذخایر طبیعی غیرقابل سنجش و کالاها و خدمات غیربازاری نیز باشد. به عبارت دیگر، اقتصاد اقیانوسی را میتوان به عنوان مجموع فعالیتهای اقتصادی «صنایع مبتنی بر اقیانوس» و «اکوسیستمهای دریایی» دستهبندی کرد.
صنایع ظهوریافته اقتصاد اقیانوس شامل «صید یا ماهیگیری»، «فرآوری غذاهای دریایی»، «حمل و نقل دریایی»، «بنادر»، «کشتیسازی و تعمیر کشتی»، «نفت و گاز دریایی در آب کم عمق»، «تولید و ساخت و ساز دریایی»، «گردشگری دریانوردی و ساحلی»، «خدمات بازرگانی و آموزش دریایی»، «تحقیق و توسعه و آموزش دریایی» و «لایروبی» است. صنایع در حال ظهور اقتصاد دریا نیز شامل «آبزیپروری دریایی»، «انرژی باد فراساحلی»، «استخراج معادن دریایی و بستر دریا»، «ایمنی و نظارت دریایی»، «بیوتکنولوژی دریایی»، «محصولات و خدمات دریایی با تکنولوژی بالا» و دیگر صنایع میشود. تعریف اقتصاد دریا براساس تعریف کشورهای منتخب در ادامه گزارش قابل مشاهده است.
اقتصاد دریا عبارت است از:
اقتصاد سبز[۱۴] که اقتصاد آبی[۱۵] نیز نامیده میشود هنگامی که برای بخشهای ساحلی[۱۶]، دریایی و دریانوردی تعریف میشود توسعه پایدار را هدفگیری کرده است. اقتصاد آبی یک اقتصاد کم آلاینده، با منابع کارآمد و اقتصاد چرخهای[۱۷] مبتنی بر پایداری الگوهای مصرف و تولید، افزایش رفاه انسان و برابری اجتماعی، ایجاد ارزش اقتصادی و اشتغال، کاهش چشمگیر خطرات زیست محیطی و کمبودهای زیست محیطی است.
اقتصاد آبی امکان حفظ اکوسیستمهای سالم دریایی و ساحلی مدیترانه را فراهم میکند و تحویل مداوم کالاها و خدمات را برای نسلهای فعلی و آینده تضمین میکند. پیشرفت به سوی یک اقتصاد آبی موفق، متکی به توسعه پایدار فعالیتهای کلیدی اقتصادی-اجتماعی مانند شیلات و آبزیپروری، گردشگری و فعالیتهای تفریحی، حمل و نقل دریایی و فعالیتهای بندری، اکتشاف زیستی یا بهره برداری از منابع بیولوژیکی و بهره برداری از منابع انرژی تجدیدپذیر است.
اقتصاد آبی اتحادیه اروپا همه فعالیتهای اقتصادی بخشی و فرابخشی مبتنی بر اقیانوسها، دریاها و سواحل یا مرتبط با این نواحی را در بر میگیرد. فعالیتهای مبتنی بر دریا[۱۸] شامل فعالیتهایی است که در اقیانوس، دریا و مناطق ساحلی انجام میشود. مانند منابع زنده دریایی یا به عبارت دیگر ماهیگیری و آبزیپروری، منابع غیرزنده دریایی، انرژیهای تجدیدپذیر دریایی، نمک زدایی، حمل و نقل دریایی و گردشگری ساحلی است.
فعالیتهای مرتبط با دریا[۱۹] فعالیتهایی است که از محصولات دریا یا فعالیتهای مبتنی بر دریا مانند فرآوری غذاهای دریایی، بیوتکنولوژی، کشتیسازی و تعمیر کشتی، فعالیتهای بندری، فناوری و تجهیزات، خدمات دیجیتال و غیره استفاده میکنند.
اقتصاد اقیانوسی فعالیتهای اقتصادی است که در اقیانوس انجام میشوند. ورودیهایی را به عنوان مواد اولیه از اقیانوس دریافت یا برای اقیانوس فراهم میکنند. اقتصاد آبی یک اقتصاد اقیانوسی پایدار است که در آن فعالیت اقتصادی با ظرفیت بلندمدت اکوسیستمهای اقیانوسی برای حمایت از این فعالیت و مقاوم و سالم ماندن در تعادل باشد.
مفهوم اقتصاد آبی به دنبال ارتقای رشد اقتصادی و حفظ یا بهبود معیشت است و در عین حال پایداری زیستمحیطی اقیانوسها و مناطق ساحلی را تضمین میکند. اقتصاد آبی در تعریف خود به جدا شدن توسعه اجتماعی-اقتصادی از تخریب محیط زیست و اکوسیستم اشاره دارد. اقتصاد آبی دارای اجزای متنوعی از جمله صنایع سنتی تاسیس شده مانند شیلات، گردشگری و حمل و نقل دریایی است و همچنین شامل فعالیتهای جدید و نوظهوری مانند انرژیهای تجدیدپذیر فراساحلی، آبزی پروری، فعالیتهای استخراجی از بستر دریا، بیوتکنولوژی دریایی و اکتشاف زیستی میشود. تعدادی از خدمات ارائه شده توسط اکوسیستمهای اقیانوسی نیز که بازاری برای آنها وجود ندارد مانند ترسیب کربن، حفاظت از سواحل و دفع زباله به طور قابل توجهی به فعالیتهای اقتصادی و وجود تنوع زیستی کمک میکنند.
منابع:
پینوشت:
[۱] Organisation for Economic Co-operation and Development یا OECD
[۲] Mediterranean Basin یا MB
[۳] European Union یا UE
[۴] Word bank یا WB
[۵] Ocean Economy
[۶] Ocean Industry
[۷] Marine Economy
[۸] Industrial Economy
[۹] Marine Activity
[۱۰] Maritime Economy
[۱۱] Ocean
[۱۲] Marine
[۱۳] Maritime
[۱۴] Green Economy
[۱۵] Blue Economy
[۱۶] Coastal
[۱۷] Circular Economy
[۱۸] Marine-based Activities
[۱۹] Marine-Related Activities
انتهای پیام/ تولید